[همراز]

رز صورتی عزیز اینجا چند تا موضوع مطرحه...
اول اینکه یکی از فرضیات این بیماری مبحث ارثی بودنه اونه... که اگر به این فرض توجه بشه بنابراین خواهر و برادر های ماهم باید بی خیال بچه بشن... چون بحث توارث و انتقال ژنی دیگه ...پس بی خیال این موضوع... احتمال داره منتقل بشه..احتمال داره نشه...
حالا تصمیم گرفتی بچه دار بشی... از اونجایی که تاب آوری بیماران ام اس در مقابل استرس و فشار های زندگی کمی کمتر از دوستان سالمه، خوبه کمی رابطمون رو با خانواده هامون گسترش بدیم...در واقع فاصله نگیریم از پدر و مادرهامون. در این صورت به هنگام بروز مشکل اون ها میتونن کمک رسان خوبی باشن...
موضوع بعدی این که حالا زد و فرزندمون ام اس گرفت...که خدا نکنه یک همچین اتفاقی بیفته. .. به نظر من بهترین راه تربیت درسته ...که وظیفه هر پدرو مادره...
این که بچه به اون سطح از فهم برسه که در هر اتفاقی لزوما نباید دنبال مقصر گشت... بعضی اتفاق ها باید بیفته وگرنه رکود میشه... و ما در دنیایی زندگی میکنیم که سراسر تغییر و تحوله...
این نظر من بود...