[paeeze]

هم پر خرج هم پر استرس
وقتی دوتا ام اسی ازدواج کنن ، موقعی که یکی حمله داره اون یکی ناراحت میشه و بالعکس..حالا فرض کنید همزمان !!! زندگیشون مختل میشه و شاید نیاز داشته باشن یکی بیاد بهشون کمک کنه خدااای نکرده

[majid1]

من فک میکنم بیمار ام اس ازدواج نکنه راحت تره.البته من نظر شخصی خودم و میگم.

[71shahab]

بعد ازدواج ام اس بگیری هم یخته
اما قبلش گرفته باشی ازدواج کنی خیلی سخته خب سخت هم هس

[اهورا]

بازندگی های امروزافرادسالم بر اثر فشار زندگی ام اس میگیرند حالا ماها که ام اس داریم چه بلایی سرمان میاد

[سمیرا67]

منم با حرف یه غریبه موافقم نباید همه رو با یه چوب روند.

[اهورا]

منم با حرف یه غریبه موافقم نباید همه رو با یه چوب روند.

باید از آدما به اندازه تحملشون انتظار داشت کاسه صبر خیلی ها زود لبریز میشه

[Mina.A]

به نظر من هر کسی حق زندگی داره و همچنین حق ازدواج. واقعا بچه ها کی از فردا یا حتی یه ثانیه ی بعد خودش خبر داره. فقط مهمترین مسئله پیدا کردن شریک خوب و مناسبه. باید از اول زندگی صادقانه جلو رفت. چهارده سال پیش کنار یک سفره با پدرم غذا خوردم و ده دقیقه بعدش ، دیگه کنارم نبود. ناگهانی به سرعتی که باورش هیچ وقت برام آسون نبود از دستش دادم.بعد از این اتفاق همیشه با خودم گفت مرگ هیچ وقت به آدم خبر اومدنش رو نمیده حالا چه سلامت باشی چه بیمار. بیماری لاعلاج داشتن یکم ترسناک هست ولی وقتی خودمون این مریضی رو قبول نکرده باشیم و نتونیم باهاش کنار بیایم چه جوری میتونیم از بقیه انتظار داشته باشیم ؟ من دویک دارم تقریبا نه سالی هست که این مریضیی رو دارم و این بیماری رو برای همسرم توضیح دادم و مسئله فوت پدرم رو هم کنارش بهش گفتم و خوشبختانه همسرم متقاعد شد و بهم گفت کی از فردای خودش خبر داره از کجا معلوم که منم مریض نشم یا .... خلاصه که ازدواج یعنی مونس و همدم بودن تو شادی و غصه تو خوشی و نا خوشی هر وقت یه شریک خوب پیدا کردید لحظه هاتون و زندگیتون رو حتما" باهاش تقسیم کنید.دوستای گلم برای همتون آرزو میکنم که نیمه گمشده خودتون رو هر چه زودتر پیدا کنید و ازدواج کنید.

[سمیرا67]

منم با حرف یه غریبه موافقم نباید همه رو با یه چوب روند.

باید از آدما به اندازه تحملشون انتظار داشت کاسه صبر خیلی ها زود لبریز میشه

بله حرف شما درسته پس باید درست انتخاب کرد ببینین من به یه نفر گفتم من ام اس دارم گفت خیلی ازش نمیدونم.از شرایط خودم براش گفتم از حمله ای که داشتم وام اس من تشخیص داده شد از دارویی که دارم استفاده میکنم گفت خب تا اینجاش که ترسناک نیست.گفتم ممکنه پیش بیاد بیماری من بیناییم رو کم کنه یا برای زمان محدودی نابینا کنه بعد من باید کورتن درمانی کنم وانشاالله دیدم برمیگرده یکمی فکر کرد وگفت من ام اس ندارم ولی چند روز پیش یه شیشه تو آتیش شکست نزدیک من وهردوتا چشم من آسیب دید که دکتر گفت شانس آوردی کمی اونطرف تر خورده بود از جفت چشمات کور میشدی ودیگه برگشت هم نداشت .گفتم شاید ام اس حرکت منو کند کنه برای مدتی دچار مشکل کنه حتی ویلچر نشین کنه جوابش این بود آدم سالمم تصادف میکنه قطع نخاع میشه شما تو هربار مشکلی که براتون پیش بیاد امید برگشتم با درمان هست اما آدمای سالم ممکنه اینارو تجربه کنن اونم بدون برگشت حرفاش قشنگ ومنطقی اما از هرکسی هم انتظار این برخورد نمیره

[71shahab]

حرفای همگی درسته و همه اینا هست
اما بحث ازدواج متفاوت هست!
و اینو بگم تا وقتی خودتون نتونین با ام اس کنار بیاین هرکس دیگم نمیتونه
ام اس ی مریضی اما دلیل نمیشه ک ما دس از تلاش و زندگی کردن و رسیدن ب ارزوهامون و.... دست بکشیم
یکم منطقی تر برخورد کنیم و حق ب اونام بدین!
و ی چیز اگ ی چیزی میخاین باید تلاش کنیم واسش سالم چ مریض
اینک میگین بیخیال ازدواج شدین یک نوع تسلیم هست! اگ قرار بر این بود ک نفر اول ازدواج کنیم
ک دیگ نمیگفتن ازدواج یخته
من خودم ب یک نفر گفتم واقعا نتونست دوام بیاره
ولی الان کسی رو میخام ک کامل پشتم هست!شاید اونم نتونه با استرس م ریضیم کنار بیاد ...
ااما مشکلی نیست فدای سرش الان نتونه بهتزه وسط راه نتونه چون مطمنا اونم اذیت میشه
و اون دوستی ک گفتن پول ....... امروز همه اینجورن ن اینک قصد بد داشته باشن
چون جامعه ما پول حرف خوشبختی هست!
درسته صد درصد با پول خوشبخت نمیشی اما یکی از لازمه های زندگی ماست!
من خودم اگ کار داشتم تا الان ازدواج کرده بودم
بنظر من ادل باید شغل درست بشه بعد ازدواج .......مخصوصا واس ما ک خاصیم

[Mitra gharibi]

[quote='sima' pid='1018' dateline='1247580853']
سلام بر عزيزان جان
به نظر من چون اين بيماري اکثر مواقع گريبان جوانان که شايد اکثريتقريب به اتفاق در سن ازدواج باشند را مي گيرد
بهتر ديدم که بخشي هم داشته باشيم که در آن نظرات و عقايد نوشته بشه و مسائلي را که در اين مورد براي همديگر پيش آمده باهم در ميان بگذاريم
از آنجايي که بيشتر ما در مطرح کردن بيماريمان با ديگران مشکل داريم در اين مورد بحراني هم بيشتر از مواقع ديگر فکر مان را به خودش مشغول مي کند که آيا اين مسئله را با طرف مقابل در ميان بگذاريم يانه؟
اگر نگوييم درست نيت و در آينده ممکن است مشکل زا شود
اگر بگوييم از آنجاييکه مردم م بسيار فهميده هستند به احتما زاد پا پس مي کشند
و به اين ترتيب اين فرشته ها شايد مجبور شوند تا هميشه بي مونس و همدم بمانند
شايد به نظر بعضي ها من جمله خود من اين مسئله مهم نباشه ولي� � � � � � �
ولي
اين واقعيت را بايد باور کرد که هميشه خانواده در کنار آدم نيست


سلام سیما جان
من این موضوع رو روز اول به طرف مقابلم گفتم و تمام اطلاعاتی که پزشکم بهم داده بود رو هم بهش گفتم و اون با قبول اینکه کمی تحقیق کنیم و از چند تا دکتر دیگه نظرشون رو بپرسیم قبول کرداولش کمی براش سخت اومد ولی خیلی راحت فبول کرد که با هم بریم و تحقیق کنیم ولی خب مشکل من اینجا بود که باید اول پزشک خودم رو میشناختم و بعد میبردمش اونجا ... چون دکترم تمام حرفهایی رو که بهم زده بود رو انکار کردو طرف مقابلم رو تا جایی که میتونست ترسوند و این برای اول کار کمی سخت شد ولی باعث کنسل شدن و دوری نشد و باعث شد ما سه تا دکتر دیگه هم ر فتیم و از این 4 تا دکتر 3 تاش بد گفتن 1 خوب ... ولی با این همه وجود بازم اومد جلو ..چون خودش رفته بود به تنهایی برای اینکه من داغون نشم تحقیق کرده بود و الان من واقعا خیالم راحته