[رامنا]

پس چه آزمایشی میتونه به صورت قطعی ام اس یکی رو تائید کنه؟؟پلاکایی که هر سال با ام ار ای تعدادشون دو برابر میشه نشونه چیه؟

جای پلاکها خیلی مهمه. پلاک ها تو ام اس به صورت تیپیک مناطق خاصی رو درگیر میکنن... علائم و حمله ها هم مهمن...

متخصصها واردن به اینکه کدوم پلاک تیپیک ام اس هست و کدوم نیست... بهشون اعتماد کنید بچه ها... . ممکنه کسی بیاد و بگه من پلاک داشتم و دکترم گفت ام اس نیست مشکلت. خب حتما دوستمون پلاکهاش جاهایی بوده که تیپیک این بیماری نبوده.
تشخیص گاهی ممکنه اوایل بیماری سخت باشه (البته گاهی و گاهی هم ازون اول همه چیز واضحه) برای همین گاهی لازم میشه که یکسری آزمایش دیگه هم علاوه بر ام آر آی انجام بشه.
بازم میگم به متخصصتون اعتماد کنید و تشخیص رو بسپرید به اون. متخصص ها بلدن کارشون رو. خودتون رو با دیگران مقایسه نکنید. شرایط و جای پلاک ها تو بیمارا فرق داره با هم و اینه که باعث تصمیم گیریهای متفاوت میشه. فکر خودتونو درگیر این چیزا نکنید. آسوده بخوابید که متخصصین بیدارن

[سمیرا1]

نحوه تشخیص بیماری ام اس

خیلی وقت ها پزشکان به بیمار می گویند شما مشکوک به ام اس هستید و یا شما احتمالا ام اس دارید. زمانی نیز تشخیص قطعی ام اس داده می شود. تمام این حالات وجود دارند و همیشه نمی توان به یک بیمار گفت که شما یا ام اس دارید یا ندارید.

در واقع گاهی گذشت زمان و گاهی انجام بررسی های تشخیصی بیشنر می توانند به پزشک کمک کنند تا بیماری را رد کند یا تشخیص قطعی را بدهد. در این قسمت من به شما روند تشخیصی ام اس و ارزش هریک از اقدامات تشخیصی را توضیح خواهم داد.

نخست باید شما از نظر بالینی مشکوک به ام اس باشید. تنها کسی که می تواند این مشکوک بودن را تایید کند فقط پزشک متخصص امغز و اعصاب یا نورولوژیست است. از شما می خواهم به تخصص های دیگر جهت بررسی ام اس مراجعه نکنید و اصولا بهتر است همکاران دیگر نیز شما را به نورولو.ژیست ارجاع دهند. علت این تاکید به خاطر حساس بودن موضوع است و تشخیص بیماری زندگی شما را دگرگون می کند ولذا نمی توان به راحتی و سادگی برخورد شود.

علایم بالینی بیماری ام اس گوناگون هستند و از بیماری به بیمار دیگر می تواند تفاوت داشته باشد. حتی در یک بیمار نیز علایم مختلف در فواصل زمانی گوناگون ممکن است دیده شوند. مغز، نخاع ، اعصاب چشم می توانند درگیر شده و علامت بالینی ایجاد کنند. نکته مهم استمرار و تداوم این علایم است. هر حمله بیماری چند روز و اغلب چند هفته طول می کشد. تاری دیدهای لحظه ای و گذرا، بی حسی چند دقیقه ای که گاهگاهی تکرار می شوند و برطرف می گردند نمی توانند حمله ام اس باشند. سردرد های مزمن و طول کشیده علامت ام اس نیستند. کاهش حافظه و فراموشی های اخیر به عنوان علایم آغازین بیماری نیستند. بسیاری از این علایم ربطی به ام اس ندارند و به دلیل اضطراب و نگرانی از یک طرف و شنیده ها و آگاهی های ناقص و از منابع نادرست و غیرعلمی چون در و همسایه و گاهی فیلم های ساخته افراد کم اطلاع در جامعه رواج پیدا می کنند.

علایم شایع حملات ام اس عبارتند از: تاری دید مستمر و گاهی پیشرونده یک چشم برای چند روز اخیر، بی حسی و کرختی مداوم بخشی از بدن یا اندامها برای چند روز، بی حسی و ضعف پاها از کمر به پایین و گاهی از گردن به پایین مانند برق گرفتگی در اندام ها، گاهی علایم بی حسی پاها با بی اختیاری و یا سختی و تکرر ادار ممکن است همراه شود. دوبینی و عدم تعادل به نحویکه راه رفتن و دویدن بیمار را مختل کرده و آشکارا مورد توجه اطرافیان قرار بگیرد. این ها علایم شایع اولین حملات ام اس هستند.

بنابراین اولین قدم در تشخیص داشتن علایم بالینی وسیر بیماری مطابق با بیماری و تایید آن توسط نورولوژیست است. هرگاه پزشک شما چنین شکی را کرد شروع به بررسی تکمیلی جهت تشخیص قطعی بودن بیماری خواهد کرد.

گاهی فقط یک حمله خفیف به صورت بی حسی بخشی از بدن برای یکی دوهفته اتفاق افتاده است. این حالت را "سندرم بالینی واحد" می گویند. بسیاری از پزشکان در این موارد برای بیمار سیاست انتظار و مراقبت را در نظر می گیرند و بسیاری از این بیماران تا سالها ممکن است حمله دیگری نداشته باشند.

قدم دوم در بررسی بیمار انجام ام آر آی است. ام آر آی مهم ترین و باارزش ترین روش تشخیص ام اس است. اگر ام آر آی شما طبیعی باشد می توان گفت شما در حال حاضر به بیماری ام اس مبتلا نیستید. گاهی پزشک در همین مرحله به شما اطمینان می دهد و با شما خداحافظی می کند. گاهی ممکن است بسته به علایم و یافته های معاینه شما را تحت نظر بگیرد و توصیه کند چند ماه دیگر یک ام آر آی مجدد بکنید. در هر صورت با یک ام آر آی نرمال شما نگران بیماری ام اس نباشید.

متاسفانه گاهی ام آر آِی کاملا تیپیک و به اصطلاح تمام مشخصات لازم برای تشخیص قطعی ام اس را دارد. در این حالت که هم یافته های معاینه و هم شرح حال و سیر بیماری با ام اس مطابقت دارد و هم ام آر آی معیارهای قطعی ام اس را دارد دیگر به بررسی بیشتر احتیاجی نیست. پزشک توضیحات لازم را می دهد و درمان شما را شروع خواهد کرد.

اما گاهی ام آر آی طبیعی نیست ولی یافته های ام آر آِی برای تشخیص قطعی نیز کافی نیستند. در این شرایط است که تصمیم گرفتن برای پزشک شما دشوار است. در این شرایط نیز گفته میشود احتمال ام اس وجود دارد و برای قطعی کردن تشخیص اقدامات دیگری لازم است.اگر اولین حمله باشد برخی پزشکان همان سیاست انتظار و مراقبت یا تحت نظر گرفتن را اتخاذ می کنند. اگر علایم دیگری ایجاد نشد و یا ام آر آی چند ماه بعد شما نرمال بود همچنان شما تحت نظر خواهید بود.

اقدامات تشخیصی دیگر در این شرایط گرفتن نوار چشم و نیز بررسی مایع مغزی نخاعی و به اصطلاح آب نخاع است. در مورد بررسی آب نخاع من متن جداگانه ای نوشته و در وبلاگ گذاشته ام. در خصوص نوار چشم نیز باید بگویم روشی بسیار با ارزش است و درصورت اختلال واضح نشانگر درگیری عصب بینایی به دلیل ام اس است.

البته به دلیل اینکه برخی بیماری ها ممکن است ام اس را تقلید کنند، همیشه پزشکان آزمایشات تکمیلی برای رد سایر بیماریها انجام می دهند.

[staheri59]

با سلام دوستان . من از یک ماه قبل سردرد شدیدی داشتم و چند بار وقتی تو خونه کار میکردم بصورت غیر ارادی دست چپم باز میشد. به دکتر مغز و اعصاب مراجعه کردم . ایشان از من نوار مغزی گرفتند که سالم بود بعد ام آر آی مغز خواستند. متاسفانه چند تا پلاک دیده شد. بعد نوار چشم که سالم بود.و ام آر آی گردن که باز هم سالم بود. ولی آزمایش مایع نخاعی یا lp مثبت شد . دکترم تشخیص ام اس دادند. و آمپول هفته ای یکبار تجویز کردند ولی من نخریدم . از طریق اینترنت با یکی از دکترهای فوق تخصص دانشگاه جان هاپگینز آمریکا مکاتبه کردم و مدارکم رو فرستادم. ایشون گفتند بیماری من ام اس نیست و نیاز به داروی ام اس نداره. گفتند بیماری من سندرم ایزوله رادیولوژیک هست یعنی آزمایشات ام اس مثبت میشه ولی هیچ یک از علایم بالینی نیست. یعنی من مستعد مبتلا شدن به ام اس هستم ایشون گفتند فقط باید بطور مرتب ویتامین دی مصرف کنم. البته از چند تا دکتر دیگه هم وقت گرفتم تا نظر اونا رو هم بدونم. کسی از دوستان مثل من بودند؟؟

[nahid]

Multiple Sclerosis

MS یک بیماری پیچیده، خودایمن، چندعاملی و معمولا پیشرونده است که در آن “میلین یا ماده سفید” اعصاب مرکزی (CNS) در مغز، ساقه مغز و نخاع به شکل پلاکهایی که طی یک روند التهابی درگیر می شوند. علت ایجادکننده نامشخص است ولی فاکتورهای ژنتیکی، تماس کم با نور آفتاب، کمبود ویتامین-د، سیگار، اضافه وزن (BMI>20) برخی عفونت های ویروسی (EBV و HHV) از عوامل دیگر موثر قلمداد می شوند.

شایعترین علت غیرترومایی ناتوان کننده بزرگسالان جوان (۲۰ تا ۴۰ سالگی) به خصوص در جنس مونث می باشد. شیوع این بیماری در قاره آمریکا، اروپا و اقیانوسیه بیشتر است.

این بیماران نیاز به مهارت و تجربه نورولوژیست (متخصص مغز و اعصاب)، فیزیاتریست (متخصص طب فیزیکی و توانبخشی)، کاردرمانگر، فیزیوتراپ و متخصصین دیگر رشته ها دارند.

شدت و نوع علایم در MS از فردی به فرد دیگر ممکن است کاملا متفاوت باشد. MS می تواند هر نوع علامت نورولوژیک (عصبی) مثل بی حسی و خواب رفتگی، درد، ضعف، سفتی عضلات (اسپاستیسیتی)، خستگی، اختلالات راه رفتن و تعادل، گفتاری، بینایی، بلع، خلق (مثل افسردگی)، جنسی، گوارشی، دفعی و ادراری را به شکل اولیه (مستقیم) و یا ثانویه (غیرمستقیم) نشان دهد و متخصص توانبخشی نقش فوق العاده مهمی در طول دوره بیماری MS از نظر بررسی و کنترل فعالیت های روزانه (ADL) و این علایم دارد.

MS به پنج زیرگروه تقسیم می شود:

عود کننده بهبود یابنده (Relapsing Remitting): این نوع شایعترین و بهترین زیرگروه MS می باشد. در این گروه شاید بدون درمان نیز ناتوانی چندانی باقی نماند.

پیشرونده ثانویه (Secondary Progressive): پاسخ به درمان مثل نوع اول مناسب است و بیماران با درمانهای دارویی و توانبخشی کمتر دچار ناتوانی می شوند.

پیشرونده اولیه (Primary Progressive): پیشرفت بدون بروز بهبودی است و به علت نداشتن حمله معمولا تغییرات MRI کمتر دیده می شود.

عود کننده پیشرونده (Progressive Relapsing): ناتوان کننده ترین زیرگروه است ولی کم شیوع

شعله ور (Fulminant): کم شیوع ترین زیرگروه است و به شکل حاد و حمله ای در عرض یکماه می باشد.

دیگر اختلالات دمیلینیزه (با آسیب میلین) که ممکن است با MS همراه باشند:

نوریت اپتیک (Optic Neuritis)

NO در اصل التهاب عصب چشمی است و می تواند اولین تظاهر MS به شکل کاهش دید و تاری دید یکطرفه ناگهانی باشد. این بیماران معمولا به استروئید (کورتون) وریدی کوتاه مدت به خوبی پاسخ می دهند. NO می تواند بدون درگیری در MRI باشد (clinical isolated syndromes) که در این صورت پیش آگهی بهتری خواهد داشت.

میلیت عرضی (Transverse Myelitis)

TM التهاب سطحی از نخاع و در اصل علایم به شکل بیماری قطع نخاعی می باشد ولی بدون سابقه تروما (ضربه) و معمولا به دنبال عفونت ویروسی و سریعا پیشرونده بروز می کند. درمان با استروئید وریدی (سولومدرول)، IVIG (ایمونوگلوبولین) و پلاسمافرز انجام می گردد ولی بهبود نسبی است. برخی از این بیماران در ادامه ممکن است تظاهری از MS باشند.

بیماری دویک (Devic’s Disease)

در اصل ترکیب TM و NO (نورومیلیت اپتیک NMO) بدون درگیری مغز در مراحل اولیه می باشد. درگیری نخاع معمولا در چند سطح می باشد.

سندرم ایزوله بالینی (Clinically isolated syndrome)

CIS حالتی است که آسیب عصبی با علایم درگیری آن در بیمار وجود دارد ولی MRI نرمال است.

سندرم ایزوله رادیولوژیک (Radiologically isolated syndrome)

RIS وضعیتی است که فرد هیچ علایمی دال بر MS ندارد ولی MRI مثبت است.

توجه: این دو سندرم در ادامه پتانسیل تبدیل به MS قطعی را دارند.


منبع : http://dr-fateh.ir/txt/%D8%A7%D9%85-%D8%...%DB%B1-ms/

[staheri59]

خوب من چیکار باید بکنم تبدیل به ام اس نشه یا کاری نمیشه کرد و حتما تبدیل به ام اس میشه؟

[nahid]

دوست عزیز ، این فقط در تخصص دکترتون هست که نظر تشخیصی بدن . به نظر من برای برطرف شدن تردیدتون نظر یه پزشک با تجربه دیگه رو هم بپرسید.

من چون سندرم ایزوله رادیولوژیک رو سرچ کردم تا اطلاع کسب کنم ، این مطلب رو دیدم و فقط به خاطر این که به این تاپیک مربوط بود نوشتم.