[hamdam]

زندگی بیماران ام اس با افراد عادی هیچ تفاوتی ندارد
يك متخصص مغز و اعصاب گفت:درصد بسیار کمی از بیماران ام اس به دلیل شدت بیماری ممکن است دچار اختلال در حرکت شوند اما تعداد بسیاری از این بیماران می توانند زندگی عادی داشته باشند.


محمد رضا معتمد در گفتگو با خبرنگار بهداشت و درمان باشگاه خبرنگاران افزود: بیماری ام اس بیماری التهابی سیستم عصبی مرکزی است که در آن بافت سفید مغز به علت ناشناخته مورد تهاجم سلولهای التهابی مغز قرار می گیرد و دچار آسیب می شود.

وی با بیان اینکه بیماری ام اس مانند بسیاری از بیماریها طیف وسیعی دارد ادامه دا:‌درصدی از بیماران ام اس به دلیل شدت بیماری ممکن است در نهایت دچار اختلال در حرکت و ناتوانی شوند و وابسته به صندلی چرخ دار شوند اما تعداد بسیار بیشتری از بیماران می توانند زندگی عادی داشته باشند.

معتمد با بیان اینکه تعداد مواردی از بیماران ام اس که مجبور به استفاده از ویلچر می شوند بسیار محدود است تصریح کرد:‌به طورحتم یکی از راه های جلوگیری از پیشرفت بیماری و اینکه بیماری به علت موارد شدید که ناتوانی در حرکت است کشیده نشود تشخیص به موقع و درمانهای درست است که می تواند در جلوگیری از پیشرفت و سیر بیماری به سمت موارد شدید و ناتوان کننده تاثیرگذار باشد.

اين متخصص مغز و اعصاب اظهار داشت: بسیاری از والدین تمایل دارند که فرزندان از بیماری خود اطلاعی نداشته باشند در حالیکه اطلاع از بیماری در سرنوشت فرد،‌انتخاب شغل و موارد بعدی زندگی بسیار موثر باشد.

*طول عمر بیماران ام اس کمتر از افراد عادی نیست

معتمد در ادامه افزود: عدم اطلاع فرد از بیماری خود مضرات زیادی می تواند داشته باشد از جمله این مضرات نکاتی است که دررابطه با بیماری از سوي پزشک به فرد توصیه می شود.

وی با بیان اینکه خوشبختانه طول عمر بیماران ام اس کمتر از افراد عادی نیست اظهارداشت: تحقیقات نشان می دهد که سالهای عمر درصد بسیار کمی از بیماران مبتلا به ام اس به مقدار جزئی ،کمتر از افراد عادی است.

اين متخصص مغز و اعصاب تصریح کرد:‌ماهیت بیماری ام اس طوری است که روی طول عمر فردتاثیر ندارد و بیشتر بر روی کیفیت عمر تاثیر دارد./ص

[yas]

بله اگر زندگی بی دغدغه ای داشته باشیم و حمایت خانواده و اطرافیان باشه طول عمر ما هم بیشتر از افراد سالم هست که برای پول یا هر چیز دیگه ای حرص و طمع میکنن تازه بالاخره همه میمیرن زود دیر داره ولی.....................

[earth]

خدا رو سپاس فراوان که بیماری من توسط یک دکتر عمومی و معمولی درمانگاه یعنی اوراژانس بیمارستان نزدیک خونمون درست و به موقع تشخیص داده شد. بازم آرزوی سلامتی براش می کنم اگرچه نمی دوم کی بود و الان کجاست. بیماری من توسط خانواده پنهان نشد. دکترم از گفتن اینکه من به این بیماری مبتلا شدم پرهیز کرد. البته اونم تقصیری نداشت وضعیت روحی من خیلی خراب بود و شوکه شده بودم کسی که انقد مواظب خودش باشه یه دفعه کارش به بیمارستان بکشه خیلی شوک بزرگی بود. از دکترم هم ممنونم که با درایت مسیر درست رو برام شرح داد. اگرچه نظرات مختلفی راحع به ایشون اینجا شنیدم ولی الان کاملن راضیم از اینکه به توصیه ایشون عمل کردم و اهمال نکردم و به حرفهای جانبی گوش ندادم حتی به مشورتهای انجمن ام اس. خود انجمن ام اس یکی از جاهایی بود که منو به نزدن آونکس و طی نکردن دوره درمان آونکس راهنمایی کرد.

[arezooo82]

چرا زندگی ما با آافراد عادی فرق داره!! ما خوشبخت تریم،با حال تریم،باهوش تریم و ....

[maedeh]

وااااااااااااااااا مگه فرقی دارههههههههههههههههههههههه

خیلی هم خوبه به نظر من فرقی نداره بهترم هست چون افراد عادی این همه دوست خوب و با معرفت و هم روح ندارن

اما ما برو بچ ام اسی داریم یوهو ام اس

[yummy]

آره
به نظر من هم هیچ فرقی نداره
تازه ما مهربون تریم

[رضا محمدی ها]

بله منم موافقم
هیشکی نمی تونه مثل ما این همه دوسته دوست داشتنی داشته باشه

[ساغر]

من که زندگیم با همه مشکلاتی که پشت سر گذاشتم از خیلی از افراد عادی بهتره .خدا رو هزار بار شکر

[هانیه]

من فکر میکنم ما خیلی قوی تر از آدمای عادی هستیم

[hamid t]

من تو سن 17 سالگی مریض شدم
اولش برام سخت بود چون واقعا بچه بودم
ولی با گذشت زمان همه چیز برام عادی شد حتی بهتر از قبل
زندگی برام معنی مهمتری پیدا کرد و از موقع بهتر زندگی کردن یاد گرفتم
الان دانشگاه میرم با اینکه خیلی که سالمن دانشگاه قبول نشدن
مهم نیست که چه اتفاقی می افته مهم نوع برخورد ما با اتفاقاته و
مهم اینه که همیشه شکر گذار خدا باشیم