2010/11/23, 05:24 PM
روزهای بدون آفتاب و خطر بروز اختلال افسردگی فصلی
کارشناسان بهداشت روانی می‌گویند: روزهایی که به هیچ وجه در برابر خورشید قرار نمی‌گیرید، موجب می‌شود که به اختلال افسردگی فصلی یا به اصطلاح «SAD» مبتلا شوید.
به گزارش سرویس «بهداشت و درمان» ایسنا، این اختلال در شما احساس افسردگی، غمگینی و خواب آلودگی و کسالت ایجاد می‌کند.
هر چند اغلب پزشکان از این اختلال فصلی غفلت می‌کنند، اما روانپزشکان و روانشناسان به خوبی از آن مطلع هستند و علائم آن را تشخیص می‌دهند. علائم این اختلال که در نتیجه تغییر فصل بروز می‌کند، همچنین شامل دردناک شدن مفاصل و بی‌خوابی هستند، اما کارشناسان می‌گویند: از آنجا که علائم این اختلال شبیه به سایر بیماری‌ها است، اغلب تشخیص داده نمی‌شود و در نتیجه مبتلایان اغلب با علائم ناخوشایند آن دست به گریبان می‌شوند.
به گزارش روزنامه دیلی میل، دکتر راشل فوستر ـ متخصص روان و اعصاب در دانشگاه آکسفوردـ می‌گوید: نور تاثیرات فیزیولوژیکی بسیاری روی بدن دارد. سلول‌های چشم نور را ثبت می‌کنند و مغز شب و روز را از این طریق تشخیص می‌دهد. سپس هورمون‌های خاص گرسنگی، هضم، رشد، خلق و انرژی را تنظیم می‌کنند. تاریکی تولید هورمون ملاتونین را افزایش می‌دهد و به خواب کمک می‌کند. همچنین مقدار هورمون سرتونین کاهش می‌یابد که نقش حیاتی در هوشیاری دارد.
فوستر توصیه می‌کند: به دلیل وجود این روابط باید هر فرد روزانه دو ساعت در برابر روشنایی طبیعی خورشید قرار گیرد، حتی اگر از راه یک پنجره بزرگ باشد.
کارشناسان بهداشت روانی می‌گویند: روزهایی که به هیچ وجه در برابر خورشید قرار نمی‌گیرید، موجب می‌شود که به اختلال افسردگی فصلی یا به اصطلاح «SAD» مبتلا شوید.
به گزارش سرویس «بهداشت و درمان» ایسنا، این اختلال در شما احساس افسردگی، غمگینی و خواب آلودگی و کسالت ایجاد می‌کند.
هر چند اغلب پزشکان از این اختلال فصلی غفلت می‌کنند، اما روانپزشکان و روانشناسان به خوبی از آن مطلع هستند و علائم آن را تشخیص می‌دهند. علائم این اختلال که در نتیجه تغییر فصل بروز می‌کند، همچنین شامل دردناک شدن مفاصل و بی‌خوابی هستند، اما کارشناسان می‌گویند: از آنجا که علائم این اختلال شبیه به سایر بیماری‌ها است، اغلب تشخیص داده نمی‌شود و در نتیجه مبتلایان اغلب با علائم ناخوشایند آن دست به گریبان می‌شوند.
به گزارش روزنامه دیلی میل، دکتر راشل فوستر ـ متخصص روان و اعصاب در دانشگاه آکسفوردـ می‌گوید: نور تاثیرات فیزیولوژیکی بسیاری روی بدن دارد. سلول‌های چشم نور را ثبت می‌کنند و مغز شب و روز را از این طریق تشخیص می‌دهد. سپس هورمون‌های خاص گرسنگی، هضم، رشد، خلق و انرژی را تنظیم می‌کنند. تاریکی تولید هورمون ملاتونین را افزایش می‌دهد و به خواب کمک می‌کند. همچنین مقدار هورمون سرتونین کاهش می‌یابد که نقش حیاتی در هوشیاری دارد.
فوستر توصیه می‌کند: به دلیل وجود این روابط باید هر فرد روزانه دو ساعت در برابر روشنایی طبیعی خورشید قرار گیرد، حتی اگر از راه یک پنجره بزرگ باشد.
