[MAHDI]

سلام
بچه ها من باید راجع به بعضی ها حرف بزنم.
تو این سفر واقعا به من خیلی خوش گذشت. فکر نمی کردم یه سفر یک روزه کنار کسایی که دوسشون داری انقدر لذت بخش باشه. اما واقعا عالی بود.
اما می خوام راجع به چند نفر حرف بزنم.
اول حمید. حمید جون من میدونم چقدر حرص و جوش خوردی تا کارها رو روال پیش بره و اونروز کلی هم خسته شدی. منم نگرانت شدم. مرسی برای همه چیز
سینا: اینکه از این راه دور خودتو برسونی معنیش غیر از این نیست که برای بچه ها احترام قائلی و این جمعو دوست داری. پس من هم دوست دارم.
مرتضی: وقتی تو brt خدافظی می کردم واقعا به این فکر می کردم که تو این خستگی چطوری می خوای بری آمل. مرسی که اومدی. نمی دونم چطوری باید تشکر کنم
علی: علی عزیزم. چند کلامی که باهات حرف زدم فهمیدم چقدر مهربون و خوبی. صمیمی و دوست داشتنی. واقعا از ته قلبم خوشحالم باهات آشنا شدم. توهم از اهواز اومدی و مثله بقیه قدم رو چشمای ما.
حامد و پریا: شما دوتا قابل وصف نیستید. نمیدونم چطوری باید ازتون تشکر کنم. حامد جان به خاطر همه چیز ممنون. پریا خانم تو این زمونه مثله شما نایابه و خیلی باید گشت تا همسر مهربون و فداکاری مثله تو پیدا کرد. می دونم حامد بهت افتخار می کنه و قدرتو میدونه
دوستای خوبم
قدر باهم بودن رو بدونیم و به این توجه کنیم که زندگی همین لحظات ناب کنار هم بودنه. من واقعا همتون رو دوست دارم و براتون ارزش قائلم.