[کتی]

وای چقدر مامان مهربون داریم توی سایت
بچه ها این که ما نگران این هستیم که نکنه بچه هامون هم ام اس بگیرند یک طرف و این که نگرانیم که خودمونیم نتونیم تا وقتی که بزرگ و مستقل بشوند در کنارشون باشیم و کمکشون کنیم یک روی دیگه قضیه است.
صحبت های هستی منو دلگرم کرد آخه من فقط یک خواهر دارم که اون سالهاست خارج از کشوره مادرم هم که به رحمت خدا رفته مادر شوهرم هم که سنش بالاست و الان خودش هم احتیاج به مراقبت داره من خیلی تنهام شوهرم هم کارش یک جوریه که از 9 صبح تا 9 شب باید سر کار باشه تمام مسولیت خونه از خرید تا درس دخترم با منه. همه اش نگرانم که اگه بیمار باشم چی میشه
از بچه هایی که یک مدته از بیماریشون می گذره می خواهم راهنمایی کنند که بعد از چند سال ما وضعیتمون چه جوریه؟ هنوز قادریم مثل گذشته کارهامون رو ادامه بدهیم. البته توی سایت که مطالب رو خوندم فهمیدم که همه مثل هم نیستند اما خوب خوبه که این جا از تجربیات هم استفاده کنیم