[الهام ج]

[quote]مايع مغزي- نخاعي بسيار شفاف و مانند آب است. مايع حاوي مقادير مختصري قند، پروتيين و تعداد بسيار اندك يا هيچ سلول خوني است. پس از ورود سوزن، مايع با فشار متوسطي به بيرون ميزند. پزشك رنگ و فشار آن را بررسي ميكند و جهت مطالعه تركيب آن، نمونه هايي را به آزمايشگاه مي فرستد. در بسياري از بيماريهاي مغزي تركيب طبيعي مايع برهم ميخورد مثلا در عفونت هاي مغزي باكتري ها وارد مايع ميشوند و تعداد زيادي از سلولهاي التهابي از آن قابل جداكردن هستند
اغلب مواقع در مايع مغزي نخاعي بيماران ام اس نيز تغييراتي ديده ميشوند. البته ديده نشدن اين تغييرات ام اس را رد نميكند و بر عكس وجود اين تغييرات نيز لزوما تشخيص ام اس را قطعي نميكنند. به خاطر داشته باشيد فقط پزشك متخصص مغز و اعصاب شما صلاحيت تفسير اين آزمايش را دارد. در مورد بقيه آزمايشات نيز چنين است و حتي بدون تاييد متخصص مغز و اعصاب، گزارشات ام آر آي نيز به تنهايي براي تشخيص ام اس كافي نيستند.

پروتيين مايع در نصف بيماران مختصري افزايش مي يابد ولي قند آن تغيير نميكند. در مايع مغزي – نخاعي بيش از 70 درصد بيماران، يك نوع پروتيين به نام ايمونوگلوبولين جي افزايش پيدا ميكند. چون اين پروتيين در خون بالا نميرود، ميتوان نتيجه گرفت كه در مغز و نخاع توليد ميشود و نشانگر بيماري التهابي مغز و نخاع است. از مقايسه ميزان اين پروتيين در خون و مايع مغزي-نخاعي عددي به دست مي آيد كه در صورت بالاتر بودن اين رقم از مقادير نرمال، پزشك شما نسبت به وجود بيماري اطمينان بيشتري پيدا ميكند و آن را يك يافته مثبت به نفع ام اس تفسير ميكند و البته با در نظر گرفتن يافته هاي ديگر به تشخيص نزديك ميشود
تغييرات مايع مغزي- نخاعي در همه بيماران يافت نمي شوند و از طرف ديگر تغييرات آن فقط در بيماري ام اس بوجود نمي آيند. بنابراين، اين آزمايش فقط در برخي شرايط به پزشك كمك مي كنند و گاهي نقش مهمي ايفا ميكند. ارزش آن كمتر از ام آر آي است ولي گاهي در كنار ام آر آي در تشخيص ام اس بسيار تعيين كننده ميشود.