[غزل]

سلام دوستان واپسین دقایق تابستان امیدوارم برایتان خنک و سرشار از شادی باشد. برنامه دوشنبه شب 30 شهریور را دیدید؟ مرا در خلسه فرو برد دیدن چهرههای مهتاب رنگی که نشانی از شوق زندگی نداشتندو دستها و صورتهایی که بی اراده میلرزیدند. دیدگانی که در تنهایی و سکوت قرصهای اعصاب آرام گرفته و سر به زیر داشتند. آخ کسی نمی داند اما من تجربه و کرده ام. پدری که از خویش عزیزتر و گرامیتر بود و تنها و قویترین انگیزه ام برای نفس کشیدن! صدای نفسهایش لالایی هر شبم و حضور سردش گرما بخش حیاتم. تندیسی زنگار گرفته از روزهای سخت که دوران آرامش بر روی تخت تمام اوقات برایش شب بود و یلدا و..... هفت ماه است از آشیان پرکشیده دریا دریا اشکم بدرقه اش کرد و حالا حتی خورشیدهم برایم روشنی ندارد. دیگر شب سیاه سیه روزی مرا امید و احتمال پگاهی نمانده است.... هرگز یادت رنگ خزان نمیگیرد. روحت شاد و رها در وسعت آرامش.....