[FBF]

در دسته اول گلاتیرامر در مداوای فرم راجعه – فروکش کننده MS با دارو نما مقایسه شده است. اولین و اصلی ترین مطالعه از این نوع در سال 1991 بر روی 251 بیمار مبتلا به شکل راجعه- فروکش کننده MS با شدت خفیف تا متوسط در 11 مرکز دانشگاهی در امریکا انجام شده و 2 سال به طول انجامید. نتایج این تحقیق نشان داد که گلاتیرامر قادر است میزان حملات بیماری را 29% بیشتر از دارونما کاهش دهد. در دو مطالعه دیگر از این نوع که اخیراً انجام شده، اثر بخشی گلاتیرامر مجدداً مورد تایید قرار گرفته است.

در دسته دوم مطالعات، گلاتیرامر با سایر داروهای مورد مصرف در مداوای MS مقایسه شده است. در معروفترین این مطالعات که نتایج آن در سال 2009 منتشر گردید 2244 بیمار مبتلا به شکل راجعه- فروکش کننده MS در دو گروه تحت درمان با دو داروی گلاتیرامر و بتاسرون® (اینترفرون بتا یک بی) قرار گرفته، اثربخشی و عوارض این دارو در بیماران با یکدیگر مقایسه شد. این مطالعه 3 سال و نیم طول کشید. نتایج نشان داد که گلاتیرامر برابر با دوز 500 میکروگرم بتاسرون® در مداوای MS موفق بوده و میزان حملات را به میزان 79% کاهش می دهد.

در مطالعه بین المللی دیگری که 2 سال طول کشید و بر روی 764 بیمار مبتلا به شکل راجعه- فروکش کننده MS انجام شد اثر بخشی گلاتیرامر با ربیف® (اینترفرون بتا یک آ) از نظر زمان بروز اولین حمله بیماری پس از شروع مصرف دارو مقایسه گردید. میزان کاهش حمله با گلاتیرامر 71% و با ربیف® با دوز 44 میکروگرم، 69% بدست آمد. این یافته ها نشان داد که گلاتیرامر در مقایسه با ربیف® بطور قابل توجهی عود بیماری را به تاخیر می اندازد. در مطالعه دیگری مشخص گردید که گلاتیرامر بروز حمله دوم در بیمارانی که یکبار دچار حمله MS شده اند را به تاخیر می اندازد.

---

من آخرش این عددهایی که میدن رو نفهمیدم

طبق مطالعاتی که در طی 2 سال بر روی 251 نفر انجام شده، به 125 نفر copolymer 1 و به 126 نفر باقی مانده، دارو نما با دوز 20 میلی گرم در روز به مدت 2 سال تزریق شده. بعد از 2 سال مشاهده شده گروهی که copolymer 1 گرفته بودن، 29% نسبت به کسانی که دارونما گرفتن حمله هاشون کمتر شده.
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7617181

پاراگراف سوم:

100-29 =71
منظورشون از 71%، میزان حمله ها بوده که اشتباها میزان کاهش حمله ها ترجمه شده.
یعنی کوپامر با کم کردن 29 درصدی حمله ها باعث میشه حمله ها به 71% کاهش پیدا کنند (در 2 سال) نه اینکه 71% حمله رو کاهش بده.
به هر حال در این 3 مطالعه جامع که انجام شده، میزان کاهش حمله ها برای کوپامر و کوپاکسون بین 29 % تا 32 % اشاره شده، یعنی دارو تقریبا 30 درصدی محسوب میشه.
به عبارت دیگه در هر 2.5 سال جلوی یک حمله رو میگیره ...
پاراگراف دوم:
این مطالعات در طی 3.5 سال انجام شده و به نظر میاد احتمالا به خاط همین بوده که حمله ها به جای 71% به 79% افزایش پیدا کرده باشن(8% کمتر از مطالعات 2 ساله جلوی حمله رو گرفته).
برای قضاوت در مورد یک دارو نمیشه فقط روی کاهش عودش تمرکز کنیم، اینکه هر حمله چقدر طول می کشه یا اینکه چه تغییری در حجم Gadolinium-Enhanced Lesions ایجاد می کنه هم مهمه.