[Farhaad]

من برای خودم چه کرده ام؟ اکنون که به این سوال می اندیشم، پاسخی دردناک به آرواره هایم فشار می آورد! گفت: هیچ، تو هیچ کاری را از روی عشق برای خوشحال کردن ات انجام نداده ای! تو حمام می رفتی، زیرا به مهمانی دعوت بوده ای! تو کتاب می خواندی، زیرا می خواستی که فهمیده به نظر بیایی! تو کار کرده ای، زیرا از بی کار بودن ترسیده ای! در کل با هر نیتی زندگی کرده ای، جز رسیدگی به جسم و روان ات! گفتم: هیچگاه تصور نمی کردم که تا این حد با خود بیگانه باشم، همیشه دلیل بی توجهی هایم را به آدم ها فرافکنی می کردم، مثلا لباس های کهنه می پوشیدم و می گفتم که: نظر دیگران چه اهمیتی دارد؟ مهم این است که من راحتم! در صورتی که نظر خودم هم برایم اهمیتی نداشت! داروی این جنون بی توجهی چیست؟ گفت: بیگانه ها معمولا دوگانه هایند! که در برزخ خویش و ناخویش معلق هستند! ساده است، کمتر خود را تحلیل کن و بیشتر دوست بدار! مثل کاری که کودکان می کنند، آن ها پاسخ هوس های دلشان را جانانه می دهند و اینگونه شادمانند. آن ها به نیازهای عمیق شان که بسیار ساده و کم هزینه ست همیشه پاسخ می دهند.