2010/01/13, 01:46 PM
ناتالیزوماب (tysabri)
مقدمه
گلوبول های سفید خون در بیماران مبتلا به ام اس در سطح خود ماده ای به نام انتگرین (Integrin) ظاهر می کنند. این ماده که از جنس گلیکوپروتئینی بوده و آلفا 4 بتا1(1β 4α) خوانده می شود می تواند با پروتئینی در سطح سلول های عروق خونی به نام (1-VCAM) باند شده و با گسستن سد خونی منجر به مهاجرت این سلول ها به بافت مغزی و در نتیجه التهاب می گردد.
در واقع آقای کرمود (Kermod) در سال 1990 موفق شد با کمک MRIهای متعدد با ماده حاجب نقش شکسته شدن این سد را در ایجاد ضایعات جدید و فعال مغزی نشان دهد.
یافته های فوق توسط آقای انگل هارت در سال 1998 در شکل تجربی بیماری در حیوانات نیز تایید شد. آقای وان درلان (Van der Laan) در سال 2000 تاثیر درمانی مهارکننده های این باند شدن را در کنترل فعالیت بیماری نشان داد.
تحقیقات درمورد ناتالیزوماب
یافته های فوق محققان را بر آن داشت تا در سال 1999 یک مطالعه به شکل پیلوت جهت تاثیر دارو طراحی گردد. آقای Tubridy نقش این دارو را در کاهش ضایعات جدی MRI با دو تزریق به فاصله یک ماه نشان داد.
در سال 2003 آقای میلر فاز 2 این مطالعه را به شکل دوسوکور به مدت 6 ماه برروی 213 بیمار انجام داد.
بیماران در این مطالعه با دو دوز مختلف دارو (3و6 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن ماهانه) همراه با دارونما تحت بررسی قرار گرفتند. این مطالعه نشان از تاثیر هر دو دوز دارو در ضایعات فعال در MRI و نیز حملات بیماری طی دوره درمانی داشت. ولی با قظع دارو بررسی در 6ماهه دوم نشان از آن داشت که موارد درمانی با دارو و دارونما از نظر شدت بیماری مشابه بودند و اثرات مفید دارو ادامه نداشت.
در طی این مطالعه مشخص شد که دارو برای بیماران تحمل خوبی داشته و عوارض محدودی برای آن ها ایجاد کرده است. عمده ترین عارضه دارو طی 6 ماه درمان عوارض آلرژی و حساسیت بود و در مواردی نیز فارنژیت (گلودرد چرکی) ایجاد شد.
در سال 2004 آقای دالتون نشان داد بیمارانی که تحت درمان با این دارو بودند درصورتی که به حمله حاد بیماری مبتلا شوند این ضایعات کمتر به سمت ضایعات پایدار حرکت می کنند و ضایعات آتروفی در MRI کمتر دیده می شود.
در نهایت فاز ΙΙΙ مطالعه طراحی شد در این مرحله 942 بیمار درحالیکه در 6 ماه اخیر هیچ نوع دارویی نگرفته بودند طی 28 ماه هر 4 هفته تا 300 میلی گرم دارو به شکل وریدی و به شکل دوسوکور تحت درمان قرار گرفتند. در کنار این مظالعه ارزیابی توام مصرف آونکس با این دارو نیز انجام گرفت. نتایج حکابت ار آن داشت که حداقل در کوتاه مدت هیچ عارضه مهمی در مصرف توام این دو دارو وجود ندارد.
نتایج این فاز از مظالعات عاقبت پس از 13 ماه سازمان دارو و غذای آمریکا (FDA) را مجاب ساخت تا این دارو را برای بیماران ام اس از نوع (عودکننده و فروکش کننده) Remitting/Relapsing تایید کند. با این حال مصرف آن در جوانان زیر 18 سال ممنوع بودده و هنوز بررسی درمورد حاملگی انجام نشده است. عوارض مهم دارو طی دوره دومانی درد مفاصل، حساسیت و عفونت های گدرا بوده که شدت و وقوع آن ها اندک بود.
از نتایج مهم این مطالعه تاثیر قابل ملاحظه دارو در شدت بیماری در بیمارانی بود که علیرغم دریافت آونکس همچنان حملات ادامه داشت. در طی این بررسی مشخص شد که در 6درصد بیماران آنتی بادی علیه دارو تشکیل شده که منجر به کاهش اثرات درمانی می گردد.
عارضه مهم دارو
در سال 2005 دو عارضه کشنده در بیماران مورد بررسی و مطالعه منجر به توقف ادامه مطالعه گردید. بیماری PML(Progressive Multifocal Leukoencephalopathy) ناشی از ویروس JC به علت نامشخصی در دو بیمار تحت درمان توام با ناتالیزوماب و آونکس به مدت دو سال بوجود آمد. از آنجا که این دارو در درمان کرون(بیماری گوارشی) نیز موثر است یک مورد نیز از این عارضه در بیماران تحت درمان گزارش شده است.
درحال حاضر بیمارانی که تحت درمان قرار دارند بایستی از نظر احتمال ابتلا به این بیماری کشنده تحت بررسی دقیق قرار گیرند. گزارش دو مورد جدید PML طی هفته های اخیر نیز نگرانی های زیادی را جهت پزشکان و بیماران مصرف کننده این دارو ایجاد نموده است.
نوشته : دکتر کامران لعل بخش
اخطار
شرکت تولید کننده Tysabri به پزشکان اخطار داده اند که این دارو برای افرادی که یرقان یا دیگر مشکلات کبدی دارند تجویز نشود. زیرا مشکلات کبدی پس از تجویز این دارو در عرض 6 روز پس از استفتده ایجاد می شوند. گزارشات حاکی از آن است که دو بیمار ام اس که قبلا حال خوش خیم داشته اند به مدت کوتاهی پس از مصرف Tysabri دچار ملانوما( سرطان پوست) شده اند. پزشکان می گویند Tysabri نباید در افرادی که سابقه خانوادگی ملانوما یا خال های مشکوک دارند تجویز شود.
داروی برتر
رئیس شبکه بهداشت بلفاست گفته است Tysabri یک داروی بسیار موثر در درمان ام اس است به ویژه در افرادی که به دیگر درمان ها جواب نداده اند. البته مصرف این دارو به خاطر عارضه جانبی عفونت PML محدودیت هایی دارد بخصوص اگر با گروه دارویی خاصی همزمان تجویز شود. همچنین شواهد احتمالی درمورد ارتباط بین Tysabri و ملانوما را باید درنظر داشت.
فصلنامه انجمن ام اس اصفهان- شماره 21
دیگه ببخشید طولانی شد
مقدمه
گلوبول های سفید خون در بیماران مبتلا به ام اس در سطح خود ماده ای به نام انتگرین (Integrin) ظاهر می کنند. این ماده که از جنس گلیکوپروتئینی بوده و آلفا 4 بتا1(1β 4α) خوانده می شود می تواند با پروتئینی در سطح سلول های عروق خونی به نام (1-VCAM) باند شده و با گسستن سد خونی منجر به مهاجرت این سلول ها به بافت مغزی و در نتیجه التهاب می گردد.
در واقع آقای کرمود (Kermod) در سال 1990 موفق شد با کمک MRIهای متعدد با ماده حاجب نقش شکسته شدن این سد را در ایجاد ضایعات جدید و فعال مغزی نشان دهد.
یافته های فوق توسط آقای انگل هارت در سال 1998 در شکل تجربی بیماری در حیوانات نیز تایید شد. آقای وان درلان (Van der Laan) در سال 2000 تاثیر درمانی مهارکننده های این باند شدن را در کنترل فعالیت بیماری نشان داد.
تحقیقات درمورد ناتالیزوماب
یافته های فوق محققان را بر آن داشت تا در سال 1999 یک مطالعه به شکل پیلوت جهت تاثیر دارو طراحی گردد. آقای Tubridy نقش این دارو را در کاهش ضایعات جدی MRI با دو تزریق به فاصله یک ماه نشان داد.
در سال 2003 آقای میلر فاز 2 این مطالعه را به شکل دوسوکور به مدت 6 ماه برروی 213 بیمار انجام داد.
بیماران در این مطالعه با دو دوز مختلف دارو (3و6 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن ماهانه) همراه با دارونما تحت بررسی قرار گرفتند. این مطالعه نشان از تاثیر هر دو دوز دارو در ضایعات فعال در MRI و نیز حملات بیماری طی دوره درمانی داشت. ولی با قظع دارو بررسی در 6ماهه دوم نشان از آن داشت که موارد درمانی با دارو و دارونما از نظر شدت بیماری مشابه بودند و اثرات مفید دارو ادامه نداشت.
در طی این مطالعه مشخص شد که دارو برای بیماران تحمل خوبی داشته و عوارض محدودی برای آن ها ایجاد کرده است. عمده ترین عارضه دارو طی 6 ماه درمان عوارض آلرژی و حساسیت بود و در مواردی نیز فارنژیت (گلودرد چرکی) ایجاد شد.
در سال 2004 آقای دالتون نشان داد بیمارانی که تحت درمان با این دارو بودند درصورتی که به حمله حاد بیماری مبتلا شوند این ضایعات کمتر به سمت ضایعات پایدار حرکت می کنند و ضایعات آتروفی در MRI کمتر دیده می شود.
در نهایت فاز ΙΙΙ مطالعه طراحی شد در این مرحله 942 بیمار درحالیکه در 6 ماه اخیر هیچ نوع دارویی نگرفته بودند طی 28 ماه هر 4 هفته تا 300 میلی گرم دارو به شکل وریدی و به شکل دوسوکور تحت درمان قرار گرفتند. در کنار این مظالعه ارزیابی توام مصرف آونکس با این دارو نیز انجام گرفت. نتایج حکابت ار آن داشت که حداقل در کوتاه مدت هیچ عارضه مهمی در مصرف توام این دو دارو وجود ندارد.
نتایج این فاز از مظالعات عاقبت پس از 13 ماه سازمان دارو و غذای آمریکا (FDA) را مجاب ساخت تا این دارو را برای بیماران ام اس از نوع (عودکننده و فروکش کننده) Remitting/Relapsing تایید کند. با این حال مصرف آن در جوانان زیر 18 سال ممنوع بودده و هنوز بررسی درمورد حاملگی انجام نشده است. عوارض مهم دارو طی دوره دومانی درد مفاصل، حساسیت و عفونت های گدرا بوده که شدت و وقوع آن ها اندک بود.
از نتایج مهم این مطالعه تاثیر قابل ملاحظه دارو در شدت بیماری در بیمارانی بود که علیرغم دریافت آونکس همچنان حملات ادامه داشت. در طی این بررسی مشخص شد که در 6درصد بیماران آنتی بادی علیه دارو تشکیل شده که منجر به کاهش اثرات درمانی می گردد.
عارضه مهم دارو
در سال 2005 دو عارضه کشنده در بیماران مورد بررسی و مطالعه منجر به توقف ادامه مطالعه گردید. بیماری PML(Progressive Multifocal Leukoencephalopathy) ناشی از ویروس JC به علت نامشخصی در دو بیمار تحت درمان توام با ناتالیزوماب و آونکس به مدت دو سال بوجود آمد. از آنجا که این دارو در درمان کرون(بیماری گوارشی) نیز موثر است یک مورد نیز از این عارضه در بیماران تحت درمان گزارش شده است.
درحال حاضر بیمارانی که تحت درمان قرار دارند بایستی از نظر احتمال ابتلا به این بیماری کشنده تحت بررسی دقیق قرار گیرند. گزارش دو مورد جدید PML طی هفته های اخیر نیز نگرانی های زیادی را جهت پزشکان و بیماران مصرف کننده این دارو ایجاد نموده است.
نوشته : دکتر کامران لعل بخش
اخطار
شرکت تولید کننده Tysabri به پزشکان اخطار داده اند که این دارو برای افرادی که یرقان یا دیگر مشکلات کبدی دارند تجویز نشود. زیرا مشکلات کبدی پس از تجویز این دارو در عرض 6 روز پس از استفتده ایجاد می شوند. گزارشات حاکی از آن است که دو بیمار ام اس که قبلا حال خوش خیم داشته اند به مدت کوتاهی پس از مصرف Tysabri دچار ملانوما( سرطان پوست) شده اند. پزشکان می گویند Tysabri نباید در افرادی که سابقه خانوادگی ملانوما یا خال های مشکوک دارند تجویز شود.
داروی برتر
رئیس شبکه بهداشت بلفاست گفته است Tysabri یک داروی بسیار موثر در درمان ام اس است به ویژه در افرادی که به دیگر درمان ها جواب نداده اند. البته مصرف این دارو به خاطر عارضه جانبی عفونت PML محدودیت هایی دارد بخصوص اگر با گروه دارویی خاصی همزمان تجویز شود. همچنین شواهد احتمالی درمورد ارتباط بین Tysabri و ملانوما را باید درنظر داشت.
فصلنامه انجمن ام اس اصفهان- شماره 21
دیگه ببخشید طولانی شد
