[esmaeil]

اسماعيل عزيز،
بحث نگاه ترحم آميز و همچنين نگاه تنفرآميز مربوط به زماني ميشه كه متاسفانه گهگاه دچار مشكلات جسمي ميشيم!
بعضا افراد نگاهشون به فردي كه ويلچر نشين شده، ترحم آميزه! كمك هاي بي مورد به فرد و ...!
همچنين برخي افراد جامعه (بخصوص در خيابان)، زماني كه مشاهده مي كنن فردي از نظر جسمي مشكل داره ( نه صرفا بيماري ام اس)، بعنوان مثال: پاهاشو مي كشه و راه مي ره، دقت كرديد كه سعي مي كنن با فاصله ي بيشتر از كنار شخص عبور كنن؟! يا اينكه به خاطر مشكل جسمي فرد، ازش متنفر مي شن و ديگه دوستش ندارن و باهاش بد رفتاري مي كنن؟! چرا كه حتي شايد دستان فرد هم توانايي اين رو نداشته باشه كه بخواد چهره اش رو آراسته كنه!!!
اصولا اكثر افراد، آدم هاي صاف و صوف و خوش تيپ رو خيلي دوست دارن!
حسين عزيز از ترحم صحبت كرد، احسان عليخاني از سوسن گلم درباره عصا پرسيد، درباره فيلم تقدير شده ي طلا و مس (من و خانواده ام، مدتي بعد از تشخيص ابتلاي بنده به اين بيماري، فيلم رو تماشا كرديم و چه نگراني و ترحمي رو، حداقل درباره ي من، در خانواده ام ايجاد كرد!!!) صحبت شد! وقتي ترحم و عصا و داستان فيلم رو بگذاري كنار هم، ميشه: حرف دل خيلي از دوستاني كه متاسفانه مشكل جسمي شديدي دارن!
حسين عزيز و دوستان ديگه به نمايندگي از طرف بچه هاي انجمن ام اس سنتر، در صحنه حضور داشتن و اين جمله رو از زبان حسين شنيديم! به نظر نمياد حسين عزيز براي اينكه درباره ي زندگي شخصي و شرايط جسمي و روحيش صحبت كنه ، در برنامه حضور پيدا كرده باشه!

پرستوی عزیز
-اقای کاکاوند نماینده ما بودند و حرف ما را زدند.اگر برنامه به خودشان اختصاص داشت می توانستند موضوع ترحم را مطرح نکنند.
-چرا یک نفر باید از یک بیمار ویلچری نفرت داشته باشد.فکر نمی کنید وقتی طرف مقابل خود را جای یک بیمار قرار می دهد از اینکه احتمال بروز چنین شرایطی برای او وجود دارد می ترسد و واکنشی هیجانی نشان میدهد.جانبازان جنگ از بی توجهی گلایه دارند نه مشاهده نفرت در نگاه دیگران.
-ادم ها در برابر خطر یا مثل سنجاب فرار می کنند یا مثل خرگوش فلج میشوند.فکر نمی کنید حس ترحم یا نفرت چنین عکس العملهایی ناشی از ترس باشد.عکس العمل افراد به پیشینه انها از جهات مختلف برمیگردد.این پیشیه را نمی شود به راحتی و از بیرون تحت تاثیر قرار داد.
-در روابط انسانی قانون سوم نیوتن صادق نیست .عمل توسط دیگری صورت میگیرد -برداشتی در ذهن شما بوجود می اید- عکس العمل نشان میدهید.شاید برداشت من درست نباشد.
نفرت نمی تواند کلمه مناسبی در نسبت دادن به حس دیگری نسبت به بیماری من باشد.
-من وقتی شرایط جسمی ام را برای چند نفر از بیماران در همین سایت -توضیح دادم حس کردم که نگران شدند.لطف داشتند توصیه هایی کردند ولی من نباید از مردمی که از نام ام اس و به حق می ترسند انتظاری داشته باشم.من از هیچ کس نمی خواهم هیچ حس خاصی نسبت به من داشته باشد.من فقط می توانم خودم را اصلاح کنم. دیگران را اگاه میکنم ولی به حس انها کاری ندارم.جانبازان جنگ به خود افتخار میکنند شاید به همین دلیل نفرت یا ترحمی در نگاه دیگران نمی بینند.
-باز هم می گویم برنامه عالی بود.همین بحثها دلیل موفقیت انست.ولی فکر می کنم اگر قرار است چیزی بخواهیم باید دقیق-کمی و مشخص باشد.پرداختن به کیفیت حس مردم خوب است اما مردم از ام اس می تر سند و خواهند ترسید.
-البته جای مطرح کردن تقاضاهای کمی برنامه تلویزیونی نیست .این برنامه تاثیر خود را انهم به شکلی معقول داشت.
-سوال-- به نظر شما مردم ایران احساساتی ترند یا مثلا اروپایی ها.