[Sina]

اسپاستیسیتی به معنی سفتی است. زمانی که تخریب میلین در اعصاب تنظیم کننده قوام عضلات ظاهر می شود نتیجه آن غالباً سفتی یا اسپاستیسیتی عضله است. از آنجایی که اعصاب زیادی در مغز و طناب نخاعی وجود دارند که حرکت را تنظیم می کنند اسپاستیسیتی در MS مشکلی شایع است.
سفتی غالباً خفیف بوده و آزار دهنده نمی باشد. در حقیقت گاهی فرد به سفتی که توسط اسپاستیسیتی ایجاد می شود برای بلند شدن یا چرخش روی پاشنه نیاز دارد. در برخی اوقات ممکن است سفتی دردناک باشد و یا با انجام فعالیت های روزانه زندگی تداخل کند.
اسپاستیسیتی بیشتر مواقع در گروه خاصی از عضلات که مسئول حفظ وضعیت قائم یا ایستاده هستند ظاهر می شود این عضلات ضد جاذبه یا عضلات وضعیتی نامیده می شوند که شامل عضلات ساق (گاستروکنمیوس)، ران(چهار سر)، باسن(گلوتیوس ماگزیموس)، کشاله ران(اداکتور) و گاهی پشت (راست کننده ستون مهره ها) هستند.
وجود اسپاستیسیتی بدین معناست که فعالیت های روزانه زندگی نیازمند صرف انرژی زیادی است.
کاهش اسپاستیسیتی آزادی بیشتری در حرکت و قدرت ایجاد می کند و غالباً خستگی را کاهش و هماهنگی را افزایش می دهد. راه های اصلی که در آن اسپاستیسیتی کاهش می یابد عبارتند از: ورزش های کششی، درمان فیزیکی و مصرف دارو ها. در صورتی که اسپاستیسیتی به این روش ها پاسخ ندهد و سبب ناراحتی شود ممکن است روش های جراحی لازم باشد.
۱ - اولین رویکرد در جهت کنترل و درمان بیماری، رسیدگی و درمان مشکلات زمینه ای است که اسپاستیسیتی را تشدید می کنند مانند عفونت، درد و ضایعات پوستی.

۲ - طراحی یک برنامه ورزشی که شامل فعالیت های کششی فعال و غیر فعال باشد.
۳ - استفاده از کمک های مکانیکی (ارتوزها)در صورت نیاز
۴ - داروها
۵ - درمان جراحی برای اسپاستیسیتی هایی که به دارو پاسخ نمی دهد.

در ادامه هر چهار رویکرد درمانی رو هم مینویسم ....

از کتاب درمان‌های علامتی ام اس (دکتر سید مسعود نبوی)