عشق واقعي چيست؟
زماني كه تسليم باشي، تمام هستي از تو حمايت مي كند. هيچ چيز با تو مخالف نخواهد بود، زيرا تو با هيچ چيز مخالف نيستي.
خودت را بپذير، هرچه هستي، حتي اگر نقص هم داري، آن را بپذير. آن هنگام قادري دست از جنگ، با خودت برداري و آسوده باشي.
زندگي يعني آموختن صلح، صلح با ديگران نه، با خودت.
عشق يك تجربه است، ولي زبان بسيار مكار است. پس مراقب زبانت باش.
سكوت را بر خودت تحميل نكن. هيچ چيز را برخودت تحميل نكن. شادي كن، آواز بخوان، بگذار ذهنت خسته شود. آن گاه رفته رفته لحظات كوچكي از سكوت و آرامش واردت مي شود.
توانايي عشق ورزيدن، بزرگترين هنر جهان است.
اگر بتواني ديگري را همانطور كه هست، بپذيري و هنوز عاشقش باشي، عشق تو واقعي است.
وقتي با عشق به ديگري بنگري، او والا مي گردد و منحصر به فرد.
هرگاه عاشق باشي، احساس عجز كامل مي كني. درد عشق همين است، زيرا تو مي خواهي هر كاري را براي معشوقت انجام دهي، مي فهمي كه كاري از دستت برنمي آيد. اما عشق يعني همين كه تمام فكرت، خدمت به ديگري باشد حتي اگر از عهده ات برنيايد.
تو نمي تواني انساني را تصاحب كني، زيرا او يك شخص است. تصاحب فقط با اشيا ممكن است. اگر هنوز به دنبال تصاحبي، عشق تو شهوت است.
اگر نتواني با معشوقت ساكت بماني، بدان كه هنوز عاشق نشده اي.
تنها راه كسب عشق، از طريق همين عشق ميسر مي شود. هرچه بيشتر ايثار كني، بيشتر مي گيري.
والاترين انسان كسي است كه با عزمي شكست ناپذير، انتخاب كند.
هر موجودي، يك سرود الهي است بي همتا، منحصر به فرد، تكرار نشدني و غيرقابل مقايسه.
اگر بتواني تماما و يك دل عشق بورزي، از عمق دلت، زندگي تو سرشار از شادي و احساس مي شود. نه تنها براي خودت بلكه براي ديگران هم اصلا تو براي دنيا بركت و نشاط خواهي شد.
اگر عشقي احساس نمي كني، تظاهر نكن. سعي نكن نمايش دهي كه عاشقي. حتي اگر خشمگيني، بگو كه خشمگين هستي. خشمگين باش ولي حقيقي باش.
زندگي يك مسابقه و رقابت نيست. پس دليلي براي مقايشه خودت با ديگران وجود ندارد.
هيچ كس نمي تواند تو را تغيير دهد. تنها خودت قادر به تغيير خودت هستي.
اصيل بودن و واقعي بودن نهايت زيبايي است. اصيل بودن يعني واقعي بودن خنده ها و گريه ها، نفرت و عشق و همه زندگي ات بايد واقعي باشد تا اصيل باشي.
(مجله راه موفقت ، شماره 26، تير 1390)
زماني كه تسليم باشي، تمام هستي از تو حمايت مي كند. هيچ چيز با تو مخالف نخواهد بود، زيرا تو با هيچ چيز مخالف نيستي.
خودت را بپذير، هرچه هستي، حتي اگر نقص هم داري، آن را بپذير. آن هنگام قادري دست از جنگ، با خودت برداري و آسوده باشي.
زندگي يعني آموختن صلح، صلح با ديگران نه، با خودت.
عشق يك تجربه است، ولي زبان بسيار مكار است. پس مراقب زبانت باش.
سكوت را بر خودت تحميل نكن. هيچ چيز را برخودت تحميل نكن. شادي كن، آواز بخوان، بگذار ذهنت خسته شود. آن گاه رفته رفته لحظات كوچكي از سكوت و آرامش واردت مي شود.
توانايي عشق ورزيدن، بزرگترين هنر جهان است.
اگر بتواني ديگري را همانطور كه هست، بپذيري و هنوز عاشقش باشي، عشق تو واقعي است.
وقتي با عشق به ديگري بنگري، او والا مي گردد و منحصر به فرد.
هرگاه عاشق باشي، احساس عجز كامل مي كني. درد عشق همين است، زيرا تو مي خواهي هر كاري را براي معشوقت انجام دهي، مي فهمي كه كاري از دستت برنمي آيد. اما عشق يعني همين كه تمام فكرت، خدمت به ديگري باشد حتي اگر از عهده ات برنيايد.
تو نمي تواني انساني را تصاحب كني، زيرا او يك شخص است. تصاحب فقط با اشيا ممكن است. اگر هنوز به دنبال تصاحبي، عشق تو شهوت است.
اگر نتواني با معشوقت ساكت بماني، بدان كه هنوز عاشق نشده اي.
تنها راه كسب عشق، از طريق همين عشق ميسر مي شود. هرچه بيشتر ايثار كني، بيشتر مي گيري.
والاترين انسان كسي است كه با عزمي شكست ناپذير، انتخاب كند.
هر موجودي، يك سرود الهي است بي همتا، منحصر به فرد، تكرار نشدني و غيرقابل مقايسه.
اگر بتواني تماما و يك دل عشق بورزي، از عمق دلت، زندگي تو سرشار از شادي و احساس مي شود. نه تنها براي خودت بلكه براي ديگران هم اصلا تو براي دنيا بركت و نشاط خواهي شد.
اگر عشقي احساس نمي كني، تظاهر نكن. سعي نكن نمايش دهي كه عاشقي. حتي اگر خشمگيني، بگو كه خشمگين هستي. خشمگين باش ولي حقيقي باش.
زندگي يك مسابقه و رقابت نيست. پس دليلي براي مقايشه خودت با ديگران وجود ندارد.
هيچ كس نمي تواند تو را تغيير دهد. تنها خودت قادر به تغيير خودت هستي.
اصيل بودن و واقعي بودن نهايت زيبايي است. اصيل بودن يعني واقعي بودن خنده ها و گريه ها، نفرت و عشق و همه زندگي ات بايد واقعي باشد تا اصيل باشي.
(مجله راه موفقت ، شماره 26، تير 1390)
