[کامران]

سلام من کامران هستم 34 ساله به نظر من بیماری ام اس بیشتر بر پایه استرس و اضطراب و نگرانی هستش و نه ژنتیک از صحبتهای شما نگرانی و ترس از آینده موج میزنه بعد از پشت سر گذاشتن بدترین حملات تونستم با غلبه بر استرس و نگرانیم تا حد زیادی جلو پیشرفت بیماریم را بگیرم متاسفانه داخل ایران به خاطر خیلی محدودیتهایی که وجود داره و نتونستن در بروز احساسات و در بیان ساده تر غصه خوردن عامل اصلی و پیشرفت این بیماری هست من بازرگان هستم و صادرات و واردات انجام میدم پس شغل استرس زایی دارم اما تمام این استرسها و نگرانیها هیچی نیست و تنها چیزی که آزارم میده نگران برخورد دیگران هستم با اونکه در ظاهرم هیچی معلوم نمیشه ولی در باطن از اظهار کردن یه احساس عاشقانه و یا دوستی واهمه دارم و از واکنش دیگران نگرانم پس این هم میشه عامل بزرگی در پیشرفت بیماریم بزرگترین و نگران کننده ترین موضوع زندگی من تنهاییم هست وترس از ارتباط گرفتن با دیگران و فقط خودمو به شغلم سرگرم کردم
خدانگهدار
kamran_trade@hotmail.com