منم از سال89 با ام اس رفیق شدم .بااین رفیقم که تکه و لنگه نداره کلی روحیه گرفتم ،نمیدونم چطوری و چه جوری باعث میشه اما واقعا روحیه ام توصیف نشدنیه!!باهم میریم دانشگاه،پیاده روی ،مسافرت و..... و هیچ وقتم ناراحت و اذیتم نکرده .دروغ چرا بعضی موقعهام با هم میریم فضا با تزریقخیلی مشکلات داخل زندگیم بوده و هست اما سه نفر هرگز ولم نکردن :یکی خدا و یکی ام اس و یکی خونوادم .از همشون ممنونم.
من خدا را در نگاه آنانی دیدم که، خود نیاز محبت بودند، ولی بازهم محبت می کردند…