[siamak.m.h]

سلام
منم تقریبا همین مشکل رو دارم اما دارم روش کار میکنم :-)
البته قبلش باید بگید ام اس تون چجوریه و چه شرایطی دارید چون برای هر کسی شرایط فرق میکنه.
و اول اینکه مهم طرف مقابلتونه که این موضوع رو میدونه و قبول کرده.این یعنی اینکه 80% موضوع حل شده هست و نگرانی نداره.
به نطر من اگر همه چیز رو به راه هست و خانواده شون شما رو قبول کردن (منظورم شرایط دیگه مثل خونه ماشین کار و...هست) و شما رو فرد مناسبی میدونن قبل از اینکه با خانواده برید برای خاستگاری از طرف مقابلتون بخواین که به خونوادش بگه که شما میخواین باهاشون صحبت کنید و یه جوری راضی شون کنه.وقتی هم رفتین خیلی راحت و ریلکس راجب بیماریتون صحبت کنید(اگه فکر میکنید استرس میگیرین یا صداتون میلرزه حتما یه ارام بخش و قرص تپش قلب بخورین) این خیلی مهمه که شما با اعتماد به نفس و بدون استرس و کاملا مسلط با خانوادشون صحبت کنید.
شرایط رو براشون توضیح بدید و بگید که مشکلی ندارید و زندگی عادی دارید و بیماریتون کاملا قابل کنترل هست.و وقتی تمام اینها تمام شد بگید که اگه میخواید مطمین بشن از اینکه بیماریتون مشکلی برای ازدواجتون نیست حاضرید پیش هر دکتری که خودشون صلاح میدونن برید و نظرشون رو بپرسید.
لا به لای حرف هاتون هم یجوری به این موضوع اشاره کنید که داروهای ام اس تقریبا مجانی هست و مثل قبلا هزینه ای نداره(یه اشاره کوچولو اما قابل فهم.فقط یه جوری نگید که بهشون بر بخوره یا برداشت دیگه ای بکننن)
تمام چیزایی که قراره بگید رو بنویسید که یادتون نره.محکم و با اعتماد به نفس صحبت کنید :-)
بقیش دیگه به طرف مقابلتون بستگی داره.مطمین باشین اگر حتی 1% خوانوادش راضی نبودن اون میتونه راضی شون کنه.که البته بعید میدونم قبول نکنن
خیالتون راحت باشه
سلام. ممنون که انقدر کامل جواب دادین ناهید خانم.
انرژی مثبت گرفتم
فقط یه سوالی، چطور خواستگاری نرفته خانوادش منو قبول میکنن وقتی شناختی ندارن ؟!
بقیه صحبتهاتون ۱۰۰% قبول دارم.