[مُنا_منتظر المهدی]

سلام بچه ها تازه واردم امسال قراره کنکور بدم 18سالمه یه هفته ای میشه فهمیدم ام اس دارم خیلیییییییییییییییییییییییییی حالم بده هنوز نتونستم به خودم بقبولونم درسته که مثل روزای اول همش گریه نمیکنم اما همش بغض و گریه میاد سراغم
از همه چیز بدم میاد میترسم از خیلی چیزها
از طرفیم به خاطر بستری شدن تو بیمارستان آزمایشا و و اینا کلی از درس و کنکورمم عقب افتادم روحیه ای هم ندارم استرس اونم از یه طرف که دیگه البته برام مهم نیست
از اون دخترشر وشور 18ساله حالا یه دختردپرس مونده که همش میخوابه بلکه این روزا بگذره یاهم که نقاشی میکنم و یه وقتایی که دلم میگیره یه چیزایی مینویسم
نمیتونم کنار بیام از دست خدا خیلی دلگیرم چرا الان چرا امسال؟
اصلا چرا باید اینجوری بشه
چیکار کنم من آخه حالا

سلام زهرا جان
من وقتی 18سالم تموم شد ام اس سراغم اومد
درست موقعی که پشت کنکور بودم و داشتم با جون و دل درس میخوندم پزشکی قبول شم
تنها چیزی که بهش فکر میکردم این بود که دکتر شم
ولی 3ماه مونده به کنکور ام اس اومد سراغم
اون دختری که به بچه درسخون و المپیادی تو فامیل و مدرسه معروف بود تا الان پشت کنکوره!!!!22ساله دارم میشم و همچنان ....
الانم فقط حسرت روزایی که گذشت رو میخورم
تنم سالم بود ولی روحیم داغون!
اونم بخاطر ترس از ام اس
وگرنه ام اس کاری نداشت بامن....
ام اس سنترم نبودم که بفهمم تمام افکارم اشتباهه...
با خودم میگم اگه یکم فقط یکم روحیمو جمع و جور میکردم شاید الان قبول شده بودم
الانم بخاطر ام اس داغون نیستما!ام اس کاری نداره به من
بخاطر پشت کنکور موندنم داغونم...
ام اسو فراموش کردم و بخودم اومدم که وای چند سال از عمرم گذشت و من همچنان درجا میزنم
اصن الان دغدغم ام اس نیست دیگه
دغدغم سالایی که الکی گذشت وقتی میتونستم به بهترین نحو استفاده کنم ازشون
فکر و ذهنم درگیره
به اینکه چقدر راحت 4سال گذشت و همسنای من میخوان ارشد امتحان بدم اونوقت من.....
اینارو میگم که قدر این روزاتو بدونی
مث من نشی به خاطر هیچ و پوچ روزات بگذره و حسرت بمونه برات
این مسیری که توش قرار گرفتی من آخراشم
دیر فهمیدم که مسیرمو باید عوض کنم
تو الان اینجایی و داریم بهت میگیم که تو مسیر اشتباه نری
بخدا ام اس ترسناک نیس
درستو بخون 4ماه وقته عزیزم کم نیس که
منو ببین و مث من نشو زهراجآن
که فقط حسرت و حسرت و حسرت میمونه برات....