2015/12/13, 01:11 PM
(2015/10/20, 03:09 PM)leili-asmaneh نوشته است: من يكي از علت هايي كه نمي خوام بچهدار شم اينه كه مي بينم خيلي وقتها من جون ندارم خودمو از روي تخت بلند كنم فكر كن حالا يكي هم باشه كه هي بخوام بهش برسم وااي اصلا نمي تونم اصلا بجه برا چيمه!؟ من حوصله خودمم ندارم البته خيلي خوبه كه بعضيا واقعا بچه دوس دارن و مي خوان بيارن من واقعا تحسينشون مي كنم و معتقدم آدم كاري رو كه بهش عشق بورزه جون و انرژي و تواناييش هم به دست مياره ولي جزو اولويت هاي مم نيست
من با وجود ناتوانی در راه رفتن بچه دار شدم و براش پرستار گرفتم.پرستارش میاد خونه ما و به من کمک میکنه.باهاش بازی میکنه، بغلش میکنه ، دسشویی میبره.منم هستم و تا جایی که در توان دارم کارای دخترمو انجام میدم.
من از اون آدمایی بودم که بچه رو یه جورایی مزاحم میدونستم و بخاطر وضعیت جسمیم تمایلی به بچه دار شدن نداشتم.اما با دلگرمی همسرم ، مادرم و پزشکم بچه دار شدم . الان عاااااااااشقانه دخترم رو دوست دارم.حتی گاهی وقتا من و همسرم میگیم قبل از دخترمون چیکار میکردیم؟!
واقعا به زندگیمون نشاط و امید هدیه داده.
تو منو تنها نذار....ای خدا.....خدا.....
