[مینا میلانی]

تجربه شخصی من این بوده که،چنانچه گروه حمایتگری در کنار خودمان داشته باشیم البته حمایتگر حتی میتواند یکنفر باشد معمولا حس ترس کمتری خواهیم داشت. من بارها از همسرم این جملات راشنیدم'' من همه کار برات میکنم. همیشه باهاتم '' اینطور جملات از شخصی که حمایتمان میکند و باورش داریم بسیار زیاد بر غلبه بر ترس کمک میکند. من نمیدانم ایا در حال حاضر در ایران برای دوستان،فرزندان، خانواده یا همسران مبتلایان به ام اس کلاسهای خاصی برگزار میشود یا نه،اگر چنین دوره ها و کلاسهایی نیست به نظر من باید از انجمن ام اس درخواست کنید که چنین دوره هایی برای نزدیکانتان برگزار شود . حس ترس از اضطراب می اید. وقتی به شدت مضطربیم انوقت میترسیم پس باید برایش راه حل پیدا کنیم یکی از راه حلها اشنا کردن بییشتر نزدیکانمان با بیماری ام اس است و اینکه کمکشان کنیم یاد بگیرند چطور از ما حمایت کنند. شاید همین جا بعضی دوستان بگویند ما نه پدر مادر جوانی داریم ، نه ازدواج کرده ایم، نه فرزندی داریم و نه دوستی داریم که حمایتمان کند. دقیقا همینجاست که نقش حمایتگران بیرونی مانند انجمنها و گروهای بیرونی پر رنگتر میشود و به این نیاز باید پاسخی داده شود .