2014/06/17, 12:03 PM
(2014/06/16, 10:57 PM)ehsank نوشته است: خیلی خوشال شدم که بحثه تلخ و شیرینه ازدواج اینجا مطرح شده.
5 صفحه ی آخره این تاپیک رو خوندم، چه کامنتهای قشنگی!
اگه اجازه بدین پابرهنه بپرم وسط بحثتون:
بهرهال اکثر جوونها دنباله یکی هستن که زندگی راهت و آرومی داشته باشن، با طرفشون برن کنار ساحل قدم بزنن، برن مسافرت و خوشگذرونی، خلاصه از قافله عقب نمونن. خیلی هم خوب!
تنها عده ی قلیلی هستن که فهمیده اند این دنیا "داره مکافاته" و نباید خوشی رو در این دنیا دنبالش گشت! با خدا قمار عشق می کنن و طعم عشق رو به هم نوعشون می چشونن.
آن کیست که از راه کرم با چون منی یاری کند....
اقا احسان سلام.
متشکرم از اینکه به نیت خیر وارد این انجمن شدی. و قصد کمک به بچه ها رو داری.
بسیاری از بچه هایی که ام اس دارند از خیلی از افراد به ظاهر سالم، سرحال تر هستند و همپای اونا تو جامعه کار، ورزش، فعالیت های اجتماعی و .... دارند.
اونا قادرند کوه نوردهای قابلی باشند. و یا مسافت طولانی رو دوچرخه سواری کنندو...
اونا میتونند مثل خیلی های دیگه از لذت دریا و جنگل و کوه ودشت و.... بدون هیچ مشکلی برخوردار بشن.
اونا میتونن بهترین زندگی رو بدون نیاز به ترحم دیگران داشته باشن.همانطوری که مردم نسبت به خیلی دیگه از بیماریها این دید رو ندارن.
مشکل توی مسایل بالا خلاصه نمیشه. مشکل ما ام اسی ها از جامعه و برداشت ناقصی است که از بیماری ام اس داره و روز به روز هم داره دید مردم رو نسبت به این بیماری منفی تر میکنه.
نمیدونم من حرفتون رو بد برداشت کردم یا منظورتون همینه.
ولی ای کاش در ابتدا کمی بیشتر با این بیماری اشنا بشید و در مرحله بعد کمک کنید دید مردم نسبت به این بیماری مثبت بشه. در این صورت بهترین کمک رو کردید.
بازهم ممنونم
تو که یک گوشه ی چشمت غم عالم ببرد
حیف باشد که تو باشی و مرا غم ببرد...
حیف باشد که تو باشی و مرا غم ببرد...
