من که اوایل علائمم خودشونشون دادوبستری شدمونتونستم برم مدرسه به جزپدرومادروبرادروخواهرم سه تاازدوستای نزدیکم فهمیدن اوایل شوکه بودن ولی الان برخوردشون عادیه..فامیلوآشناهاروهم که پیگیرشده بودن من چمه بایه دروغ پیچوندم!!!الانم بعد۴سالونیم حالم خوبه خوبه ومشکلی ندارم...امادوستان تاکی من وامثال من بایدام اسمونوازمردم پنهان کنیم؟؟تاکی بایدقایم شیم؟؟وچرامردم نبایدبدونن که من،باام اس زندگی میکنم،باام اس حالم خوبه،باام اس ازخیلیاشون مؤفق ترم؟؟چرا؟..خیلی وقتااینکه ام اس،مجهوله،یه اسم مرموزشده،ناشناسوناآشناس برای مردم،تبدیل به یه غول شده براشون،اینکه ام اس براشون یعنی چندتاویلچرنشین وازکارافتاده،مقصرش خودمونیم....
...
