دقت کردید همه مون داستانمون یه جورایی شبیه بهم هستش؟؟!!...اولش یه شوک ناگهانی(حتی کسایی هم که مثلا امادگیشو داشتن).بعد جمله معروف: "آخه چرا من!!!"..بعد گریه و اشک و آه...بعد رسیدن به پوچی و در نهایت شرایط استیبل میشه و به ثبات میرسیم!!
شانه ات کو ؟
دنیایم باز به هم ریخته ...
دنیایم باز به هم ریخته ...