[moon light]

شاید باور نکنید ولی من وقتی بچه بودم حتی تا دوران نوجوانی بشدت دوست داشتم با یه معلول ازدواج کنم اما از طرفی هم میدونستم که خانوادم به هیچ وجه این موضوعو نمیپذیرن و خودمو واسه مجاب کردن اونا یا حتی ترک کردنشون آماده کرده بودم.اما نمیدونم چرا خودم به این شرایط مبتلا شدم.شاید خدا میخواد بهم بگه اونقد که تو دلت پاک و صافه،دیگر بنده های من ممکنه اینجور نباشن وبا این بیماری چهره زشت اونا رو بهم نشون بده.
درهرصورت من با هربیماری ازدواج میکردم واصلا بیماریش واسم مهم نبود.
جواب سوال سروش جان هم میدم.من به خودم مطمئنم که میتونم طرف مقابلم رو خوشبخت کنم.بیماری ذره ای در اراده و توانایی من تاثیرگذار نخواهد بود.حتی اطرافیانمم این موضوعو فهمیدن.چون تلاش منو واسه رسیدن به نهایت خوشبختی و خوشحال کردن و خوشبختی دیگران رو با چشم دیدن و اینو همیشه بهم میگن.من مطمئنم همسرم رو میتونستم خوشبخت بکنم