2013/09/11, 11:11 AM
(2013/09/11, 11:06 AM)برگ 7 نوشته است:(2013/09/11, 10:28 AM)ayda.m نوشته است: ما مثل همه ادماییم شایدم خیلیامون از خیلی ادمایی که ام اس ندارن سر تریم.
خودمونو دست کم نگیریم لصفا
اره واقعا" خودمونو دست کم نگيريم. البته دوست من يه واقعيتى رو هم در نظر داشته باشيم که اگر ناتوانى در ما ايجاد شده به اون توجه کنيم وبپذيريمش. بعضيهامون مشکلاتمون بيشتره بعضيا کمتر. من اگه مشکل تعادلى وحرکتى برام پيدا شده ، در انجام کارها ومثلا بچه دارى قواى کمى دارم. پس قبول کنم مثل يک فرد عادى نيستم واگه فرد کمکى ندارم اقدام به بچه دار شدن نکنم و مواردى شبيه اين...
پس اوناييمون که تواناييهامون کم شده با ادمهاى عادى فرق داريم ولى اين موضوع رو قبول کنيم. من 6 سال پيش مى گفتم من با ادماى عادى فرق ندارم ولى حالا ديگه اين حرفو نمى زنم چون مشکلاتى توى اين مدت پيدا کردم
واقعا؟؟؟
یکم ترسوندیم
ولی نه ام اس با من دوسته
همه چی آرومه.....
دل من استثناست....
دل من استثناست....