امروز داشتم یه مستند در مورد دماوند می دیدم... یه جور غرور، یه جور افتخار، یه حس وصف ناشدنی وجودم رو فرا گرفت... وقتی در مورد ارتفاعش صحبت میکرد، حس کردم این کوه، این ارتفاع، این عظمت، تا چند روز دیگه در مقابل اراده ی شما دوستای خوبم هیچی نداره که بگه... در برابر همتتون کم میاره... شما سمبل استقامت اید نه یه کوه مثل دماوند...
دلم نیومد بهتون نگم که چقدر بهتون افتخار میکنم....
دلم نیومد بهتون نگم که چقدر بهتون افتخار میکنم....