گزارش صعود به آبشار سنگان-کن
با تشکر از فربود برای عکسهای این برنامه
مسیر صعود : روستای کن آبشار
مسیر بازگشت : همان مسیر رفت
سطح برنامه : متوسط
حاضرین در برنامه : فربود ( سرپرست / عکاس ) ، حمید( مسئول پشتیبانی ) ، متین ، ندا ،مریم و شهرزاد
زمان و مکان آغاز برنامه : 7:30 صبح روز جمعه : 6اردیبهشت۱۳۹۲، آبشار سنگان
زمان و مکان پایان برنامه : پنج عصر همان روز ، بازگشت از مسیر رفت
اطلاعات مسیر:
![[تصویر: images?q=tbn:ANd9GcT0L-pLZQ0GZlMIWUHr-BX...8RfszURKqu]](http://t0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcT0L-pLZQ0GZlMIWUHr-BX9Hj8anhDzB6NDYyIM_UGWQnPdzg8RfszURKqu)
روستای ﺳﻨﮕﺎن در شمال غرب تهران ، در ﻣﺴﻴﺮ ﺟﺎدۀ ﻛﻦ-ﺳولقان واﻗﻊ ﺷﺪه اﺳﺖ. دسترسی به روستای سنگان ، از طریق بلوار کوهسار و جاده کن ( امامزاده داوود ) امکان پذیر است.پس از عبور از روستای سولقان دو راهی را به سمت چپ و به سمت روستای سنگان باید رفت تا نزدیک امامزاده قاسم ، پیاده شده و شروع برنامه از آنجا خواهد بود. بخشی از جاده خاکی است . برای دسترسی به روستای سنگان با وسیله نقلیه عمومی می توان از تاکسیهای خطی در شهر زیبا استفاده کرد.در این منطقه دو قله معروف وجود دارند که در مسیر بالای آبشار به ترتیب در سمت چپ قله چشمه شاهی و در سمت راست قله پهنه سار یا (پشته بند) وجود دارد.
ده سنگان روستايي کوهستانی و بسيار زيبا در شمال غربی تهران و کمی بالاتر از سولقان می باشد و داراي امامزاده و آبشاري زيبا است.
اوج شکوه و زيبايي آبشار سنگان در فصل پرآبي يعني فروردين و ارديبهشت ماه مي‌باشد. اين آبشار در زمستان نيز با يخ زدن شكلي بسيار بديع و زيبا به خود مي گيرد .
اين آبشار در لايه هاي سازند كرج به سن ائوسن ايجاد شده است .
درباره بیوک آقا و غارهای بیوک آقا
غارهای بیوک آقا:
بیوک آقای سخت کوش در برخی مسیرهای معروف کوهنوردی اطراف تهران چند غار رو با تلاش و پشتکار فراوان با دست و با ابزار ساده - چکش و درفش - در طی سالیان طولانی درست کرده اند. سه عدد از این غارها در مسیرهای:
1. آبشار سنگان
2. دشت جانستون
3. تنگه لالون
![[تصویر: BiukAgha_1.jpg]](http://s2.picofile.com/file/7162183010/BiukAgha_1.jpg)
بیوک آقا مرد توانمند و تلاشگر تبریزی که امسال 78 سالشون هست هنوز کوهنوردی کرده و به غارهاشون هم سرکشی میکنند. غارهای بیوک آقا در مواقع لزوم میتوانند پناهگاههای خوب و ارزشمندی برای کوهنوردان در مسیرهای ذکر شده باشند.
غار آبشار سنگان غاری هست به ابعاد تقریبی 2x3 متر و ارتفاع 1.5 متر. کف غار در حد قابل توجهی تراز و تخت بوده و یک طرف دیواره آن نیز طاقچه ای سرتاسری جهت نشستن تعبیه شده. غار در ارتفاع حدود 3 متری زمین قرار گرفته و برای ورود به آن باید کمی به خودتون زحمت داده و دست به سنگ بشید.
غار دشت جانستون هم غاری هست در انتهای دشت جانستون به ابعاد تقریبی 4x5 متر و ارتفاع حدود 2 متر. ارتفاع غار از سطح زمین حدود 10 متر بوده و دهانه غار سنگ چین شده. ورود به این غار نسبت به غار سنگان آسانتر هست اما باز هم باید کمی دست به سنگ بشید.
کندن غار سنگان 11 سال زمان برده!!
بر روی غار جانستون 23 سال کار کردند!!
گزارش صعود گروه
آغاز
اول از همه بگم جا پای جای بزرگان گذاشتن خیلی سخته ولی چون میدونم ندا جون خیلی سرش شلوغه و یه هفته ی خیلی قشنگ پیش رو داره مجبورید منو تحمل کنید.ایشالا بعد ندا بیاد و خودش ویرایش کنه متن منو
حدودای ساعت هفت و نیم بود که از میدان آریاشهر حرکت رو آغاز کردیم.البته بماند که یه بنده خدایی موبایلشو جا گذاشته بود و یه بنده خدای دیگه عینکشو!
خلاصه بعد از تکمیل بار و بندیل دوستان حرکت آغاز شد.یه صبح خیلی فشنگه بهاری و البته یه کم سرد که از نیمه ی مسیر دیگه نمیشد پنجره ماشین باز باشه.توی مسیر خونه هایی ساخته شده بود که واقعا کنار طبیعت اونجا یه چیز معرکه بود.خونه هاشون هم با سقف شیروانی بود هم بعضی هاشون شبیه خونه ی ای کی یو سان بود!اونقد جالب بود برام که همه دوستان تصمیم گرفتند اونجا برای من یه خونه بخرن.شماره ی چندتا املاکی هم برداشتند.دستشون درد نکنه
از اونجایی که ما عاشق کوه پیمایی هستیم ماشینا رو خیلی پایین پارک کردیم.تقریبا نیم ساعتی پیاده رفتیم تا رسیدیم به امامزاده قاسم.توی این مسیر هم هی ماشین ها میومدن از ما جلو میزدند!
...
افرادی که با ماشین تا یه مسیر بالاتری میرفتند باید مبلغ ورودی 1500 تومان پرداخت میکردند.
نمیدونم همه برا همین جمعه برنامه ریزی کرده بودند یا کلا مسیر شلوغی هست!!
خب حالا رسیدیم به قسمت قشنگ ماجرا...املت کوه...
الهی ندا جون با یه زحمت و ظرافتی با یه چاقوی داغون گوجه ها رو ریز میکرد که نمیدونید!متین هم کمک ندا میکرد.دو کدبانوی گروه...من و مریم هم یه چیزایی یاد گرفتیم
جاتون خالی و سبز دوستای عزیزم...حالا املت یه بخش کوچیک از صبحانه بود...فربد هم زحمت بارگذاشتن املت رو کشید
حدود ساعت 9:30 آماده شدیم که حرکتمونو شروع کنیم.
از اینجای ماجرا دوربین عکاسی دست من بود با عکسهای خوشگل خوشگلم
هر قدمی که برمیداشتی ردپای بهار رو میدیدی...نمیشه وصفش کرد.عالی بود.یه گلهای خودروی خیلی زیبایی همه جای مسیر بود قرمز و زرد...
....
قسمت بیشتری از مسیر از بین باغ ها بود..باغ با درختای گیلاس و آلبالو که کلی شکوفه داده بودند.
رسیدیم به جایی که مثل کوچه باغ میموند و دو طرفش درختایی بود با کلی شکوفه که فربد روش رو کرد به خانم عکاس و گفت اینجا عکس خیلی قشنگ میشه ها...بله..اینجا بود که فهمیدم لنز دوربین افتاده..کجا افتاد و چجوری خدا میدونست!
حمید و ندا برگشتند که توی مسیر شاید پیداش کنند.بقیه ی گروه تا یه جایی رفتند و اونجا منتظر موندند تا بچه ها برگردند.چه ماجرایی داشتیم با آنتن پیدا کردن!میدونید که هیچکس تنها نیست و این حرفا...
یه گروهی به ما رسیدند وحال و احوال کردیم و بهترین سوال دنیا رو از ما پرسیدند:
احیانا شما لنز دوربین گم نکردید؟!
ما هم همگی گفتیم بله و کلی ازشون تشکر کردیم
خیلی اتفاق بدی بود این گم شدنه..آخه باعث شد همه با هم نباشیم و دو گروه بشیم تا به آبشار برسیم...همینجا از کل گروه معذرت میخوام
توی مسیر یه تک درخت بود که از فاصله ی خیلی پایین جلوه نمایی میکرد.اونجا یه استراحت کوتاهی داشتیم که خیلی به جا بود.فربد هم رفت و با چاقوش کلی سبزی کوهی ریواس کند.یه سبزی دیگه هم بود که الان اسمش یادم نیست...روند یا لوند...شبیه تره بود با برگهای پهن تر.
...
و اما آبشار...خیلی زیبا بود.با ارتفاع 60متری.وقتی کنارش وایمیستادی و آب میخورد به صورتت اصلا زنده میشدی..یه حالی بود ها..
نزدیک آبشار هم یه غار بود بنام غار بیوک آقا.که مسیر صخره مانندی رو باید رد میشدیم تا برسیم بهش.البته با توجه به شیرین کاری بنده نشد که بریم اونجا
ولی از فاصله ی نزدیک دیدیمش.
.....
بعد از نیم ساعت استراحت توی باغ های کنار آبشار راه افتادیم به سمت پایین.بعضی از شیب های مسیر برگشت اونقد زیاد بود که باورم نمیشد ازش بالا رفتیم!
رفتیم و رفتیم تا یه جایی که بساط نهار رو پهن کردیم...کل گروه بهم رسیدیم دیگه.توی مسیر برگشت هم کلی عکس های هنری انداختیم.لازم بذکر است بنا به دلایلی که معلوم نیست دیگه آقای عکاس حرفه ای داشتیم
....
توی مسیر برگشت آنچنان ترافیکی بود که باورتون نمیشه!هم مسیر شدن با جماعتی که به دنبال سبقت از هم بودند غافل از اینکه مسبب ترافیک میشن!
طفلی حمید و مریم...بعد از خستگی راه اون ترافیک غوز بالای غوز بود دیگه!
همون مسیر پر ترافیک هم کلی خاطره داشت برای خودش
از همینجا به همه همگامان عزیزم خسته نباشید و خدا قوت میگم.با آرزوی موفقیت های بالاتر
بعد که عکسها به دستم رسید جای ... ها عکس میذارم.
با تشکر از فربود برای عکسهای این برنامه
مسیر صعود : روستای کن آبشار
مسیر بازگشت : همان مسیر رفت
سطح برنامه : متوسط
حاضرین در برنامه : فربود ( سرپرست / عکاس ) ، حمید( مسئول پشتیبانی ) ، متین ، ندا ،مریم و شهرزاد
زمان و مکان آغاز برنامه : 7:30 صبح روز جمعه : 6اردیبهشت۱۳۹۲، آبشار سنگان
زمان و مکان پایان برنامه : پنج عصر همان روز ، بازگشت از مسیر رفت
اطلاعات مسیر:
ده سنگان روستايي کوهستانی و بسيار زيبا در شمال غربی تهران و کمی بالاتر از سولقان می باشد و داراي امامزاده و آبشاري زيبا است.
اوج شکوه و زيبايي آبشار سنگان در فصل پرآبي يعني فروردين و ارديبهشت ماه مي‌باشد. اين آبشار در زمستان نيز با يخ زدن شكلي بسيار بديع و زيبا به خود مي گيرد .
اين آبشار در لايه هاي سازند كرج به سن ائوسن ايجاد شده است .
درباره بیوک آقا و غارهای بیوک آقا
غارهای بیوک آقا:
بیوک آقای سخت کوش در برخی مسیرهای معروف کوهنوردی اطراف تهران چند غار رو با تلاش و پشتکار فراوان با دست و با ابزار ساده - چکش و درفش - در طی سالیان طولانی درست کرده اند. سه عدد از این غارها در مسیرهای:
1. آبشار سنگان
2. دشت جانستون
3. تنگه لالون
بیوک آقا مرد توانمند و تلاشگر تبریزی که امسال 78 سالشون هست هنوز کوهنوردی کرده و به غارهاشون هم سرکشی میکنند. غارهای بیوک آقا در مواقع لزوم میتوانند پناهگاههای خوب و ارزشمندی برای کوهنوردان در مسیرهای ذکر شده باشند.
غار آبشار سنگان غاری هست به ابعاد تقریبی 2x3 متر و ارتفاع 1.5 متر. کف غار در حد قابل توجهی تراز و تخت بوده و یک طرف دیواره آن نیز طاقچه ای سرتاسری جهت نشستن تعبیه شده. غار در ارتفاع حدود 3 متری زمین قرار گرفته و برای ورود به آن باید کمی به خودتون زحمت داده و دست به سنگ بشید.
غار دشت جانستون هم غاری هست در انتهای دشت جانستون به ابعاد تقریبی 4x5 متر و ارتفاع حدود 2 متر. ارتفاع غار از سطح زمین حدود 10 متر بوده و دهانه غار سنگ چین شده. ورود به این غار نسبت به غار سنگان آسانتر هست اما باز هم باید کمی دست به سنگ بشید.
کندن غار سنگان 11 سال زمان برده!!
بر روی غار جانستون 23 سال کار کردند!!
گزارش صعود گروه
آغاز
اول از همه بگم جا پای جای بزرگان گذاشتن خیلی سخته ولی چون میدونم ندا جون خیلی سرش شلوغه و یه هفته ی خیلی قشنگ پیش رو داره مجبورید منو تحمل کنید.ایشالا بعد ندا بیاد و خودش ویرایش کنه متن منو
حدودای ساعت هفت و نیم بود که از میدان آریاشهر حرکت رو آغاز کردیم.البته بماند که یه بنده خدایی موبایلشو جا گذاشته بود و یه بنده خدای دیگه عینکشو!
خلاصه بعد از تکمیل بار و بندیل دوستان حرکت آغاز شد.یه صبح خیلی فشنگه بهاری و البته یه کم سرد که از نیمه ی مسیر دیگه نمیشد پنجره ماشین باز باشه.توی مسیر خونه هایی ساخته شده بود که واقعا کنار طبیعت اونجا یه چیز معرکه بود.خونه هاشون هم با سقف شیروانی بود هم بعضی هاشون شبیه خونه ی ای کی یو سان بود!اونقد جالب بود برام که همه دوستان تصمیم گرفتند اونجا برای من یه خونه بخرن.شماره ی چندتا املاکی هم برداشتند.دستشون درد نکنه
از اونجایی که ما عاشق کوه پیمایی هستیم ماشینا رو خیلی پایین پارک کردیم.تقریبا نیم ساعتی پیاده رفتیم تا رسیدیم به امامزاده قاسم.توی این مسیر هم هی ماشین ها میومدن از ما جلو میزدند!
...
افرادی که با ماشین تا یه مسیر بالاتری میرفتند باید مبلغ ورودی 1500 تومان پرداخت میکردند.
نمیدونم همه برا همین جمعه برنامه ریزی کرده بودند یا کلا مسیر شلوغی هست!!
خب حالا رسیدیم به قسمت قشنگ ماجرا...املت کوه...
الهی ندا جون با یه زحمت و ظرافتی با یه چاقوی داغون گوجه ها رو ریز میکرد که نمیدونید!متین هم کمک ندا میکرد.دو کدبانوی گروه...من و مریم هم یه چیزایی یاد گرفتیم
جاتون خالی و سبز دوستای عزیزم...حالا املت یه بخش کوچیک از صبحانه بود...فربد هم زحمت بارگذاشتن املت رو کشید
حدود ساعت 9:30 آماده شدیم که حرکتمونو شروع کنیم.
از اینجای ماجرا دوربین عکاسی دست من بود با عکسهای خوشگل خوشگلم
هر قدمی که برمیداشتی ردپای بهار رو میدیدی...نمیشه وصفش کرد.عالی بود.یه گلهای خودروی خیلی زیبایی همه جای مسیر بود قرمز و زرد...
....
قسمت بیشتری از مسیر از بین باغ ها بود..باغ با درختای گیلاس و آلبالو که کلی شکوفه داده بودند.
رسیدیم به جایی که مثل کوچه باغ میموند و دو طرفش درختایی بود با کلی شکوفه که فربد روش رو کرد به خانم عکاس و گفت اینجا عکس خیلی قشنگ میشه ها...بله..اینجا بود که فهمیدم لنز دوربین افتاده..کجا افتاد و چجوری خدا میدونست!
حمید و ندا برگشتند که توی مسیر شاید پیداش کنند.بقیه ی گروه تا یه جایی رفتند و اونجا منتظر موندند تا بچه ها برگردند.چه ماجرایی داشتیم با آنتن پیدا کردن!میدونید که هیچکس تنها نیست و این حرفا...
یه گروهی به ما رسیدند وحال و احوال کردیم و بهترین سوال دنیا رو از ما پرسیدند:
احیانا شما لنز دوربین گم نکردید؟!
ما هم همگی گفتیم بله و کلی ازشون تشکر کردیم
خیلی اتفاق بدی بود این گم شدنه..آخه باعث شد همه با هم نباشیم و دو گروه بشیم تا به آبشار برسیم...همینجا از کل گروه معذرت میخوام
توی مسیر یه تک درخت بود که از فاصله ی خیلی پایین جلوه نمایی میکرد.اونجا یه استراحت کوتاهی داشتیم که خیلی به جا بود.فربد هم رفت و با چاقوش کلی سبزی کوهی ریواس کند.یه سبزی دیگه هم بود که الان اسمش یادم نیست...روند یا لوند...شبیه تره بود با برگهای پهن تر.
...
و اما آبشار...خیلی زیبا بود.با ارتفاع 60متری.وقتی کنارش وایمیستادی و آب میخورد به صورتت اصلا زنده میشدی..یه حالی بود ها..
نزدیک آبشار هم یه غار بود بنام غار بیوک آقا.که مسیر صخره مانندی رو باید رد میشدیم تا برسیم بهش.البته با توجه به شیرین کاری بنده نشد که بریم اونجا
ولی از فاصله ی نزدیک دیدیمش......
بعد از نیم ساعت استراحت توی باغ های کنار آبشار راه افتادیم به سمت پایین.بعضی از شیب های مسیر برگشت اونقد زیاد بود که باورم نمیشد ازش بالا رفتیم!
رفتیم و رفتیم تا یه جایی که بساط نهار رو پهن کردیم...کل گروه بهم رسیدیم دیگه.توی مسیر برگشت هم کلی عکس های هنری انداختیم.لازم بذکر است بنا به دلایلی که معلوم نیست دیگه آقای عکاس حرفه ای داشتیم
....
توی مسیر برگشت آنچنان ترافیکی بود که باورتون نمیشه!هم مسیر شدن با جماعتی که به دنبال سبقت از هم بودند غافل از اینکه مسبب ترافیک میشن!
طفلی حمید و مریم...بعد از خستگی راه اون ترافیک غوز بالای غوز بود دیگه!
همون مسیر پر ترافیک هم کلی خاطره داشت برای خودش
از همینجا به همه همگامان عزیزم خسته نباشید و خدا قوت میگم.با آرزوی موفقیت های بالاتر
بعد که عکسها به دستم رسید جای ... ها عکس میذارم.
وقتی نیستی،همه نیستن
نه که نیستن،هستن
مثل تو نیستن
نه که نیستن،هستن
مثل تو نیستن
