2009/09/16, 07:53 PM
هر سال ميليونها نفر از نوعي افسردگي رنج مي برند. طبق تخمين پژوهشگران، يك سوم مردم در بخشي از عمرشان از افسردگي رنج مي برند. گرچه افسردگي به طور متوسط حدود 6 ماه طول مي كشد، اما علائم افسردگي شديد سالها باقي مي ماند. بعضي از افراد افسرده براي نجات از ناراحتي به فكر خودكشي مي افتند. با در نظر گرفتن تعداد افراد افسرده، طول زمان افسردگي و ناتواني حاصل از آن، روشهاي مقابله با افسردگي، مهم هستند. اين مقاله براي درمان و مقابله با افسردگي چند راه معرفي مي كند.
يكي از روشهاي متداول درمان افسردگي، استفاده از دارو است. داروهاي متفاوت، اثرات متفاوتي در افراد متفاوت دارند. ممكن است دارويي براي يك شخص موثر باشد، ولي هيچ اثري بر روي شخص ديگري نداشته باشد.
هر دارويي اثرات جانبي متفاوتي دارد كه عبارتند از: خشكي دهان، تهوع، دلشوره، بي خوابي، سر گيجه، بي تفاوتي، ضربان شديد قلب، و سردرد. معمولاً اين اثرات جانبي چند هفته بعد از اينكه بدن به دارو عادت كرد، محو مي شوند. به مصرف كننندگان اين داروها توصيه مي شود از كمترين مقدار دارو با افزايش خيلي كم، به مرور زمان، شروع كنند تا حالشان بهتر شود. ممكن است مصرف داروهاي ضد افسردگي چندين هفته طول بكشد تا نتايج مثبت بروز كنند.
داروي ضد افسردگي بايد به وسيله يك روان پزشك تجويز و تحت نظر وي مصرف شود. اگر دارويي نامرتب يا به مقدار نادرست مصرف شود، ممكن است اثر نكند يا باعث عوارض جانبي شود.
زماني كه داروي مناسب با مقدار موثر مشخص شد، مصرف آن معمولاً تا 6 ماه ادامه مي يابد. اما بعضي افراد به زمان بيشتري نياز دارند. شخص بايد به طور مرتب پزشك معالجش را ببيند تا اثر دارو كنترل شود. هرگز نبايد داروي ضد افسردگي را ناگهاني ترك كرد، زيرا اين كار باعث عكس العمل هاي شديد بدن مي شود.
برخلاف باور عمومي، داروهاي ضد افسردگي، اعتياد آور نيستند. در بسياري از انواع افسردگي، انتقالات عصبي مغز از تعادل خارج مي شوند و براي بهبود آن، مصرف دارو الزامي است. اين داروها به طور معجزه آسا افسردگي را معالجه نمي كنند، در عوض سطح فعاليت شخص را تا حدي افزايش مي دهند كه درمانهاي ديگر مانند مشاوره مفيد واقع شوند.
مشاوره روش متداول ديگر براي درمان افسردگي است. بيشتر مواقع، دارو و روان درماني براي نتايج بهتر به طور همزمان استفاده مي شوند. روان درماني، ملاقات با يك متخصص به صورت مرتب است تا دلايل افسردگي مشخص شوند، و افكار منفي شخص عوض شده و فرد مشغول فعاليتهايي شود كه زندگي سالمتري داشته باشد. بيشتر افراد افسرده درباره خودشان افكار منفي دارند. روان شناس به چنين افرادي كمك مي كند تا عوامل منفي را شناسايي و آنها را با افكار مثبت عوض كنند تا دنيا را به نحو ديگري ببينند.
روان درماني گروهي، روش ديگري براي معالجه افراد مبتلا به افسردگي است. اين روش درماني، وابستگي به يك گروه مشابه، و امكان تبادل عقايد و احساسات را فراهم مي آورد. معمولاً چنين گروهي به وسيله يك مشاور متخصص اداره مي شود. تعداد افراد در يك گروه و رده سني آنها، و همچنين تعداد و طول زمان جلسات بر طبق نظر روان شناس متفاوت است.
برخي از اشخاص توانسته اند با خواندن كتابهاي مناسب، افسردگي خود را معالجه كنند، ولي خواننده قبل از استفاده اين كتابها بايد از صلاحيت نويسندگان آن مطمئن شود. با اين حال اگر افسردگي، شديد يا طولاني مدت باشد، تنها با خواندن چند كتاب درمان نخواهد شد.
نمي توانيم مغز را از بدن جدا و آن را جداگانه معالجه كنيم. تمام ابعاد زندگي يك شخص بايد مورد آزمايش قرارگيرد. براي مثال، مصرف مقدار خيلي زياد كافئين يا عادات غذايي نامناسب مي توانند عوامل مؤثر در افسردگي فرد باشند. نوشيدنيهاي الكلي و سيگار كشيدن از عوامل افسردگي هستند. محدود كردن مقدار غذا در روحيه و سلامت رواني شخص اثر منفي مي گذارد. زيرا غذا براي انجام فعاليتهاي مغزي و بدني لازم و ضروري است. بنابراين، داشتن يك برنامه تغذيه سالم و نه يك رژيم غذايي براي لاغري، مي تواند به درمان افسردگي كمك كند.
كمبود ورزش هم از عوامل افسردگي است. ورزش منظم باعث مي شود كه مغز هورمونهاي اندورفين (endorphins) و مواد شيميايي ديگري ترشح كند كه به طور طبيعي به روحيه بهتر كمك مي كنند. لازم نيست روزي 20 كيلومتر بدويد يا روزي 6 ساعت وزنه برداري كنيد تا از مزاياي ورزش بهره ببريد. فقط چهار روز در هفته و هر بار به طور سريع نيم ساعت پياده روي كنيد تا با افسردگي مبارزه كنيد.
از نظر بعضي افراد، مراجعه به متخصصان يا مصرف دارو غير قابل تصور است. چنين طرز فكري فقط باعث شدت افسردگي مي شود. ولي اين به آن معني نيست كه شخص نمي تواند كاري براي خودش انجام دهد.
مثبت فكر كردن همانند موسيقي، نيروبخش و مفيد است. صحبت نكردن با افراد منفي باف، كمك خواستن از افراد پشتيبان، مرخصي گرفتن، و حتي استعفا دادن از شغل نامناسب، به معالجه افسردگي كمك مي كند. برخي از روشهاي درمان افسردگي توسط خود بيمار عبارتند از: نوشتن فهرستي از اهداف همراه با فعاليتها و مراحل مورد نياز براي دستيابي به آنها، انجام كارهاي هنري، پرسيدن نكات مثبت خود از ديگران، و انجام فعاليتهايي كه در گذشته براي وي لذت بخش بوده است. در ضمن، تمرين تنفس عميق كردن، نگاهي به موفقيتهاي گذشته و تماشاي فيلم يا نمايشهاي خنده دار هم سودمند است.
افسردگي ممكن است يك يا مجموعه اي از چند عامل داشته باشد و به شكلهاي متفاوتي بروز مي كند. معمولاً افسردگي باعث غيرفعال بودن شخص مي شود. شخص نمي تواند راه حلي پيدا كند. تنها كاري كه بايد انجام دهيد، برداشتن قدم اول است، چون فقط خود شما مسئول سلامتي خودتان هستيد. قبل از افسردگي، زندگي بود و بعد از افسردگي، زندگي بهتري در پيش است. اگر يك روش مفيد واقع نمي شود، از روش ديگري استفاده كنيد و همين طور ادامه دهيد تا يك روش مؤثر واقع شود. به خاطر داشته باشيد كه نبايد اجازه دهيد افسردگي بر شما غلبه كند. زندگيتان را تحت كنترل در آوريد و بر افسردگي خود پيروز شويد.
يكي از روشهاي متداول درمان افسردگي، استفاده از دارو است. داروهاي متفاوت، اثرات متفاوتي در افراد متفاوت دارند. ممكن است دارويي براي يك شخص موثر باشد، ولي هيچ اثري بر روي شخص ديگري نداشته باشد.
هر دارويي اثرات جانبي متفاوتي دارد كه عبارتند از: خشكي دهان، تهوع، دلشوره، بي خوابي، سر گيجه، بي تفاوتي، ضربان شديد قلب، و سردرد. معمولاً اين اثرات جانبي چند هفته بعد از اينكه بدن به دارو عادت كرد، محو مي شوند. به مصرف كننندگان اين داروها توصيه مي شود از كمترين مقدار دارو با افزايش خيلي كم، به مرور زمان، شروع كنند تا حالشان بهتر شود. ممكن است مصرف داروهاي ضد افسردگي چندين هفته طول بكشد تا نتايج مثبت بروز كنند.
داروي ضد افسردگي بايد به وسيله يك روان پزشك تجويز و تحت نظر وي مصرف شود. اگر دارويي نامرتب يا به مقدار نادرست مصرف شود، ممكن است اثر نكند يا باعث عوارض جانبي شود.
زماني كه داروي مناسب با مقدار موثر مشخص شد، مصرف آن معمولاً تا 6 ماه ادامه مي يابد. اما بعضي افراد به زمان بيشتري نياز دارند. شخص بايد به طور مرتب پزشك معالجش را ببيند تا اثر دارو كنترل شود. هرگز نبايد داروي ضد افسردگي را ناگهاني ترك كرد، زيرا اين كار باعث عكس العمل هاي شديد بدن مي شود.
برخلاف باور عمومي، داروهاي ضد افسردگي، اعتياد آور نيستند. در بسياري از انواع افسردگي، انتقالات عصبي مغز از تعادل خارج مي شوند و براي بهبود آن، مصرف دارو الزامي است. اين داروها به طور معجزه آسا افسردگي را معالجه نمي كنند، در عوض سطح فعاليت شخص را تا حدي افزايش مي دهند كه درمانهاي ديگر مانند مشاوره مفيد واقع شوند.
مشاوره روش متداول ديگر براي درمان افسردگي است. بيشتر مواقع، دارو و روان درماني براي نتايج بهتر به طور همزمان استفاده مي شوند. روان درماني، ملاقات با يك متخصص به صورت مرتب است تا دلايل افسردگي مشخص شوند، و افكار منفي شخص عوض شده و فرد مشغول فعاليتهايي شود كه زندگي سالمتري داشته باشد. بيشتر افراد افسرده درباره خودشان افكار منفي دارند. روان شناس به چنين افرادي كمك مي كند تا عوامل منفي را شناسايي و آنها را با افكار مثبت عوض كنند تا دنيا را به نحو ديگري ببينند.
روان درماني گروهي، روش ديگري براي معالجه افراد مبتلا به افسردگي است. اين روش درماني، وابستگي به يك گروه مشابه، و امكان تبادل عقايد و احساسات را فراهم مي آورد. معمولاً چنين گروهي به وسيله يك مشاور متخصص اداره مي شود. تعداد افراد در يك گروه و رده سني آنها، و همچنين تعداد و طول زمان جلسات بر طبق نظر روان شناس متفاوت است.
برخي از اشخاص توانسته اند با خواندن كتابهاي مناسب، افسردگي خود را معالجه كنند، ولي خواننده قبل از استفاده اين كتابها بايد از صلاحيت نويسندگان آن مطمئن شود. با اين حال اگر افسردگي، شديد يا طولاني مدت باشد، تنها با خواندن چند كتاب درمان نخواهد شد.
نمي توانيم مغز را از بدن جدا و آن را جداگانه معالجه كنيم. تمام ابعاد زندگي يك شخص بايد مورد آزمايش قرارگيرد. براي مثال، مصرف مقدار خيلي زياد كافئين يا عادات غذايي نامناسب مي توانند عوامل مؤثر در افسردگي فرد باشند. نوشيدنيهاي الكلي و سيگار كشيدن از عوامل افسردگي هستند. محدود كردن مقدار غذا در روحيه و سلامت رواني شخص اثر منفي مي گذارد. زيرا غذا براي انجام فعاليتهاي مغزي و بدني لازم و ضروري است. بنابراين، داشتن يك برنامه تغذيه سالم و نه يك رژيم غذايي براي لاغري، مي تواند به درمان افسردگي كمك كند.
كمبود ورزش هم از عوامل افسردگي است. ورزش منظم باعث مي شود كه مغز هورمونهاي اندورفين (endorphins) و مواد شيميايي ديگري ترشح كند كه به طور طبيعي به روحيه بهتر كمك مي كنند. لازم نيست روزي 20 كيلومتر بدويد يا روزي 6 ساعت وزنه برداري كنيد تا از مزاياي ورزش بهره ببريد. فقط چهار روز در هفته و هر بار به طور سريع نيم ساعت پياده روي كنيد تا با افسردگي مبارزه كنيد.
از نظر بعضي افراد، مراجعه به متخصصان يا مصرف دارو غير قابل تصور است. چنين طرز فكري فقط باعث شدت افسردگي مي شود. ولي اين به آن معني نيست كه شخص نمي تواند كاري براي خودش انجام دهد.
مثبت فكر كردن همانند موسيقي، نيروبخش و مفيد است. صحبت نكردن با افراد منفي باف، كمك خواستن از افراد پشتيبان، مرخصي گرفتن، و حتي استعفا دادن از شغل نامناسب، به معالجه افسردگي كمك مي كند. برخي از روشهاي درمان افسردگي توسط خود بيمار عبارتند از: نوشتن فهرستي از اهداف همراه با فعاليتها و مراحل مورد نياز براي دستيابي به آنها، انجام كارهاي هنري، پرسيدن نكات مثبت خود از ديگران، و انجام فعاليتهايي كه در گذشته براي وي لذت بخش بوده است. در ضمن، تمرين تنفس عميق كردن، نگاهي به موفقيتهاي گذشته و تماشاي فيلم يا نمايشهاي خنده دار هم سودمند است.
افسردگي ممكن است يك يا مجموعه اي از چند عامل داشته باشد و به شكلهاي متفاوتي بروز مي كند. معمولاً افسردگي باعث غيرفعال بودن شخص مي شود. شخص نمي تواند راه حلي پيدا كند. تنها كاري كه بايد انجام دهيد، برداشتن قدم اول است، چون فقط خود شما مسئول سلامتي خودتان هستيد. قبل از افسردگي، زندگي بود و بعد از افسردگي، زندگي بهتري در پيش است. اگر يك روش مفيد واقع نمي شود، از روش ديگري استفاده كنيد و همين طور ادامه دهيد تا يك روش مؤثر واقع شود. به خاطر داشته باشيد كه نبايد اجازه دهيد افسردگي بر شما غلبه كند. زندگيتان را تحت كنترل در آوريد و بر افسردگي خود پيروز شويد.
