بیماری های خود ایمنی چگونه مهار می شوند
تاريخ : جمعه یازدهم فروردین 1391
بیماری های خود ایمنی چگونه مهار می شوند،عفونت‌ها مهم‌ترین عامل محیطی در بیماریهای خود ایمنی
برگشتن به رژیم غذایی نیاکان مان راه موثری برای پیش گیری این بیماری است.
رئیس مرکز تحقیقات بیماری های خود ایمنی شیراز:« عوامل محیطی از جمله برخورد با ترکیبات شیمیایی ، استرس ، رژیم غذایی ،ظروف پلاستیکی مورد استفاده در آشپزخانه و حتی پلاستیک بکاررفته در لباسی که می پوشیم با بروز بیماری های خود ایمن ارتباط قوی دارد.»
گاهی سیستم ایمنی بدن، سلول‌ها و بافتهای بدن را بیگانه تلقی کرده و بر علیه آنها پاسخ ایمنی می‌دهد که باعث ایجاد بیماریهای خود ایمن می‌گردد.
تاکنون ۸۰ نوع از بیماریهای خود ایمن شناسایی شده است که طیف وسیعی از بافت‌ها و سلولهای بدن را در بر می‌گیرد. این بیماریها بیماریهای مزمنی هستند که مادام العمر با فرد باقی مانده و قابلیت درمان صد در صد ندارند.
در همین راستا مراکز تحقیقاتی متعددی به منظور یافتن راهکاری برای پیشگیری و درمان این بیماریها مشغول به فعالیت می‌باشند. در این باره گفتگویی با رئیس مرکز تحقیقات بیماریهای خود ایمنی دانشگاه علوم پزشکی شیراز به شرح زیر داریم.
دکتر اسکندر کمالی سروستانی درباره فعالیت‌های این مرکز به خبرنگار سینانیوز این گونه توضیح می‌دهد: «هدف از تأسیس این مرکز جمع آوری اطلاعات مربوط به بیماران خود ایمنی و در نهایت کمک به درمان آنهاست. با جمع آوری اطلاعات این بیماران یک بانک بیولوژیک از بیماریهای مختلف خود ایمنی که تعداد افراد بیشتری را درگیر کرده یا در فرد علائم بدخیم‌تر ایجاد می‌کنند، مثل بیماری «ام اس» در حال تهیه می‌باشد.»
وی افزود: «این بانک که حاوی «دی ان‌ای»، نمونه سرم و کل اطلاعات بالینی فرد می‌باشد، یک ذخیره اطلاعاتی بزرگ برای همه همکاران بالینی و دانشجویان دوره‌های تخصصی و فوق تخصصی این رشته است و حدود ۲۵۰۰ نمونه مختلف از بیماران و ۲۰۰۰ نمونه کنترل از مناطق مختلف ایران می‌باشد.»
رئیس مرکز تحقیقات بیماریهای خود ایمنی دانشگاه علوم پزشکی شیراز با بیان اینکه این سیستم برای مطالعات ژنتیکی کاملا در دسترس محققین می‌باشد، گفت: «همکاران ما در طی روزهای هفته به صورت هماهنگ شده به کلینیک‌های تخصصی مراجعه و از بیماران نمونه گیری و پرسش نامه‌ای حاوی اطلاعات بالینی تهیه می‌نمایند و با پیگیری مستمر این بیماران اطلاعات لازم در مورد این بیماران جمع آوری می‌گردد.»
دکتر کمالی سروستانی عنوان کرد: «از جمله کارهای متعددی که در این قسمت انجام میشود، سیستم تحویل هدف دار دارو به کمک لیپوزوم و چگونگی وارد کردن دارو به داخل لیپوزوم، بالا بردن عمر دارو و همچنین جایگزین کردن این روش با روش تزریق مستقیم دارو بررسی میشود.»
وی با اشاره به این مطلب که در این روش دارو به صورت مستقیم وارد بافت مورد نظر گشته و اثرات منفی دارو را روی دیگر بافت‌ها کاهش می‌دهد، تاکید کرد: «تکنولوژی لیپوزوم در کشور جدید نیست، اما انتقال دارو به صورت هدفمند تنها در این مرکز در حال بررسی است.»
رئیس مرکز تحقیقات بیماریهای خود ایمنی، از دیگر فعالیت‌های این مرکز را ژن درمانی که توسط لنتی ویروس‌ها صورت می‌گیرد، دانست و گفت: «لنتی ویروس‌ها شامل چندین حامل می‌باشند که ژن بیماری زایی از آنها حذف شده. بنابراین خطر بیماری زایی ندارند و می‌توان ژن مورد نظر را وارد ژنوم ویروس کرده و در محیط کشت سر هم بندی نمود و سپس ویروس نوترکیب وارد سلول شده و باعث تصحیح ژن معیوب یا تولید پروتئین مهار کننده می‌گردد.»
وی بیان نمود: «یکی از این سلول‌ها سلولهای دندریتیک است، این سلول‌ها در تحریک پاسخ ایمنی نقش دارند و اگر بتوان این سلول‌ها را طوری تغییر داد که بجای تحریک پاسخ ایمنی، آن را مهار کند، در نتیجه بیماریهای خود ایمنی هم مهار میشود.»
دکتر کمالی سروستانی تصریح کرد: «از دیگر کارهایی که در این مرکز انجام میشود، کار روی سلولهای بنیادی مغز استخوان است. سلولهای بنیادی روی محیط کشت رشد داده شده و سپس به سلولهای مختلف که می‌توانند در مهار یا درمان بیماریهای خود ایمن مورد استفاده قرار گیرند تمایز می‌یابند.»
وی افزود: «اینکه چرا از سلولهای بنیادی استفاده میشود این است که از یک طرف سلولهای بنیادی مغز استخوان خودشان موادی ترشح می‌کنند که سیستم ایمنی را مهار می‌کند و از طرف دیگر اگر بتوان آن را به سلول‌هایی که توسط بیماری خود ایمن تخریب شده‌اند، تمایز داد، می‌توان آنها را جایگزین بافت آسیب دیده کرد، مثل درمان «ام اس» یا دیابت تیپ ۱.»
دکتر کمالی سروستانی به دیگر عملکرد‌های این مرکز چون مطالعات ژنتیکی روی پلی مورفیسم‌ها و بدست آوردن الگوی دقیقی از آنها اشاره کرد و بدست آوردن تصویر کامل ژنتیکی از این پلی مورفیسم‌ها را به منظور پیش بینی و استعداد افراد برای بیمار شدن یا نشدنشان در آینده را ارزشمند دانست.
رئیس مرکز تحقیقات بیماریهای خود ایمنی با تاکید بر این مطلب که هیچ مرکز تحقیقاتی در کشور به هدف بیماریهای خود ایمن و درمان آن و دید مهار پاسخ ایمنی کاری انجام نداده است اظهار امیدواری کرد که در آینده حتما راهی برای درمان این بیماریها پیدا خواهد شد.
وی افزود: «عوامل مختلفی در ایجاد این بیماریها نقش دارند. عوامل محیطی از جمله برخورد با ترکیبات شیمیایی، استرس، رژیم غذایی، ظروف پلاستیکی مورد استفاده در آشپزخانه و حتی پلاستیک بکاررفته در لباسی که می‌پوشیم با بروز این بیماریها ارتباط قوی دارد.»
دکتر کمالی سروستانی گفت: «برگشتن به رژیم غذایی نیاکانمان راه موثری برای پیش گیری از بیماریهای خود ایمن است، و خوردن پوست انگور، توت فرنگی و توت سیاه به منظور کاهش التهاب و مصرف روزانهٔ میوه و سبزیجات تازه و مولتی ویتامین برای مهار پاسخ ایمنی مفید است.»
دکتر کمالی سروستانی در پاسخ این سئوال که آیا گلو درد‌ها وعفونت‌های کودکی نقشی در ایجاد بیماریهای خود ایمنی دارند گفت: «عفونت‌ها به عنوان یکی از مهم‌ترین عوامل محیطی در بیماریهای خود ایمن هستند اما این‌ها مثل یک تیغ دو لبه عمل می‌کنند. نوع عفونت، زمان شکل گیری و نحوه برخورد می‌تواند متفاوت باشد، به عنوان مثال اگر کودکی به گلو درد استرپتوکوکی مبتلا شود و سریع درمان نشود، این احتمال وجود دارد که ماهیچه‌های قلبی توسط سیستم ایمنی مورد حمله قرار گیرد و فرد دچار تب روماتیسمی شود.»
وی افزود: «از طرفی دیگر در کشورهایی که در سطح بالایی از بهداشت هستند و برخوردشان با عوامل عفونی کمتر است، نرخ بیماریهای خود ایمنی به شدت افزایش یافته است، پس گاهی نیز بیماریهای عفونی می‌تواند از بروز بیماریهای خود ایمنی جلوگیری کند.»
دکتر کمالی سروستانی با اشاره به اینکه نرخ بیماریهای خود ایمن در اروپای غربی بیشتر از شرقی است چرا که سیستم‌های فاضلاب در اروپای شرقی نسبت به غربی پیشرفته نیست و وقتی به کودهای کشاورزی نگاه شد، محققین متوجه شدند در اروپای شرقی از کودهای انسانی و حیوانی استفاده میشود.»
وی ادامه داد: «بنابراین احتمال برخورد با تخم کرم و باکتری‌های مختلفی وجود دارد اما در اروپای غربی کودهای شیمیایی مورد استفاده قرار می‌گیرند که این احتمال برخورد را کم می‌کند، و به دنبال آن نرخ بروز بیماری را بالا می‌برد.»
http://ms100.blogfa.com
ارتباط بیماری های خودایمن با سلولهای تی
محققان به ارتباط سلولهای لنفوسیت تی و بیماری های خود ایمن پی بردند.به نوشته ی پایگاه اینترنتی ریسرچ استرالیا ،زیاد بودن مقادیر سلولهای لنفو سیت تی بویژه در جوانی،ابتلا به بیماری های خود ایمن را در حد قابل توجهی کاهش می دهد.
به گفته ی محققان با اندازه گیری سلولهای تی می توان افرادی را که بیش از دیگران در معرض ابتلا به بیماری های خود ایمن هستند شناسایی کرد.
سلولهای تی گروهی از گلبولهای سفیدند که در تنظیم دفاع از بدن نقش دارند.
کشف ارتباط بیماریهای خود ایمنی زنان و پرتوهای ماوراء بنفش
گروهی از پژوهشگران آمریکایی دریافتند که پرتوهای ماوراء بنفش خورشید در زنان می تواند موجب بروز بیماریهای خود ایمنی شود.
به گزازش خبرگزاری مهر، دانشمندان موسسه ملی علوم بهداشتی محیطی در این تحقیقات توانستند اولین ارتباط میان پرتوهای آفتاب و بیماریهای خود ایمنی زنان را نشان دهند.
در این خصوص این دانشمندان اظهار داشتند: "زنانی که در فضاهای با انتشار بالای پرتوهای ماوراء بنفش زندگی می کنند بیشترین احتمال را برای توسعه یک بیماری عضلانی خود ایمنی نشان می دهند. این بیماری خود ایمنی عضلانی "درماتومیوزیت" نام دارد که یکی از عادی ترین التهابهای عضلات است. این بیماری موجب ضعف عضلات و ایجاد جوشهای پوستی می شود."
براساس گزارش سایبرمد، این محققان هنوز نتوانسته ارتباط مستقیم میان آفتاب و این بیماری را کشف کنند اما تراکم زیاد پرتوهای ماوراء بنفش منجر به بروز درماتومیوزیت می شود.
به گفته این دانشمدان، زنان بیش از مردان در معرض بروز بیماریها خودایمنی قرار دارند اما هنوز دلایل آن واضح نیست اما کلید حل این پرسش می تواند در تفاوتهای بیولوژیکی میان دو جنس نهفته باشد.
+ نوشته شده در دوشنبه 12 مرداد1388ساعت 17:2 توسط محمد کاظم غیبی
سایت رسمی دانشگاه علوم پزشکی بوشهر
پایگاه اطلاع رسانی پزشکان ایران
پزشکان بدون مرز
از بیماری های خودایمنی زنان چه می دانید؟
هیچ می دانستید بدن شما می تواند علیه خودش وارد عمل شود و به خودش آسیب برساند؟ این پدیده ای است که گاهی در بعضی افراد رخ می دهد و بیماری هایی را ایجاد می کند که به نام <بیماری های خودایمنی> معروف هستند. بیش از ۸۰ نوع بیماری مختلف وجود دارد که در آن دستگاه ایمنی بدن، به هم ریخته و خارج از کنترل عمل می کند. سلول هایی که برای حفاظت از ما در برابر باکتری ها، ویروس ها و سایر عوامل مهاجم خارجی خلق شده اند، سلول های خودی را با عوامل بیگانه اشتباه گرفته و به آنها حمله می کنند.این روند موجب التهاب می شود و به جای آنکه باکتری ها و ویروس ها از بین بروند، بافت سالم بدن نابود می شود. این حمله می تواند در هر قسمتی از بدن اتفاق بیفتد؛ مثلا در بیماری ام. اس سیستم ایمنی به اعصاب حمله می کند، در آرتریت روماتوئید مفاصل را مورد حمله قرار می دهد و در بیماری لوپوس بافت همبند درگیر می شود. بنابراین پوست، قلب، مغز، ریه ها، کلیه ها و مفاصل ممکن است از این بیماری آسیب ببینند.
گفته می شود در ایالا ت متحده حدود ۵۰ میلیون نفر که ۷۵ درصد آنها را خانم ها تشکیل می دهند، از نوعی بیماری خودایمنی رنج می برند. علایم این بیماری ها اغلب در سنین بین ۲۰ تا ۴۰ سالگی نمایان می شود. بسیاری از این بیماری ها به شکل خفیف ظاهر می شوند اما در بعضی از افراد بیماری به سمت ناتوانی پیش می رود و عواقبی چون ضعف بیش از حد عضلات، خستگی مفرط و گاهی مرگ را به دنبال دارد. با این وجود تحقیقات جدید نشان می دهند که تشخیص و درمان زودهنگام این بیماری ها علایم را کنترل کرده و حتی می تواند بیماری را مهار کند. اما مشکل اینجاست که بیشتر افراد قبل از تشخیص بیماریشان سال ها این علایم را به همراه دارند و متوجه نمی شوند. مری شامون، نویسنده کتاب <زندگی خوب با بیماری خودایمنی> می گوید: <گاهی افراد با شکایت از خستگی به پزشک مراجعه می کنند و دکتر به آنها می گوید شاید خستگی تان به دلیل کار زیاد است. شاید چون بچه های کوچکی دارید زیاد خسته می شوید یا شاید فقط استرس باشد. بدتراز آن اینکه ۴۵ درصد از افرادی که نهایتا بیماری خودایمنی آنها تشخیص داده می شود قبلا این برچسب را دریافت کرده اند: نگرانی بیش از حد و بیمار گونه.
● جدی بگیرید
همان طور که گفتیم بیماری های خود ایمنی قسمت های مختلفی از بدن را درگیر می کنند و بنابراین می توانند در افراد مختلف خود را به گونه های متفاوتی نشان دهند. همین امر تشخیص این بیماری ها را تا حدودی دشوار می سازد. ممکن است یک علامت کاملا مشخص وجود داشته باشد و یا مجموعه ای از علایم با شدت کمتر ظاهر شوند. مثلا تاری دید، سردرد و مشکلات حافظه می توانند نشانه های لوپوس یا ام .اس باشند. گاهی همه علایم ظاهر نمی شوند یا گاه گاه، می آیند و می روند. دکتر لزلی کال، استاد دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن در سنت لوییس می گوید: <سنین ۲۰ تا ۴۰ سالگی باید سالم ترین سال های زندگی باشد .
کاهش وزن بی دلیل، تورم مفاصل یا خشکی آنها، جوش ها یا ضایعاتی که از پوست بیرون می ریزند، لیزخوردن و از دست دادن تعادل، افتادن اشیا از دست یا هر تغییری در سلامت که بیش از چند روز پایدار بماند باید به پزشک اطلاع داده شود.اگر علایمی پیشرونده دارید، از اینکه چه زمانی و چند وقت یک بار ظاهر می شوند و چه شدتی دارند، یادداشت بردارید. زمانی که تصاویر ام. آر.آی، آزمایش خون و سایر آزمایش ها، احتمال وجود بیماری مشابه را رد می کنند، باز هم رسیدن به یک تشخیص دقیق کار مشکلی است.
با این وجود کار هایی هستند که با انجام آنها می توانید به پزشک در رسیدن به تشخیص کمک کنید. به یک پزشک عمومی مراجعه کنید و سعی کنید مشکلات و علایم خود را درست و کامل توضیح دهید. دکتر کال می گوید: <گاهی فقط به دلیل ساده ای مثل گوش ندادن پزشک به حرف های بیمار، اختلالات خود ایمنی نادیده گرفته می شوند.> بیماران معمولا با جملات مبهمی مثل <احساس خستگی می کنم> حرف می زنند، در حالی که دکتر کال می گوید: <این خستگی را با زمان و مقدار بیان کنید.> مثلا بگویید: ۶ < ماه پیش من می توانستم روزی ۲ کیلو متر بدوم اما حالا فقط می توانم به سختی خودم را از رختخواب بیرون بکشم.> حتما به سبک زندگی و میزان استرستان در این اواخر توجه کنید چرا که شاید تغییر آنها باعث مشکلات تان شده است. اگر یکی از اعضای خانواده تان یک بیماری خود ایمنی دارد، حتما این مطلب را به دکتر بگویید. در ضمن گاهی ممکن است مراجعه به متخصصان دیگر رشته ها، شما را از رسیدن به تشخیص دور کند. مثلا شخصی که آرتریت روماتوئید دارد و از درد مفاصل شاکی است باید به یک روماتولوژیست مراجعه کند، مراجعه به نورولوژیست ممکن است سبب شک به ام. اس شود.
● غول های خودایمنی
بیماری های زیر، شایع ترین بیماری های خودایمنی هستند.
▪ ام. اس:
این بیماری به غلاف پوشاننده رشته های عصبی بدن آسیب می زند و علایم آن
ـ ضعف عضلانی
ـ دشواری در راه رفتن
ـ احساس کرختی یا سوزن سوزن شدن بدن
ـ تاری دید
ـ خستگی
ـ فراموشی
▪ لوپوس:
این بیماری به بافت همبند آسیب می رساند. این آسیب می تواند در هر یک از اعضای مختلف بدن مانند قلب، مغز، کلیه ها، ریه یا پوست دیده شود. علایم لوپوس عبارتنداز:
ـ تب
ـ درد مفاصل
ـ خستگی
ـ حساسیت به نور
ـ قرمزی پوست گونه ها و بینی که شبیه پروانه ای با بال های باز است و به <علامت پروانه ای> مشهور است. اغلب مبتلایان به این بیماری خانم هستند و تنها در ایالات متحده ۱/۵ میلیون نفر به بیماری لوپوس مبتلا هستند.
▪ آرتریت روماتوئید:
در این بیماری کیسه مایعی که دور مفاصل بدن را به طور طبیعی گرفته است، تحلیل می رود و سبب علایمی چون
ـ حساسیت
ـ تورم در مفاصل
ـ تب
ـ خستگی
ـ کسالت
▪ نشانگان شوگرن:
در این بیماری غدد اشکی و بزاقی درگیر می شوند و علایمی چون
ـ خشکی چشم و دهان، پوست و ناحیه تناسلی
ـ خستگی
ـ درد مفاصل
▪ بیماری گریوز:
این اختلال سبب تولید بیش از حد، هورمون غده تیروئید می شود و علایم آن
ـ کاهش وزن
ـ عصبی بودن
ـ بیرون زدگی چشم ها
▪ بیماری هاشیموتو:
در این بیماری که تنها در ایالات متحده ۱۴ میلیون نفر به آن مبتلا هستند، غده تیروئید تقریبا هیچ هورمونی ترشح نمی کند و علایم آن عبارتند از:
ـ بزرگ شدن غده تیروئید (گواتر)
ـ افزایش وزن
ـ خستگی
ـ کم شدن تحمل نسبت به سرما.
● زندگی با یک بیماری خودایمنی
دکتر رابرت لاهیتا، استاد دانشکده پزشکی نیویورک و نویسنده کتاب <زنان و بیماری خودایمنی> می گوید: <اکثر کسانی که بیماری خود ایمنی دارند ، به دلیل بیماری ناتوان نخواهند شد و از آن فوت نخواهند کرد. در حقیقت، آنها زندگی نسبتا طولا نی خواهند داشت و ما این امر را مدیون پیشرفت های جدیدی هستیم که ما را با این بیماری ها و داروهای درمانگر آنها آشنا کرده است. پژوهش های دانشمندان این خبر خوب را تایید می کند. مثلا پزشکان مایوکلینیک در مینه سوتا با بررسی ۱۶۲ بیمار مبتلا به ام. اس و پیگیری آنها به مدت ده سال دریافتند که در ۷۰ درصد آنها در طی این۱۰ سال، بیماری بدتر نشده و تنها اندکی از این افراد از بدتر شدن علایم بیماری شکایت داشتند. علاوه بر این، دکتر لاهیتا ابراز امیدواری می کند که علم پزشکی بتواند در عرض ۵ تا ۱۰ سال آینده برای برخی از بیماری های خودایمنی درمان کامل پیدا کند.
● خبرهای داغ از بیماری های خودایمنی
پرتقال بخورید! یک پژوهش در اروپا نشان داده است که مصرف روزانه ۹۵ میلی گرم ویتامین C احتمال ابتلا به آرتریت روماتوئید را سه برابر کسانی که روزی تنها ۶۵ میلی گرم از این ویتامین مصرف می کنند، کاهش می دهد. توصیه دیگران این است که ویتامین D کافی دریافت کنید. پزشکان دانشگاه ها روارد در گزارشی اعلام کرده اند زنانی که روزانه بیشترین مقدار ویتامین D را دریافت می کنند، ۲۳ درصد کمتر از بقیه به ام. اس مبتلا می شوند. این ویتامین در غذاها و مکمل های غذایی موجود است و برای دریافت مقدار کافی از آن برای پیشگیری از ام. اس، تنها یک قرص مولتی ویتامین در روز کفایت می کند. نکته دیگر اینکه سیگار نکشید. بر مبنای چند مطالعه انجام شده، کسانی که هرگز اهل دود نبوده اند، کمتر در معرض خطر ابتلا به ام. اس قرار دارند. پژوهش دیگری هم نشان می دهد که سیگار کشیدن علایم بیماری آرتریت روماتوئید را بدتر می کند.تحقیقات نشان داده است، اسید های چرب امگا ۳، التهاب را که یکی از اصلی ترین مشکلات در بیماری های خودایمنی است، کاهش می دهد. در یک تحقیق مشخص شد، زنانی که در هفته ۲ وعده ماهی مصرف می کردند، ۴۳ درصد کمتر از کسانی که یک وعده در هفته ماهی می خوردند، در خطر ابتلا به آرتریت روماتوئید بودند. و توصیه آخر اینکه به کودکتان شیر مادر بدهید! یک پژوهش از دانشگاه هاروارد حاکی از این است که اگر خانمی در طول عمرش بین ۴ تا ۱۱ ماه به کودک خود شیر داده باشد، ۱۰ درصد کمتر در معرض خطر بیماری آرتریت روماتوئید است.
منبع: نیویورک تایمز
ترجمه: آذین محبی نژاد پایگاه اطلاع رسانی پزشکی ایران سلامت
اے دنیا کے مسافر منزل تیری قبرھیں اے کر رھا ھیں جو تو دو دن کا یہ سفرھیں موت ھیں تیرا ان دیکھا ساتھی آچانگ تجھے نگل لے گا:ای مسافر دنیا خونه ی توقبر است ای که هرکاری میکنی سفر دو روزه هست مرگ رفیق ندیده ی تو است یکهو نفست رو می گیره
