2013/01/13, 07:21 AM
دکتر لیلا عرب ، درباره پژوهش‌های انجام شده رویان در زمینه فلج مغزی کودکان توضیح داد: این پژوهش، برای کودکان فلج مغزی انجام شد که به درمان‌های مختلف مانند کاردرمانی و دارودرمانی پاسخ نداده بودند. البته این درمان‌ها نیز تنها برای بهبود علائم بیماری فلج مغزی است و در واقع درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد.
وی با اشاره به اینکه تا کنون مقالات کمی در کشورهای مختلف درباره بی‌خطر بودن و موثر بودن سلول‌درمانی در این بیماری منتشر شده است، توضیح داد: برای این پژوهش از سلول‌های بنیادی مغز استخوان (مزانشیمی) خود بیمار استفاده و به داخل فضای نخاعی آنها پیوند زده شد.
عرب افزود: طی شش ماه پیگیری وضعیت این کودکان طبق گفته والدین آنها، 70 درصد آنها بهبود علائم بیماری را نشان دادند.
وی با اشاره به اینکه برای ادامه این طرح تحقیقاتی فاز دوم آن نیز طراحی شده است، خاطرنشان کرد: در فاز دوم نیز به دنبال آن هستیم که اثربخشی افزایش تعداد دفعات تزریق در این بیماران را بسنجیم که نتایج قطعی آن هنوز استخراج نشده، اما شواهد بر بهبود بیماری با تزریق متعدد سلول‌های بنیادی دلالت دارد.
به گفته وی این طرح نشان داد که نه تنها تزریق سلول‌های بنیادی برای این بیماران خطری در پی ندارد، بلکه منجر به بهبود علائم بیماری آنها می‌شود.
عرب با تاکید بر این که برای فلج مغزی درمان قطعی وجود ندارد، تصریح کرد: این بهبود‌ها در حد کم شدن اسپاسم‌های بدن بیماران، بهبود وضعیت حرکتی ، برقراری ارتباط بهتر و بهبود وضعیت شناختی آنها بوده است.
وی تاکید کرد: نمی‌توان گفت که با سلول‌درمانی بیماری که قادر به تکلم نبوده، اکنون می‌تواند صحبت کند اما کودکانی که توان گفتن چند جمله یا کلمه را داشتند، اکنون بهتر این کار را انجام می‌دهند. همچنین نشستن آنها بهتر شده است.
مسؤول گروه سلول درمانی بیماریهای مغز و اعصاب پژوهشگاه رویان خاطرنشان کرد: پژوهشگاه قصد داشت این طرح را گسترش داده و آن را به یک طرح کشوری تبدیل کند که پاره‌ای از مسائل و مشکلات مانع آن شد.
بهبود نسبی بیماران MS با سلول‌درمانی
وی در بخش دیگری از سخنان خود درباره سلول درمانی در بیماران MS تصریح کرد: طرح سلول درمانی در بیماران MS مقاوم به درمان نیز در پژوهشگاه رویان آغاز شده که خاص موارد پیش رونده و مقاوم به درمان است.
به گفته عرب، هنوز نتایج اجرای اولیه این طرح مشخص نشده چرا که طرح به صورت Blind اجرا می‌شود و پزشکان نیز در جریان مورد اصلی و یا مورد کنترلی بودن هیچ یک از بیماران قرار ندارند. اما آنچه که مسلم است تعدادی از بیماران حاضر در پروژه مطالعه بهبود پیدا کرده‌اند که حدس زده می‌شود گروه دریافت کننده سلول‌بنیادی باشند.
به گفته مسئول گروه سلول درمانی در بیماریهای مغز و اعصاب پژوهشگاه رویان این طرح هنوز در حال اجراست و داوطلب می‌پذیرد تا بتواند بهترین راه تزریق سلول‌های بنیادی و بهترین تعداد دفعات را بیابد.
تلاش برای کاهش علائم بیماری ALS با سلول‌درمانی
عرب با اشاره به اجرای طرح پژوهشی دیگری درباره سلول‌درمانی در بیماری ALS
(Amyotrophic lateral sclerosis) توضیح داد: این پژوهش در بخش‌های مختلفی مانند گروه‌های دریافت کننده سلول بنیادی از طریق رگ و یا دریافت کننده در داخل فضای بطن مغز، انجام می‌شود که در نهایت اثربخشی سلول‌ها و پیش از آن ایمن بودن سلول‌ها بررسی خواهد شد.
وی با اشاره به اینکه هدف از اجرای این طرح پژوهشی درمان بیماری نیست تاکید کرد: ALS درمان قطعی ندارد اما هدف از پژوهش‌ها این است که پیشرفت بیماری در بیماران مبتلا کند شود تا بیماران دیرتر به مرحله نهایی بیماری برسند.
به گفته وی این بیماری می‌تواند در هر نقطه از بدن، دست یا پا و یا ماهیچه‌هایی که برای حرف زدن و بلعیدن به کار می‌روند آغاز شود و نورون‌های محرک فوقانی و تحتانی را تخریب کند. بیماری ضایعات حرکتی، گوارشی و تنفسی ایجاد می‌کند و یک بیماری پیشرونده است.
عرب افزود: متاسفانه تعداد زیادی از بیماران مبتلا به این بیماری بعد از 5 سال با مشکلات شدید تنفسی از بین می‌روند و در چنین بیماری پیچیده‌ای تنها می‌توان با روش‌هایی مانند سلول درمانی، پروسه بیماری را کند کرد و از ناتوانی‌ها کاست.
منبع: ایسنا
وی با اشاره به اینکه تا کنون مقالات کمی در کشورهای مختلف درباره بی‌خطر بودن و موثر بودن سلول‌درمانی در این بیماری منتشر شده است، توضیح داد: برای این پژوهش از سلول‌های بنیادی مغز استخوان (مزانشیمی) خود بیمار استفاده و به داخل فضای نخاعی آنها پیوند زده شد.
عرب افزود: طی شش ماه پیگیری وضعیت این کودکان طبق گفته والدین آنها، 70 درصد آنها بهبود علائم بیماری را نشان دادند.
وی با اشاره به اینکه برای ادامه این طرح تحقیقاتی فاز دوم آن نیز طراحی شده است، خاطرنشان کرد: در فاز دوم نیز به دنبال آن هستیم که اثربخشی افزایش تعداد دفعات تزریق در این بیماران را بسنجیم که نتایج قطعی آن هنوز استخراج نشده، اما شواهد بر بهبود بیماری با تزریق متعدد سلول‌های بنیادی دلالت دارد.
به گفته وی این طرح نشان داد که نه تنها تزریق سلول‌های بنیادی برای این بیماران خطری در پی ندارد، بلکه منجر به بهبود علائم بیماری آنها می‌شود.
عرب با تاکید بر این که برای فلج مغزی درمان قطعی وجود ندارد، تصریح کرد: این بهبود‌ها در حد کم شدن اسپاسم‌های بدن بیماران، بهبود وضعیت حرکتی ، برقراری ارتباط بهتر و بهبود وضعیت شناختی آنها بوده است.
وی تاکید کرد: نمی‌توان گفت که با سلول‌درمانی بیماری که قادر به تکلم نبوده، اکنون می‌تواند صحبت کند اما کودکانی که توان گفتن چند جمله یا کلمه را داشتند، اکنون بهتر این کار را انجام می‌دهند. همچنین نشستن آنها بهتر شده است.
مسؤول گروه سلول درمانی بیماریهای مغز و اعصاب پژوهشگاه رویان خاطرنشان کرد: پژوهشگاه قصد داشت این طرح را گسترش داده و آن را به یک طرح کشوری تبدیل کند که پاره‌ای از مسائل و مشکلات مانع آن شد.
بهبود نسبی بیماران MS با سلول‌درمانی
وی در بخش دیگری از سخنان خود درباره سلول درمانی در بیماران MS تصریح کرد: طرح سلول درمانی در بیماران MS مقاوم به درمان نیز در پژوهشگاه رویان آغاز شده که خاص موارد پیش رونده و مقاوم به درمان است.
به گفته عرب، هنوز نتایج اجرای اولیه این طرح مشخص نشده چرا که طرح به صورت Blind اجرا می‌شود و پزشکان نیز در جریان مورد اصلی و یا مورد کنترلی بودن هیچ یک از بیماران قرار ندارند. اما آنچه که مسلم است تعدادی از بیماران حاضر در پروژه مطالعه بهبود پیدا کرده‌اند که حدس زده می‌شود گروه دریافت کننده سلول‌بنیادی باشند.
به گفته مسئول گروه سلول درمانی در بیماریهای مغز و اعصاب پژوهشگاه رویان این طرح هنوز در حال اجراست و داوطلب می‌پذیرد تا بتواند بهترین راه تزریق سلول‌های بنیادی و بهترین تعداد دفعات را بیابد.
تلاش برای کاهش علائم بیماری ALS با سلول‌درمانی
عرب با اشاره به اجرای طرح پژوهشی دیگری درباره سلول‌درمانی در بیماری ALS
(Amyotrophic lateral sclerosis) توضیح داد: این پژوهش در بخش‌های مختلفی مانند گروه‌های دریافت کننده سلول بنیادی از طریق رگ و یا دریافت کننده در داخل فضای بطن مغز، انجام می‌شود که در نهایت اثربخشی سلول‌ها و پیش از آن ایمن بودن سلول‌ها بررسی خواهد شد.
وی با اشاره به اینکه هدف از اجرای این طرح پژوهشی درمان بیماری نیست تاکید کرد: ALS درمان قطعی ندارد اما هدف از پژوهش‌ها این است که پیشرفت بیماری در بیماران مبتلا کند شود تا بیماران دیرتر به مرحله نهایی بیماری برسند.
به گفته وی این بیماری می‌تواند در هر نقطه از بدن، دست یا پا و یا ماهیچه‌هایی که برای حرف زدن و بلعیدن به کار می‌روند آغاز شود و نورون‌های محرک فوقانی و تحتانی را تخریب کند. بیماری ضایعات حرکتی، گوارشی و تنفسی ایجاد می‌کند و یک بیماری پیشرونده است.
عرب افزود: متاسفانه تعداد زیادی از بیماران مبتلا به این بیماری بعد از 5 سال با مشکلات شدید تنفسی از بین می‌روند و در چنین بیماری پیچیده‌ای تنها می‌توان با روش‌هایی مانند سلول درمانی، پروسه بیماری را کند کرد و از ناتوانی‌ها کاست.
منبع: ایسنا
فقط برای همه دعا کنید
