[SANAM]

[/size] خداوند متعال، هر کدام از بندگان خود را که دچار مشکلی هستند، حتی در حد سرماخوردگی و تب ساده، به طور خاص مورد عنایت و رحمت ویژه خودش قرار می‌دهد و گناهان آن‌ها را می‌بخشد. انسان طبیعتاً علاقه‌مند است به این‌که راحت زندگی کند و این علاقه‌مندی را هم خدا در وجود انسان قرار داده است و از طرفی خدا، رنج‌کشیدن را برای انسان نمی‌پسندد، لذا هر کسی دچار کوچک‌ترین بیماری و مشکلی شود، خداوند متعال با آن فرد با محبت ویژه‌ای برخورد خواهد کرد. بنابراین ما کسانی که دچار بیماری‌های نادر هستند را افرادی می‌دانیم که به صورت خاص، مورد عنایت پروردگار عالم هستند.
شما چطور به اولیای خدا، به آنهایی که اهل نماز شب و دعا هستند، وقتی نگاه می‌کنید احساس می‌کنید انسان‌های نورانی هستند، نگاه ما باید به بیماران نادر باید همین‌طور باشد، چرا که این بیماران نادر باید بدانند که یک پارچه نور هستند و مسلماً در روز قیامت برای اینها طوری جبران خواهد شد که همه‌ی اهل محشر آرزو می‌کنند که این چند روز دنیا را مثل این انسان‌ها در بیماری به سر می‌بردند. این مضموم روایت است که بنده برای شما عرض می‌کنم که این افراد از نظر معنوی و از نظر نورانیت، مورد توجه خاص پروردگار دو عالم هستند.
عبادت‌شان که بهتر از بقیه پذیرفته می‌شود، دعاهای‌شان که بهتر از بقیه مورد قبول خدا واقع می‌شود، همه مردم برای گرفتاری‌های‌شان باید به اینها التماس دعا بگویند و اینها با کمترین زحمت معنوی و با کمترین عبادت به بیشترین حد کمال می‌رسند، لذا باید این فرصت الهی را مقتنم بشمارند.
ما باید برای شفای این بیماران دعا کنیم و این وظیفه ماست و حتماً دعاهای ما موثر است، ولی تا وقتی که در بستر بیماری قرار دارند باید بدانند که مورد عنایت ویژه پروردگار دو عالم هستند، حتماً اگر خودشان دقت کنند آن نور معنویت را می‌توانند در خودشان ببینند.
مطلب دیگر این است که چه بسا پروردگار عالم، این‌گونه مشکلات پیچیده و سخت را برای برخی از افراد با دعا برطرف کنند و مقدر شده باشد که این بیماری با طبیب شفا پیدا نکند، بلکه مقدر شده است که با دعا شفا پیدا کند، البته، با چه مقدار دعا، نمیدانیم.
شاید یک مقدار دعا کفایت نکند و مقدار بیشتری دعا باید صورت بگیرد تا شفا تحقق پیدا کند، پس هیچ وقت نباید این بیماران عزیز از دعاکردن و از کاری که برای شفای‌شان مفید است پرهیز کنند و ناامید باشند. ذکر صلوات و ذکر استغفار بدون این‌که حتی گناه و معصیتی انجام داده باشند در گره‌گشایی برای بیماری‌های لاعلاج فوق‌العاده موثر است و همچنین بدانند که در این زمینه نذرکردن بر ختم تعدادی صلوات، آثار بسیار عالی دارد.
نکته مهم‌تر این است که نه تنها هر لحظه ممکن است دعای بیماران نادر مستجاب شود، بلکه آثار نورانی این دعا‌ها در زندگی معنوی خودشان و اطرافیان‌شان در قیامت که اصل زندگی ما در آنجاست، فوق‌العاده خواهد بود؛ یعنی یک بیماری به خاطر بیماری‌اش عمری دعا می‌کند و این دعا‌ها در روز قیامت چند برابر به او می‌رسد و ما خواهیم دید که خیلی از کسانی که زحمت‌های معنوی زیادی در دنیا کشیده‌اند به گرد پای این بیماران هم نمی‌رسند.
نکته دیگر، نور و برکتی است که این بیماران برای اطرافیان‌شان دارند. باید در نظر داشت، جدا از این‌که این بیماری، محل آزمایش خود بیماران نادر است، محل آزمایش اطرافیان‌شان هم است و هستند خانواده‌هایی که با بیماران‌شان به صورت بسیار صمیمانه و دلسوزانه و شاکرانه برخورد می‌کنند و از بیماران‌شان با جان و دل پرستاری می‌کنند که یقیناً موجب نور و برکت برای اطرافیان‌شان می‌شود، به حدی که هیچ عبادتی به پای این موضوع نرسد و این ثواب، بی‌نظیر است. لذا اطرافیان، با این‌که دلشان از اینکه عزیزشان بیمار است، شکسته است و با این‌که باید برای بیمارشان دعا کنند و ان‌شاءالله این دعا‌ها به هدف استجابت برسد، ولی باید این فرصت الهی را مقتنم بشمارند و به بیماران خودشان، نهایت محبت را داشته باشند و از خداوند متعال شاکر باشند که خداوند متعال آنها را به چنین بلایی و به چنین امتحانی آزموده است و حتماً خدا، این ظرفیت را در آنها دیده که این امتحان را برای آنها قرار داده است و مطمئن باشند که هرچه در این دنیا از خداوند بخواهند می‌گیرند و بدانند که این وقت‌ها که برای پرستاری از این بیماران صرف کرده‌اند، دور ریخته نمی‌شود، البته اینکه ما می‌گوییم با محبت برخورد کنند، طوری نباشد که برخورد‌ها به گونه‌ای ترحم‌برانگیز باشد و برای عزت نفس بیماران نادر مطلوب نباشد، بلکه باید به ظاهر، یک رفتار متین و عادی داشته باشد و در نهایت دلسوزی و دل‌نگرانی برای بیماران‌شان وقت بگذارند و از این بیماران نگهداری کنند و به این ترتیب، این بیماری مایه برکت و خیر است هم برای خود بیماران و هم برای اطرافیان. به امید روزی که جامعه‌ای داشته باشیم که در آن، بیماران نادر احساس غربت و تنهایی نکنند.//
[size=medium]