[arezooo82]

ام اس رو ما خودمون باید به جامعه معرفی کنیم..تک تکمون..گوشه گیری و انزوا رو بذاریم کنار ..بریم تو جمع،گل سرسبد محافل باشیم،بگیم ،بخندیم،کارای بزرگ انجام بدیم(که میدونم همه میتونیم)..بعد که تبدیل به یه آدم مهم ، تو یه جمعی شدیم،کم کم بگیم من ام اس دارم...کاری که من یکسال بعد از مریضیم و گوشه گیریای زیاد فهمیدم که باید انجام بدم..من به قدری شادم و میگم و میخندم،وقتی به همکارام گفتم ام اس دارم،گفتن کاش ما هم ام اس داشتیم!! یا تو سبلان ، 4 نفر تونستیم صعود کنیم،حرفام اون بالا موند تو دلم،اما وقتی برگشتیم کمپ،کسی نای حرف زدن نداشت..به جمعی که اون پایین بودن،سرحال و با افتخار گفتم میدونید چرا من تونستم صعود کنم و شما آقا پسرا نتونستید؟؟چون من ام اس دارم مطمئنم تو زندگی هر کدوم از اون پسرا یه دختر ام اسی بیاد،ازش فرار نمیکنن...