طول عمر و زیبایی چهره با نماز شب
همه سلولهای بدن در معرض هجوم «فری رادیکالها» می باشند و یکی از اثرات ذرّات «فری رادیکالها»، ابتلا به بیماری های مربوط به کهنسالی و پیری همچنین آلزایمر، پارکینسون و چین و چروک صورت و پیری زودرس می باشد.
از آنجا که ملاتونین از مؤثرترین عوامل پیش گیرنده و مقابله با «فری رادیکالها» می باشد - چون ملاتونین نقش دفاعی دارد و مهم ترین عامل افزایش آن شب زنده داری و اقامه نماز شب است - می توانیم نماز شب را بهترین عامل زداینده بیماریها و مظاهر پیری، مانند چین و چروک صورت و غیره... بدانیم. طبق گفته پرفسور "راتید": اگر ملاتونین نبود، تمام سلولهای بدن در معرض مرگ بودند و انسان چند ساعت بیشتر زنده نمی ماند.
در این باره امام رضا علیه السلام می فرماید:
«بر شما باد به نماز شب! هیچ بنده ای نیست که آخر شب بیدار شود و هشت رکعت نماز شب و دو
رکعت نماز شفع و یک رکعت نماز وتر بخواند و در قنوت آن 70 بار استغفار کند، مگر اینکه خداوند عمر او را طولانی می کند».
پیشوایان دینی ما که معارف و علم خود را از وحی الهی الهام گرفته اند، قرنها پیش به این حقیقت پی برده اند و به اقامه نماز شب توصیه نموده اند و آن را به عنوان بهترین عامل حفظ جوانی، طول عمر، شادی و نشاط معرفی کرده اند.
نماز عمر انسان را افزایش میدهد، راز طول عمر، عبادت و نماز در افزایش طول عمر موُر است
تحقیقات علمی یک پژوهشگر پزشکی آمریکایی نشان داد که استمرار در ادای نماز موجب افزایش طول عمر انسان می شود.
به گزارش شفقنا، پایگاه خبری المحیط در این باره نوشت: دانیال هال در تحقیقات خود گفته که وی روی صدها نفر تحقیق کرده و به رابطه مثبت طول عمر و ادای وظایف دینی از جمله نماز پی برده است.
به گفته وی، نمازگزاران به طور میانگین سه سال و یک ماه بیش از کسانی که در شرایط جسمی مشابه بوده و نماز نمی خوانند ، عمر می کنند.
تحقیقات وی همچنین نشان داد که ادای نماز موجب کاهش کلسترول می شود و در واقع ارزانترین درمان برای این بیماری به شمار می آید.
همچنین تقویت عضلات شکم یکی دیگر از فواید نماز است زیرا به دلیل حرکات متعدد موجود در نماز موجب افزایش حرکت روده ها و مانع از تجمع چربی در شکم انسان می شود همچنین سجده طولانی موجب تنظیم فشار خون می شود.
در همین ارتباط یک پژوهش علمی جدید ثابت کرد که نماز موجب پیشگیری از بیماری واریس می شود زیرا رکوع و سجده، کاهش فشار خون در دیواره رگ های پا را به دنبال دارد.
این پژوهش جدید در توضیح این مطلب می افزاید: سجده موجب می شود گردش خون به طور کامل به سمت جاذبه زمین انجام گیرد و این امر موجب کاهش فشار خون در رگ های پا و در نتیجه کاهش احتمال ابتلا به واریس می شود.
همچنین یک تحقیق جدید در مصر بر اهمیت ارتباط انسان با زمین هنگام سجده برای کاهش امواج مغناطیسی زائد در بدن تاکید کرد.
بنا بر این تحقیق، این امواج موجب بروز بیماری هایی مانند سردرد و التهابات گردنی و خستگی و فراموشی می شود و درصورتی که این امواج زائد هنگام نماز و از طریق سجده از بدن انسان دفع نشود چه بسا التهابات سرطانی را به دنبال داشته باشد.
بررسی تأثير نماز و معنويت بر عملکرد سيستم ايمنی بدن
· دکتر محمدرضا فضل الهی فوق تخصص ايمونولوژی(محقق)
· دکتر زهرا پورپاک، عضو هيئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران
· دکتر سارا زاهدی فر (پزشک عمومی/محقق)
مقدمه:
انسان موجودی چند بعدی است که بعد معنوی، نقش محوری در اين ابعاد داشته و در کسب سلامتی تاثير بسزايی دارد. به عبارت ديگر سلامت معنوی انسان از طريق اعتقاد به يک نيروی برتر که در زندگی از اوحمايت می‌کند، تامين می‌شود. برقراری ارتباط با منبع و سرچشمه هستی و استمداد از او به تقويت قوای روحی و جسمی انسان کمک می کند. ديدگاههای معنوی نه تنها روی نگرش‌ها و باورها و رفتارهای انسان تاثير عميق دارد بلکه بر روی فيزيولوژی و سلامت تن نيز تاثيرگذار می‌باشد. اين تاثير معنويت بر روی فکر و بدن به نام تندرستی معنوی ناميده می شود.
بطور کلی دستيابی به سلامت جسمی، روانی، اجتماعی و معنوی نياز اصلی هر انسان است. «نماز» از جمله راههای ذکر و ياد خدا و توجه به معنويات، بهترين راه حضور در محضر او و ارتباط با منش أ هستی است. امروزه برای کاهش تنش و اضطراب و حتی درمان بيماری‌ها از روش های مختلف مثل آرام سازی ( Relaxation ) و Meditation استفاده می شود که همگی آنها در نماز وجود داشته و به بهترين وجه از طريق آن قابل وصول است.
در سال‌های اخير توجه زيادی به تاثير معنويت بر سلامتی انسان شده و شواهد بسياری در مورد استفاده از نماز و نيايش برای سلامتی در مکاتب مختلف مثل اسلام، مسيحی ويهودی ارائه شده است.
مطابق بررسی مطالعات انجام شده، ديدگاه معنوی از چهار طريق روی سلامت جسمی، روانی و اجتماعی فرد تاثير می‌گذارد:
1- رفتارهای بهداشتی( Health Promotiong behaviors ) : تعهدات دينی و انجام فرايض مذهبی سبب می شود که فرد با انجام برخی دستورات و ترک بعضی اعمال ديگر اثرات مفيد جسمانی و روانی برخود بگذارد. مثل عدم مصرف الکل و مواد مخدر و دستورات تغذيه ای.
2- حمايت اجتماعی ( Social Support ): انجام اعمال دينی سبب افزايش تعاملات اجتماعی شده و اين امر حمايت اجتماعی بعنوان منبع، ارتقاء سلامت را فراهم می‌سازد (مانند حضور در مساجد و ساير مراکز تجمع دينی)
3- سايکونوروايمونواندوکرينولوژی : احساس رضايت از ديدگاه معنوی از طريق نوروپپتيدهای مترشحه بدن انسان، بر کل سيستم فيزيولوژی بدن در ابعاد مختلف تاثير گذاشته و خاصيت تقويت کننده ارگان های بدن را موجب می شود.
4- اثرات مافوق طبيعی(متافيزيک) : که اغلب ناشناخته بوده و يا قابل ارائه با معيارهای مادی نيستند.
نتيجه کلی اين تاثيرات، پيشگيری از بيماری‌ها، افزايش تحمل و بهبود سريع‌تر بيماری است.
سايکونوروايمونواندوکرينولوژی:
اين اصطلاح واژه ای است که هماهنگی ذهن و عقل، اعصاب، هورمون ها و عملکرد سيستم ايمنی را مطرح می کند. اين ارتباط علاوه بر اينکه تاثيرات متقابل هر يک از اين اجزا را بر يکديگر مطرح می کند نهايتاً بيان ديگر اين مطلب است که تعامل اين اجزا است که سلامت انسان را متاثر می سازد. پاسخ به اين پرسش که از ديدگاه فيزيولوژيک چرا و چطور مردم گرايش به اعمال مذهبی پيدا می کنند را می توان در چارچوب طرح ذيل بيان کرد.
اعمال مذهبی با فعال کردن لوب فرونتال مغز (بخصوص کورتکس پره فرونتال) و همراهی عملکرد شناختی، کمال گرايی را در انسان سبب می شوند. بعلاوه فعال شدن کورتکس فرونتال مغز سبب افزايش توجه مورد نياز برای نماز، نيايش، تفکر و ... می‌گردد. مطالعات نشان داده اند تفکر عميق ( Meditation ) و ساير اعمال مذهبی سبب افزايش آزادسازی برخی واسطه های شيميايی عصبی در مغز نظير GABA ، ملاتونين، سروتونين و موارد ديگر شده، بر آگاهی معنوی و تجارب عرفانی تاثيرگذار می باشند. همچنين مشخص شده است که در طی تفکر عميق در حين عبادت ( Meditation ) فعاليتهای نيمکره چپ مغز افزايش يافته و بر پاسخ‌های ايمنی از نظر تيتر آنتی بادی‌ها و فعاليتهای سلول های NK (سلولهای کشنده طبيعی NK : Natural Killer ) تاثيرگذار می‌باشند. اعمال مذهبی علاوه بر فعال کردن قشر فرونتال مغز از طريق افزايش ارتباط بين لوب فرونتال، ليمبيک، هيپوتالاموس و هسته های آميگدال فرد را تحت تاثير بيشتر قرار می دهند. در واقع تاثيرات دو طرفه بين سيستم اعصاب مرکزی و سيستم ايمنی که در اعمال مذهبی و ساير اعمال مشابه رخ می دهد، نه تنها سبب تغييراتی در عملکرد مغزی می شود بلکه بر سيستم ايمنی مؤثر بوده و نيز با تاثير بر روی سيستم اتونوم، سبب کاهش فشار خون، ضربان قلب و تنفس و سطوح کورتيزول بدن می‌گردد و در نتيجه کاهش استرس، اضطراب و ترس را موجب می شوند.
جايگاه سيستم ايمنی و ارتباط آن با سيستم عصبی و اندوکرين:
فعاليت دستگاه قلبی عروقی با افزايش در سيستم کاتکول امين(دوپامين- اپی نفرين- نوراپينفرين) و يا تغييراتی در عملکرد ايمنی همراه می باشد. پاسخ بدن به استرس سبب فعال شدن سيستم عصبی اتونوم و محور هيپوتالاموس- هيپوفيز- آدرنال ( HPA ) می گردد. اين محور در نهايت از طريق ترشح هورمونهای استروئيدی(کورتيزول) بر سيستم ايمنی تاثير می گذارد. يک استرس شديد می تواند از طريق مکانيسم های هورمونی و عصبی منجر به اختلالات التهابی يا خودايمنی يا کاهش فعاليت سيستم ايمنی گردد. هر عاملی که بتواند با اين عوامل مقابله کند هموستاز طبيعی بدن را موجب می شود. اعمال مذهبی با کاهش پاسخ بدن به استرس سبب اثرات مثبت بر سلامتی می گردند و سيستم ايمنی را متعادل می سازند.
در مطالعه ای توسط Peavey و همکاران با بررسی 41 فرد بالغ نشان داده شده است که استرس بالا با کاهش معنی دار فعاليت فاگوسيتی بدن (با معيار انفجار تنفسی) همراه بوده است ( P <0.05). بعلاوه در اين افراد پس از اعمال 14-7 جلسه Biofeedback و تکنيک های آرام سازی علاوه بر بهبود قابل ملاحظه در اضطراب و استرس، بطور معنی داری افزايش در فعاليت فاگوسيتی مشاهده گرديده است ( P <0.003). همچنين مطالعه Glaser و همکاران نشان داد که تکنيک‌های آرام سازی ( Relaxation ) بطور معنی داری نسبت به گروه کنترل، سبب افزايش در پارامترهای سيستم ايمنی (تعداد سلولهای Natural Killer(NK ) ، پاسخ لنفوسيتی به PHA و ويروس هرپس) شده است. تاثير اين تکنيک در مطالعه ديگر بصورت افزايش ايمونوگلوبولين های IgA, IgG, IgM و نيز IgA بزاقی نسبت به گروه کنترل مشخص شده است. تاثير Meditation نيز بصورت افزايش مارکرهای لنفوسيتی CD8, CD4, CD2 در مطالعه solburg نشان داده شد. رابطه تاثير استرس بر حافظه به شکل يک منحنی U شکل معکوس است بطوريکه استرس خفيف سبب تقويت حافظه و استرس شديد اثر کاهندگی بر حافظه دارد. مطالعات نشان داده اند که سيتوکاين ها که واسطه های شيميايی مترشحه از سلولهای درگير در سيستم ايمنی می باشند، نقش مهمی در يادگيری و حافظه از طريق تاثير بر هيپوکامپ مغز بر عهده دارند و سبب می شوند که فرد بتواند در برخورد با يک محرک درک ، فهم و پاسخ خود را سازماندهی کند.
اے دنیا کے مسافر منزل تیری قبرھیں اے کر رھا ھیں جو تو دو دن کا یہ سفرھیں موت ھیں تیرا ان دیکھا ساتھی آچانگ تجھے نگل لے گا:ای مسافر دنیا خونه ی توقبر است ای که هرکاری میکنی سفر دو روزه هست مرگ رفیق ندیده ی تو است یکهو نفست رو می گیره
