[پروانه]

سلام
اصولا دردو دل كردن لازم و خوبه چون اگه كمكي از دست كسي بر نياد لاقل خودمون سبك ميشيم و اگه هم مقدور باشه كمك يا مشورت لازم و ميگيريم گاهي هم شايد براي ما چيزي پيش بيادكه حس خيلي بدي داشته باشيم و حسابي نااميدمون كنه و خيال كنيم بذبخت ترين فرد عالميم يا بزرگترين مشكل و غم و داريم اما وقتي با يكي درد و دل كنيم شايد موردهاي مشابهي و بهمون بگه و از اظطراب ما كاسته بشه....يك دوست خوب خيلي ارزش داره
مهمترين مسئله همونكه اون(يكي)كي باشه در اطراف ما ادهاي زيادي هستن اما بهتره دوست و رفيق خودمون و خوب بشناسيم همه كه بد نيستن بالاخره بينشون يكي هست كه سنگ صبور ماباشه ميتونيم با حرفهاي معمولي امتحان كنيم چقدر راز دار و به درد بخور هستن و اينكه حرف ديگران و به ما ميزنن يا نه؟خيلي راحت ميشه فهميدكه ميتونيم روش حساب كنيم يا نه ...
اما در باره نزديكان و فاميل و همسايه چندان موافق نيستم چون شايد موقعيت هايي پيش بياد كه بخاطر اينكه حرفهامون و ميدونن تو رو در واسي بمونيم يا موجب ازارمون بشن....
اما در كل زندگي نبايد زياد نگران طرزفكر ديگران درمورد خودمون باشيم چون خوب يا بد باشيم مردم باز حرف ميزنن ما بايد اونطور زندگي كنيم كه ارامش و اسايش داريم و شاد ميشيم و موفق