2012/07/10, 06:58 PM
فوایدی از تمر هندی
نام تمر هندی برگرفته از نام تمبر به معنای خرمای خشك است؛ میوه نرسیده این گیاه به رنگ سبز است و وقتی كاملا رسید به رنگ قهوه‌ای یا قهوه‌ای متمایل به قرمز خواهد شد.
طعم این میوه زمانی كه خوب نرسیده بسیار ترش است و هر چه بیشتر می‌رسد شیرین‌تر می‌شود و بچه‌ها آن را به عنوان تنقلات می‌خورند.
این گیاه از خانواده نخودهاست و میوه‌هایی شبیه باقلا دارد كه در ماداگاسكار به عنوان درختی مقدس و پادشاه درختان تلقی می‌شود.
میوه‌های این گیاه مورد علاقه بسیاری از مردم است و به عنوان چاشنی و طعم‌دهنده غذا، دسر، شربت و آبمیوه مورد استفاده قرار می‌گیرد.
در هندوستان نه‌تنها میوه بلكه گل و برگ‌های این گیاه برای پخت غذا مورد استفاده قرار می‌گیرد. بهترین نوع آن تمرهندی قرمز رنگی است كه حدود هفت ماه تا یك سال از عمر میوه آن گذشته باشد؛ البته كهنه یا فاسد شده آن كیفیت لازم درمانی را نخواهد داشت. (رطوبت و ترشی تمرهندی از بین نرفته باشد)
خواص درمانی:
ـ هندی‌ها خیسانده آن را برای درمان بیماری جزام استفاده می‌كنند.
ـ میوه‌های این گیاه سرشار از ویتامین C است و برای درمان اسكوربوت و سرماخوردگی مفید است.
ـ مقوی قلب و معده، از بین برنده حالت تهوع و استفراغ، ملین طبع و مسهل صفرا و اخلاط سوخته است.
ـ باعث پایین آمدن حرارت بدن (تب) و رفع عطش می‌شود. میوه‌های این گیاه نیز باعث كاهش كلسترول خون و همچنین درمان اختلالات صفراوی می‌شود.
ـ ضماد آن جهت دررفتگی عضو و تقویت عضله و همراه با روغن حیوانی جهت باز كردن دمل در قدیم مورد استفاده قرار می‌گرفته است.
ـ آشامیدن آب آن برای رفع هموروئید خونی (بواسیر) مفید است و از برگ‌های آن برای درمان سوختگی استفاده می‌كنند. شربت تمرهندی مورد استفاده بسیاری از ملل است و باعث رفع تشنگی می‌شود.
امروزه تمرهندی كاربرد درمانی سنتی خود را، بخصوص در ایران، تقریبا از دست داده و صرفا به صورت خوراكی مصرف می‌شود. ازجمله می‌توان به رب و شیره تمرهندی اشاره كرد، رب تمرهندی چاشنی قلیه ماهی، معروف‌ترین خورش جنوبی‌ها و شهرهای آبادان و خرمشهر است.
همچنین اهالی جنوب پیش از تنوری كردن ماهی، پوست آن را به شیره تمرهندی آغشته می‌كنند. آش تمرهندی و خورش بامیه از دیگر خوراكی‌هایی هستند كه چاشنی آنها شیره تمرهندی است.
حواستان باشد تمرهندی را نباید در آب زیاد مالید زیرا موجت تهوع و استفراغ می‌شود، بلكه باید آن را در آب خیساند، وقتی در آب حل شد آن را صاف كرده و با كمی نبات یا شكر آشامید.
عوارض:
ـ خوردن زیاد تمر هندی باعث خراش روده و ایجاد سرفه می‌شود.
ـ ناشتا خوردن تمر هندی مضر است، خام، تازه و نورس آن بسیار نفاخ و دیرهضم است.
گردآوری : گروه سلامت سیمرغ
نام تمر هندی برگرفته از نام تمبر به معنای خرمای خشك است؛ میوه نرسیده این گیاه به رنگ سبز است و وقتی كاملا رسید به رنگ قهوه‌ای یا قهوه‌ای متمایل به قرمز خواهد شد.
طعم این میوه زمانی كه خوب نرسیده بسیار ترش است و هر چه بیشتر می‌رسد شیرین‌تر می‌شود و بچه‌ها آن را به عنوان تنقلات می‌خورند.
این گیاه از خانواده نخودهاست و میوه‌هایی شبیه باقلا دارد كه در ماداگاسكار به عنوان درختی مقدس و پادشاه درختان تلقی می‌شود.
میوه‌های این گیاه مورد علاقه بسیاری از مردم است و به عنوان چاشنی و طعم‌دهنده غذا، دسر، شربت و آبمیوه مورد استفاده قرار می‌گیرد.
در هندوستان نه‌تنها میوه بلكه گل و برگ‌های این گیاه برای پخت غذا مورد استفاده قرار می‌گیرد. بهترین نوع آن تمرهندی قرمز رنگی است كه حدود هفت ماه تا یك سال از عمر میوه آن گذشته باشد؛ البته كهنه یا فاسد شده آن كیفیت لازم درمانی را نخواهد داشت. (رطوبت و ترشی تمرهندی از بین نرفته باشد)
خواص درمانی:
ـ هندی‌ها خیسانده آن را برای درمان بیماری جزام استفاده می‌كنند.
ـ میوه‌های این گیاه سرشار از ویتامین C است و برای درمان اسكوربوت و سرماخوردگی مفید است.
ـ مقوی قلب و معده، از بین برنده حالت تهوع و استفراغ، ملین طبع و مسهل صفرا و اخلاط سوخته است.
ـ باعث پایین آمدن حرارت بدن (تب) و رفع عطش می‌شود. میوه‌های این گیاه نیز باعث كاهش كلسترول خون و همچنین درمان اختلالات صفراوی می‌شود.
ـ ضماد آن جهت دررفتگی عضو و تقویت عضله و همراه با روغن حیوانی جهت باز كردن دمل در قدیم مورد استفاده قرار می‌گرفته است.
ـ آشامیدن آب آن برای رفع هموروئید خونی (بواسیر) مفید است و از برگ‌های آن برای درمان سوختگی استفاده می‌كنند. شربت تمرهندی مورد استفاده بسیاری از ملل است و باعث رفع تشنگی می‌شود.
امروزه تمرهندی كاربرد درمانی سنتی خود را، بخصوص در ایران، تقریبا از دست داده و صرفا به صورت خوراكی مصرف می‌شود. ازجمله می‌توان به رب و شیره تمرهندی اشاره كرد، رب تمرهندی چاشنی قلیه ماهی، معروف‌ترین خورش جنوبی‌ها و شهرهای آبادان و خرمشهر است.
همچنین اهالی جنوب پیش از تنوری كردن ماهی، پوست آن را به شیره تمرهندی آغشته می‌كنند. آش تمرهندی و خورش بامیه از دیگر خوراكی‌هایی هستند كه چاشنی آنها شیره تمرهندی است.
حواستان باشد تمرهندی را نباید در آب زیاد مالید زیرا موجت تهوع و استفراغ می‌شود، بلكه باید آن را در آب خیساند، وقتی در آب حل شد آن را صاف كرده و با كمی نبات یا شكر آشامید.
عوارض:
ـ خوردن زیاد تمر هندی باعث خراش روده و ایجاد سرفه می‌شود.
ـ ناشتا خوردن تمر هندی مضر است، خام، تازه و نورس آن بسیار نفاخ و دیرهضم است.
گردآوری : گروه سلامت سیمرغ
![[تصویر: HamMihan-2015714225391134021441360320.6572.gif]](http://www.hammihan.com/users/users2015/status/original/HamMihan-2015714225391134021441360320.6572.gif)
