[naazanin]

من پیش دانشگاهی که بودم دومین حملمو تجربه کردم که اون موقع تشخیص ام اس رو دادن
یعنی از دوم دبیرستان ام اس داشتم
دکترم قبلیم اجازه نمیدادن که ادامه تحصیل بدم چون اعتقاد داشتن محیط دانشگاه استرس زاست
به لطف خدا دانشگاه سراسری رشته ی مهندسی کامپیوتر-نرم افزار خوندم البته شانسی که اوردم این بود که تهران قبول شدم
تازه فارغ التحصیل شدم زیاد به ارشد فک نمیکنم چون دنبال کار میگردم
از نامردی که در حقم شده دلم میخواد که بگم
همیشه به دانشجوهای ممتاز این امتیازو میدن که بدون کنکور ارشد بخونن
اما من چون پروژمو تمدید کرده بودم و از 8 ترم بیشتر شده بود این حقو ازم گرفتن
تو کل مدت تحصیلم به هیچکس و هیچ استادی بخاطر بیماریم رو ننداختم
ولی موقع تحویل پروژم مجبور شدم که به استاد راهنمام بگم چون چشام تار شده بود و نمی تونستم با کامپیوتر کار کنم
واقعا استادم به تمام معنا انسان بزرگ و فهمیده ایی بودن خیلی کمکم کرد من مدیونشونم
خلاصه خواستم اینو بگم که تحصیل یه بخشی از زندگی ماست
هر کسی با توجه به علایق و خواسته هاش میتونه روش تمرکز کنه
از اونجایی که استرس نقش پر رنگی توی حمله های ما داره
بهتره دنبال چیزایی باشیم که بهمون ارامش میده
حالا هر کاری میتونه باشه چه ادامه ی تحصیل باشه چه سر کار رفتن باشه
چه رفتن به کلاسای مختلف تفریحی باشه......