[پویش]

من که نبودم،تازه کسی بیاد من نبود.
تازه من درس داشتم
تازه خیلی نوشتم
تازه ناراحتم که من نبودم
تازه خوشحالم که مثل همیشه بهتون خوش گذشته
تازه معلوم نیست کم سعادتیه من هستم که نمیایم دیداریا کم سعادتی دوستان
تازه خوب معلومه کم سعادتی دوستان است.(ستاد اعتمادبه نفس)
تازه بالاخره من میایم
تازه به شرطی که قول بدهید بچه های خوبی باشید
تازه خیلی خیلی خوشحالم که دوستانم خوشحالند
الان دیگه کهنه وبیات شدچون دیگه تمام شد
به امید دیدارشیرین بعدی

---