بچه های تیم آوای امید واقعا خسته نباشید 
آقا علیرضای گل چه قدر زیبا می نویسی سبکت نوشتن شما منو به یاد سبک قلم استاد محمود دولت آبادی می ندازه برای خودم یه پوشه درست کردم به اسم سفر تیم آوای امید از اولین گزارش شما رو تا الان در اون ذخیره کردم تو سایت که می خونم هیچی اونجا هم دوباره به طور کلی مرور می کنم بعد کل اقوام رو هم با این جمله که « می دونید بچه ها کجا رسیدند؟» در جریان قرار می دهم
آقا علیرضای گل چه قدر زیبا می نویسی سبکت نوشتن شما منو به یاد سبک قلم استاد محمود دولت آبادی می ندازه برای خودم یه پوشه درست کردم به اسم سفر تیم آوای امید از اولین گزارش شما رو تا الان در اون ذخیره کردم تو سایت که می خونم هیچی اونجا هم دوباره به طور کلی مرور می کنم بعد کل اقوام رو هم با این جمله که « می دونید بچه ها کجا رسیدند؟» در جریان قرار می دهم
تمام چراغ های خانه روشن است
و من صدای خنده ات را
بلندتر از همیشه نقاشی می کنم
لطفی کن، به کسی چیزی نگو
بگذار همسایه ها خیال کنند تو آمده ای....
و من صدای خنده ات را
بلندتر از همیشه نقاشی می کنم
لطفی کن، به کسی چیزی نگو
بگذار همسایه ها خیال کنند تو آمده ای....
