[sooorooosh]

منم ارشد میخونم اول میخواستم بیخیالش بشم...اما الان تصمیم گرفتم کنکور دکتری هم بدم....به هر حال یکی از مزیتای تحصیل اینه که کمتر به این مریضی فکر میکنم و طبعا به دنبال اون ذهنم کمتر درگیرش میشه.....اگر درسو بدون استرس بخونید و به چشم یه سرگرمی و تفریح و یه کار فرح بخش بهش نگاه کنید حتما کمک خوبی بهتون خواهد بود هم برای کنرل بیماری و هم کنترل روحیتون.....

---

با برنامه ریزی موافقم ولی اینکه چقدر انعطاف داشته باشه مهمه ..ممکنه اونقدر با شرایط راه بیایم(شرایط ام اس و دارو ها و کنترل محیطی و...) که نهایتا ببینیم بلــــــــــــــــــــــــــــه فرسنگها با چیزی که میخواستیم فاصله گرفتیم.

رشته ها هم با هم متفاوتند.نمیتونیم کلی بگیم فلان کار رو کنیم شاید یه استاد راهنما اصلا دلش نخواد رو مبحث تکراریه ساده کار کنه حالا بر فرض که بگیم ما ام اس هم داریم ........اولین چیزی که به ذهنش میاد در رفتن از زیر کاره

مثلا واسه یه رشته لازمه ساعت ها بشینی و مسئله حل کنی .حداقل چیزی که لازم داره یه دست راست(یا چپ) ,چشم و گردن سالمه.

خدارو شکر من مشکل ندارم ولی کسی که نمیتونه چیکار باید بکنه؟!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

تجربشو داشتم..........اواخر بهمن دیگه گردنم مشکل ساز شده بود طور ی که استراحت هم نمیتونستم بکنم.

اونم از وضعیت کنکور که دومرحله رو تو یه مرحله فشرده ازمون امتحان گرفتن (شاید یه کیک و ساندیس هزینه زیادی برای دولت برداره!!!!!!!!!)والا سالم هاش کم آوردن وای به حال بقیه!!!!!!!!!

خواهش میکنم شعار ندین و واقعیت رو ببینین.

اینکه با برنامه میشه حرفی نیست,درسته ولی به شرط بدن سالم نه بدن نوسانی

اخی مهندس امسال خبرش به ماها هم رسید ارشد برق رو کرده بودن یه روز تازه چقدر هم سوالا سخت شده بود...والا ما ها ریاضی و مغناظیس رو دیدیم کلی دلمون واسه همتون سوخت....با خودم گفتم هر کس کنکور برق بده و سر جلسه این سوالا رو ببینه و ام اس هم داشته باشه خوب حمله میگیرتش
حداقل فکر ام اس های کنکوری رو نکرده بودن قبول داری؟