آبان ماه بود، منم سوم دبیرستان بودم، یه دفعه احساس کردم که با یه چشمم دو تا می بینم، رفتیم دکتر عمومی اونم گفت برین دکتر مغز و اعصاب
دکتر بعد ام ار آی ماشاللاه کلی کورتون نوشت، البته او وقت ها نمی دونستم کورتونن بعداً فهمیدم، دکتره برگشت به من گفت که بهتره یه مدت درس و بزاری کنار
او موقع اصلاً نفهمیدم که ام اس دارم، حرف دکترو گوش نکردم، آخه از اون بچه درس خونا بودم، قبول کردیم که هر وقت که آمپولا زدیم من برگردم خونه
دکترو عوض کردیم، رفتیم پیش دکتر نیکانفر، وقتی دیدن که به من کورتون زدن خیلی عصبانی شدن، گفتن اصلاً نیاز نبوده
منم فقط نگران درس بودم، بابام پرسید که مدرسه رفتنش اشکالی نداره، ایشون گفتن اصلاً وقتی اینو شنیدم کلی خوشحال شدم، اما بعد چند ماه خودم فهمیدیم که ام اس دارم، درسته اون موقع ها هر وقت به بیماریم فکر می کردم گریه می کردم، اما بعداً دیدم که من که با بقیه هیچ فرقی ندارم آخه واسه چی گریه می کنم
خدا را شکر می کنم، از او موقع هیچ مشکلی نداشتم، اصلاً خودمم یادم می ره ام اس دارم
باز خدا رو هزار مرتبه شکر که درسمم خوندم، و هر روز که سالمم خدا رو شکر می کنم
دکتر بعد ام ار آی ماشاللاه کلی کورتون نوشت، البته او وقت ها نمی دونستم کورتونن بعداً فهمیدم، دکتره برگشت به من گفت که بهتره یه مدت درس و بزاری کنار
او موقع اصلاً نفهمیدم که ام اس دارم، حرف دکترو گوش نکردم، آخه از اون بچه درس خونا بودم، قبول کردیم که هر وقت که آمپولا زدیم من برگردم خونه
دکترو عوض کردیم، رفتیم پیش دکتر نیکانفر، وقتی دیدن که به من کورتون زدن خیلی عصبانی شدن، گفتن اصلاً نیاز نبوده
منم فقط نگران درس بودم، بابام پرسید که مدرسه رفتنش اشکالی نداره، ایشون گفتن اصلاً وقتی اینو شنیدم کلی خوشحال شدم، اما بعد چند ماه خودم فهمیدیم که ام اس دارم، درسته اون موقع ها هر وقت به بیماریم فکر می کردم گریه می کردم، اما بعداً دیدم که من که با بقیه هیچ فرقی ندارم آخه واسه چی گریه می کنم
خدا را شکر می کنم، از او موقع هیچ مشکلی نداشتم، اصلاً خودمم یادم می ره ام اس دارم
باز خدا رو هزار مرتبه شکر که درسمم خوندم، و هر روز که سالمم خدا رو شکر می کنم
