حرکاتی برای درمان التهاب تاندون
در بعضی افراد غلاف تاندون انگشت شست در محلی که از روی مچ عبور می کند دچار درد و التهاب می شود.
این التهاب غلاف معمولا به دنبال استفاده ی مکرر از شست یا مُچ رخ می دهد به خصوص در فعالیت هایی که شست مستقیما از مچ دور می شود مانند اسکی یا چکش زدن.
![[تصویر: 14015322630232087929226203166199959130255.jpg]](http://ups.night-skin.com/up-90-12/14015322630232087929226203166199959130255.jpg)
علائم این حالت عبارتند از:
* درد در هنگام حرکت شست یا مچ
* درد در هنگام مُشت کردن دست
* تورم و درد مچ در سمت انگشت شست
* احساس یا شنیدن قژقژ با حرکت تاندون
درمان
درمان معمولا شامل آتل گرفتن یا کمپرس سرد و مصرف داروهای ضدالتهابی می شود.
پس از این که درد اولیه ی شما بهبود یافت می توانید حرکات زیر را انجام دهید:
حرکت اول:
یک توپ اسفنجی را در دست بگیرید و آن را برای مدت 5 ثانیه فشار دهید.
این حرکت را 3 بار در روز و هر بار 10 مرتبه تکرار کنید.
![[تصویر: 1896718918821924310722015209112286835102211.jpg]](http://ups.night-skin.com/up-90-12/1896718918821924310722015209112286835102211.jpg)
حرکت دوم:
دست خود را روی میز بگذارید طوری که کف دست شما رو به بالا باشد.
نوک شست خود را به نوک انگشت کوچک بچسبانید.
این حالت را تا 6 ثانیه حفظ کنید و این حرکت را 10 مرتبه تکرار کنید.
![[تصویر: 15820910138512113921721476255240121101166183.jpg]](http://ups.night-skin.com/up-90-12/15820910138512113921721476255240121101166183.jpg)
حرکت سوم:
یک قوطی را در دست بگیرید طوری که کف دست شما رو به بالا باشد.
مچ خود را به سمت بالا خم کنید سپس به آرامی مچ خود را به حالت اولیه برگردانید.
این حرکت را 3 نوبت و هر بار 10 مرتبه تکرار کنید.
کم کم می توانید وزن وسیله ای که در دست می گیرید را افزایش دهید
![[تصویر: 13358134198366516054229522481126860117201.jpg]](http://ups.night-skin.com/up-90-12/13358134198366516054229522481126860117201.jpg)
علایم شایع بیماری
•محدودیت حرکت ، حساسیت به لمس و تورم اطراف تاندون ملتهب.
•محل‌های شایع عبارتند از: شانه ، آرنج ، تاندون آشیل یا عضله دوقلو پشت ساق پا.
•ضعف در تاندون به علت رسوب کلسیمی که غالباً همراه تاندونیت وجود دارند.
•رسوبهای کلسیمی بزرگ در تاندون ملتهب که منجر به اختلال دایمی می‌گردد، از عوارض احتمالی بیماری هستند.
علل بیماری
•آسیب معمولاً ناشی از فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری ورزشی سخت
•اختلالات عضلانی ـ اسکلتی شامل نقایص مادرزادی و روماتیسم
•وضعیت قرارگیری نامناسب
•استفاده بیش از حد از تاندونها و مفاصل خاص در اثر شرکت در مسابقات ورزشی و حرکت غلط و کشیدگی در طی فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری (برای مثال نگه داشتن و حرکت دادن مکرر یک راکت تنیس بطور غلط) از عوامل تشدید کننده بیماری هستند.
پیشگیری
•قبل از آغاز یک ورزش ، براساس یک برنامه منظم ، بدن خود را گرم کرده و فشار بر عضلات را به تدریج افزایش دهید.
•قبل از هر فعالیتی خود را گرم کنید.
•روشهای مناسب را برای هر ورزشی که تمایل به انجام مرتب آن دارید، یاد بگیرید.
درمان
اصول کلی درمان
•این بیماری معمولاً با درمان و استراحت تاندون علاج می‌گردد. بهبودی 6 هفته زمان می‌برد.
•آزمونهای تشخیصی معمولاً لازم نیستند (رادیوگرافی ، رباطها و تاندونها را نشان نمی‌دهد).
•درمان بسته به علت ، شدت و طول مدت بیماری فرق می‌کند.
•در صورت وجود درد شدید ، سفتی و حساسیت به لمس ، ناحیه آسیب‌دیده را تا هنگامی که درد قابل تحمل‌تر گردد، استراحت دهید.
•در مرحله حاد یا پس از تزریق ، برروی ناحیه آسیب دیده ، کیسه یخ بگذارید.
•وقتی درد کاهش می‌یابد، ممکن است بخواهید بطور موقت از اسپلینت برای آسیب اندام فوقانی استفاده کنید؛ برای اندام تحتانی از چوب زیر بغل، عصا یا بریس استفاده کنید.
•بعد از مرحله حاد از گرم کردن استفاده کنید. دوش آب داغ بگیرید؛ در وان حمام غوطه‌ور شوید؛ از کمپرس گرم استفاده کنید؛ از یک لامپ گرم‌کننده یا پوشش گرم‌کننده استفاده کنید.
•بانداژهای کشی ممکن است کمک‌کننده باشند.
•تاندونیت مزمن ممکن است مستلزم تغییرات در شیوه زندگی برای پیشگیری از عود تحریک مفصل باشد.
داروها
•داروهای ضد التهاب غیراستروییدی و مسکن‌ها مثل استامینوفن، ایبوپروفن یا آسپیرین
•تزریق بی‌حس کننده‌های موضعی ممکن است توصیه گردد.
•تزریق کورتیزون در تاندونهای دردناک و کلسیفیه. این امر درد و التهاب را کاهش می‌دهد و اجازه حرکت داده ، مانع از منجمد شدن مفصل می‌گردد. البته هرچه تزریقات بیشتری صورت گیرد خطر عوارض جانبی آنها بیشتر می‌شود. داروهای مورد استفاده در درمان ممکن است عوارض جانبی ایجاد کنند.
•اگر درد و تورم علی‌رغم درمان افزایش یابد و یا دچار علایم جدید و غیر قابل توجیه شده‌اید، به پزشک مراجعه کنید.
•به محض بهبود علایم فعالیت در زمان ابتلا به این بیماریهای طبیعی خود را از سر بگیرید.
•به محض رفع درد ، فعالیت در زمان ابتلا به این بیماریهای افزایش دامنه حرکت را آغاز کنید.
در بعضی افراد غلاف تاندون انگشت شست در محلی که از روی مچ عبور می کند دچار درد و التهاب می شود.
این التهاب غلاف معمولا به دنبال استفاده ی مکرر از شست یا مُچ رخ می دهد به خصوص در فعالیت هایی که شست مستقیما از مچ دور می شود مانند اسکی یا چکش زدن.
علائم این حالت عبارتند از:
* درد در هنگام حرکت شست یا مچ
* درد در هنگام مُشت کردن دست
* تورم و درد مچ در سمت انگشت شست
* احساس یا شنیدن قژقژ با حرکت تاندون
درمان
درمان معمولا شامل آتل گرفتن یا کمپرس سرد و مصرف داروهای ضدالتهابی می شود.
پس از این که درد اولیه ی شما بهبود یافت می توانید حرکات زیر را انجام دهید:
حرکت اول:
یک توپ اسفنجی را در دست بگیرید و آن را برای مدت 5 ثانیه فشار دهید.
این حرکت را 3 بار در روز و هر بار 10 مرتبه تکرار کنید.
حرکت دوم:
دست خود را روی میز بگذارید طوری که کف دست شما رو به بالا باشد.
نوک شست خود را به نوک انگشت کوچک بچسبانید.
این حالت را تا 6 ثانیه حفظ کنید و این حرکت را 10 مرتبه تکرار کنید.
حرکت سوم:
یک قوطی را در دست بگیرید طوری که کف دست شما رو به بالا باشد.
مچ خود را به سمت بالا خم کنید سپس به آرامی مچ خود را به حالت اولیه برگردانید.
این حرکت را 3 نوبت و هر بار 10 مرتبه تکرار کنید.
کم کم می توانید وزن وسیله ای که در دست می گیرید را افزایش دهید
علایم شایع بیماری
•محدودیت حرکت ، حساسیت به لمس و تورم اطراف تاندون ملتهب.
•محل‌های شایع عبارتند از: شانه ، آرنج ، تاندون آشیل یا عضله دوقلو پشت ساق پا.
•ضعف در تاندون به علت رسوب کلسیمی که غالباً همراه تاندونیت وجود دارند.
•رسوبهای کلسیمی بزرگ در تاندون ملتهب که منجر به اختلال دایمی می‌گردد، از عوارض احتمالی بیماری هستند.
علل بیماری
•آسیب معمولاً ناشی از فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری ورزشی سخت
•اختلالات عضلانی ـ اسکلتی شامل نقایص مادرزادی و روماتیسم
•وضعیت قرارگیری نامناسب
•استفاده بیش از حد از تاندونها و مفاصل خاص در اثر شرکت در مسابقات ورزشی و حرکت غلط و کشیدگی در طی فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری (برای مثال نگه داشتن و حرکت دادن مکرر یک راکت تنیس بطور غلط) از عوامل تشدید کننده بیماری هستند.
پیشگیری
•قبل از آغاز یک ورزش ، براساس یک برنامه منظم ، بدن خود را گرم کرده و فشار بر عضلات را به تدریج افزایش دهید.
•قبل از هر فعالیتی خود را گرم کنید.
•روشهای مناسب را برای هر ورزشی که تمایل به انجام مرتب آن دارید، یاد بگیرید.
درمان
اصول کلی درمان
•این بیماری معمولاً با درمان و استراحت تاندون علاج می‌گردد. بهبودی 6 هفته زمان می‌برد.
•آزمونهای تشخیصی معمولاً لازم نیستند (رادیوگرافی ، رباطها و تاندونها را نشان نمی‌دهد).
•درمان بسته به علت ، شدت و طول مدت بیماری فرق می‌کند.
•در صورت وجود درد شدید ، سفتی و حساسیت به لمس ، ناحیه آسیب‌دیده را تا هنگامی که درد قابل تحمل‌تر گردد، استراحت دهید.
•در مرحله حاد یا پس از تزریق ، برروی ناحیه آسیب دیده ، کیسه یخ بگذارید.
•وقتی درد کاهش می‌یابد، ممکن است بخواهید بطور موقت از اسپلینت برای آسیب اندام فوقانی استفاده کنید؛ برای اندام تحتانی از چوب زیر بغل، عصا یا بریس استفاده کنید.
•بعد از مرحله حاد از گرم کردن استفاده کنید. دوش آب داغ بگیرید؛ در وان حمام غوطه‌ور شوید؛ از کمپرس گرم استفاده کنید؛ از یک لامپ گرم‌کننده یا پوشش گرم‌کننده استفاده کنید.
•بانداژهای کشی ممکن است کمک‌کننده باشند.
•تاندونیت مزمن ممکن است مستلزم تغییرات در شیوه زندگی برای پیشگیری از عود تحریک مفصل باشد.
داروها
•داروهای ضد التهاب غیراستروییدی و مسکن‌ها مثل استامینوفن، ایبوپروفن یا آسپیرین
•تزریق بی‌حس کننده‌های موضعی ممکن است توصیه گردد.
•تزریق کورتیزون در تاندونهای دردناک و کلسیفیه. این امر درد و التهاب را کاهش می‌دهد و اجازه حرکت داده ، مانع از منجمد شدن مفصل می‌گردد. البته هرچه تزریقات بیشتری صورت گیرد خطر عوارض جانبی آنها بیشتر می‌شود. داروهای مورد استفاده در درمان ممکن است عوارض جانبی ایجاد کنند.
•اگر درد و تورم علی‌رغم درمان افزایش یابد و یا دچار علایم جدید و غیر قابل توجیه شده‌اید، به پزشک مراجعه کنید.
•به محض بهبود علایم فعالیت در زمان ابتلا به این بیماریهای طبیعی خود را از سر بگیرید.
•به محض رفع درد ، فعالیت در زمان ابتلا به این بیماریهای افزایش دامنه حرکت را آغاز کنید.
فعلا سکوت را برگزیدیم ............
