2012/01/25, 05:45 AM
ریزش مو هم در زنان هم در مردان می‌تواند ارثی باشد. در موارد بسیار نادر، بیماری‌های مادرزادی یا نقص در شکل‌گیری مو از دوران کودکی عامل بروز آن است. شایع‌ترین دلیل ریزش مو، ریزش موی آندروژنیک یا AAG است که در آن ارث و هورمون همراه با هم هستند.
حرف و حدیث‌های زیادی درمورد ریزش مو وجود دارد که حتما شنیده‌اید:
ریزش مو ارثی است، به دلیل اختلال‌های هورمونی است، در مردان بیش از زنان شیوع دارد و...
به سؤالات زیر پاسخ دهید تا اطلاعات خود را در این زمینه تکمیل و اصلاح کنید.
پرسش‌ها
1. ریزش مو ارثی است؟
الف. درست ب. غلط
2. مصرف برخی داروها باعث ریزش مو می‌شود؟
الف. درست ب. غلط
3. ریزش مو به معنی افزایش فشارخون است؟
الف. درست ب. غلط
4. سوءتغذیه، عامل ریزش مو است؟
الف. درست ب. غلط
5. کاشت مو، مخصوص مردان است؟
الف. درست ب. غلط
6. کوتاه کردن مو، رشد آن را سریع‌تر می‌کند؟
الف. درست ب. غلط
7. استعمال دخانیات باعث ریزش مو می‌شود؟
الف. درست ب. غلط
8. ریزش مو نشانه اختلال‌های هورمونی است؟
الف. درست ب. غلط
9. موی پیوندی ریزش ندارد؟
الف. درست ب. غلط
10. استرس، ریزش مو را تشدید می‌کند؟
الف. درست ب. غلط
11. احتمال ریزش مو در هر سنی وجود دارد؟
الف. درست ب. غلط
12. ریزش مو در مردان و زنان یکسان است؟
الف. درست ب. غلط
13. ریزش مو غیرقابل برگشت است؟
الف. درست ب. غلط
14. برخی از داروهای ضدبارداری باعث ریزش مو می‌شوند؟
الف. درست ب. غلط
پاسخ‌ها
سؤال (1): درست است. ریزش مو هم در زنان هم در مردان می‌تواند ارثی باشد. در موارد بسیار نادر، بیماری‌های مادرزادی یا نقص در شکل‌گیری مو از دوران کودکی عامل بروز آن است. شایع‌ترین دلیل ریزش مو، ریزش موی آندروژنیک یا AAG است که در آن ارث و هورمون همراه با هم هستند. AAG عامل دوسوم ریزش‌های مو در مردان است و می‌تواند از 18 سالگی فرد را درگیر و به مرور پیشرفت کند. در زنان، ریزش مو معمولا در زمان‌هایی بیشتر دیده می‌شود که دچار اختلال‌های شدید هورمونی می‌شوند مانند بارداری یا یائسگی. البته خانم‌ها هرگز دچار طاسی نخواهند شد؛ زیرا هورمون‌های زنانه در مقابل هورمون‌های مردانه قرار می‌گیرند. نباید ریزش مو را فقط به ارث نسبت داد و به آن بی‌توجهی کرد. گاهی عفونت‌های پوستی، شوک‌های روانی یا درمان‌های دارویی عامل ریزش مو هستند. دلایل و اشکال ریزش مو بسیار متفاوت است. ریزش 100-50 عدد تار مو در روز طبیعی است؛ اما اگر دچار یزش بیش از این مقدار شدید، لازم است حتما با پزشک مشورت کنید.
سؤال (2): درست است. داروهای ضدانعقاد خون، ضدالتهاب‌ها، داروهایی که برای درمان‌های هورمونی تجویز می‌شود و... گاهی عامل ریزش مو هستند. البته عوارض دارو در هر شخص متفاوت است و به میزان حساسیت بدنی فرد بستگی دارد. در شرایطی که ریزش مو به دلیل مصرف دارو باشد، پزشک مکمل تجویز می‌کند تا جلوی ریزش را بگیرد.
سؤال (3): هم درست است هم اشتباه! سلامت مو نشانه سلامت جسم و ارگانیسم است. وقتی جسم دچار بیماری می‌شود، آثار آن بر مو نمایان خواهد شد. با این حال تاکنون مشخص نشده که رابطه‌ای میان بالابردن فشارخون و ریزش مو وجود دارد. براساس نتایج تحقیقی که در سال 2007 انجام شد، ریزش مو و افزایش فشار خون معمولا با هم همراهند؛ اما دلیل ارتباط آنها مشخص نیست.
سؤال (4): درست است. کمبود برخی ویتامین‌ها و مواد معدنی، سلامت مو را به خطر می‌اندازد. تغذیه نامناسب می‌تواند باعث نازک و سست شدن موها شود و ریزش آنها را به دنبال داشته باشد. البته این نوع ریزش معمولا موقتی و فقط هشداری است که نشان می‌دهد بدن دچار کمبود شده است. آهن، منیزیم، ویتامین‌های گروه B، ویتامین E و کلسیم نقش مهمی در این میان دارند. البته در صورتی که دچار ریزش مو شدید، قبل از مصرف هر نوع مکملی، ابتدا با پزشکان مشورت کنید. بعد از آزمایش خون، پزشک به شما خواهد گفت چه نوع مواد‌غذایی‌ای را بیشتر مصرف کنید و در صورت لزوم مکمل دارویی برایتان تجویز خواهد کرد.
سؤال (5): اشتباه است. ریزش مو در مردان شایع‌تر است. به همین دلیل در سرانه‌ها بیشتر کاشت مو برای مردان تبلیغ می‌شود؛ ولی خانم‌ها هم می‌توانند این کار را انجام دهند.
سؤال (6): اشتباه است. در گذشته چنین اعتقادی وجود داشت؛ اما این موضوع صحت ندارد. زیرا از نظر علمی به اثبات نرسیده است. کوتاه کردن مو خوب است و باعث می‌شود بخش‌های آسیب‌دیده مو جدا شود؛ ولی کوتاه کردن اثری در رشد نمی‌گذارد؛ زیرا ساقه، کاملا مرده است.
سؤال (7): درست است. پوست سر از عروق ریز خونی تشکیل شده است و استعمال دخانیات می‌تواند این عروق را تخریب کند. در افراد سیگاری، خون به اندازه کافی در عروق جریان ندارد. درنتیجه فولیکول‌های مو به خوبی تغذیه نمی‌شوند و می‌ریزند. این موضوع به خصوص اگر فرد سیگاری ذاتا موهای نازکی داشته باشد یا دچار مشکل‌های عروقی باشد، بیشتر خواهد بود. در سال 2007 تحقیقی که در آسیا انجام شد، رابطه بین ریزش مو و سیگار را نشان داد. بهترین راه برای پیشگیری از ریزش مو در این حالت، ترک سیگار است.
سؤال (8): تا حدی درست است. اختلال‌های هورمونی همیشه باعث ریزش مو نمی‌شوند، ولی شایع‌ترین دلیل آن هستند. برخی مبتلایان به بیماری‌های تیروئیدی نیز دچار اختلال هورمونی نو به دنبال آن ریزش شدید مو می‌شوند. مصرف قرص‌های ضدبارداری کنترل‌نشده و درمان‌های هورمونی نیز می‌تواند باعث ریزش مو شود. اختلال‌های هورمونی در دوران بارداری و یائسگی نیز از دلایل ریزش موی شدید است.
سؤال (9): درست است. قبل از آن‌که فردی تصمیم بگیرد عمل کاشت مو انجام دهد، بهتر است به کمک انواع لوسیون یا درمان‌های پیشنهادی از ریزش مو جلوگیری کند. اما درصورتی که دلیل ریزش آندروژنتیک باشد، گاهی جراحی تنها راه موجود است. بعد از جراحی کاشت مو، موها نمی‌ریزند.
سؤال (10): درست است. وقتی استرس داریم، میزان تولید آندروژن افزایش می‌یابد. در نتیجه عمر موها کوتاه و ریزش شدید می‌شود. گاهی دو تا چهار ماه بعد از مسائل استرس‌زا مانند مرگ نزدیکان، تصادف‌های شدید، شوک روحی، دوری از عزیزان، سقط جنین و بیماری‌هایی با تب بالای 5/39 درجه سانتی‌گراد، ریزش مو بیشتر می‌شود. در این شرایط درمان اصلی برطرف کردن استرس و عامل آن است.
سؤال (11): درست است. احتمال ریزش مو از کودکی تا 120 سالگی وجود دارد. ریزش مو به دلیل شرایط فیزیکی، ژنتیکی یا مسائلی است که در طول زندگی پیش می‌آید. در زنان ریزش مو معمولا بعد از زایمان یا در دوران یائسگی بیشتر اتفاق می‌افتد و دو تا سه سال بعد از آن از شدت آن کم می‌شود. در مردان، سرعت ریزش مو بالاست و ممکن است طی سه سال، فرد کاملا طاس شود. گاهی نیز ده‌ها سال طول می‌کشد تا موها بریزند. اما در بیشتر مردان ریزش مو از 40-35 سالگی شروع می‌شود و به ندرت از بیست سالگی نیز دیده می‌شود.
سؤال (12): اشتباه است. گرچه هم زنان و هم مردان ممکن است دچار ریزش شوند، اما شکل ریزش در آنها یکسان نیست. ریزش مو در مردان مختص جلوی سر و کناره‌هاست؛ درحالی که در زنان پراکنده است. البته برخی از انواع ریزش مو نیز به جنسیت ربطی ندارد. مثلا ریزش مو در اثر التهاب، عفونت یا ضعیف شدن سیستم ایمنی یا شوک‌های روانی، ربطی به جنسیت ندارد.
سؤال (13): اشتباه است. تمام ریزش‌ها غیرقابل برگشت نیست. ریزش موها می‌توانند برگشت‌پذیر و برگشت‌ناپذیر باشند. در موارد برگشت‌ناپذیر، ریشه مو تخریب می‌شود. در این موارد شاید به کمک داروهای درمانی بتوان میزان و شدت ریزش را کند کرد، ولی امکان قطع ریزش و رشد مجدد آن وجود ندارد. در موارد برگشت‌پذیر، فولیکول مو آسیب دیده ولی تخریب نشده است. پس امکان رشد مجدد موها وجود دارد. ریزش موی آندروژنتیک از این قاعده پیروی نمی‌کند و یک استثناست.
سؤال (14): درست است. اگر خانمی قرص ضدبارداری را به درستی مصرف نکند، در سیکل هورمونی او اختلال به وجود می‌آید و باعث ریزش مو می‌شود. ریشه موها در برابر اختلال‌های هورمونی بسیار حساس هستند. البته این موضوع گذراست و با تنظیم مجدد ترشح هورمون‌ها، ریزش مو قطع خواهد شد.
حرف و حدیث‌های زیادی درمورد ریزش مو وجود دارد که حتما شنیده‌اید:
ریزش مو ارثی است، به دلیل اختلال‌های هورمونی است، در مردان بیش از زنان شیوع دارد و...
به سؤالات زیر پاسخ دهید تا اطلاعات خود را در این زمینه تکمیل و اصلاح کنید.
پرسش‌ها
1. ریزش مو ارثی است؟
الف. درست ب. غلط
2. مصرف برخی داروها باعث ریزش مو می‌شود؟
الف. درست ب. غلط
3. ریزش مو به معنی افزایش فشارخون است؟
الف. درست ب. غلط
4. سوءتغذیه، عامل ریزش مو است؟
الف. درست ب. غلط
5. کاشت مو، مخصوص مردان است؟
الف. درست ب. غلط
6. کوتاه کردن مو، رشد آن را سریع‌تر می‌کند؟
الف. درست ب. غلط
7. استعمال دخانیات باعث ریزش مو می‌شود؟
الف. درست ب. غلط
8. ریزش مو نشانه اختلال‌های هورمونی است؟
الف. درست ب. غلط
9. موی پیوندی ریزش ندارد؟
الف. درست ب. غلط
10. استرس، ریزش مو را تشدید می‌کند؟
الف. درست ب. غلط
11. احتمال ریزش مو در هر سنی وجود دارد؟
الف. درست ب. غلط
12. ریزش مو در مردان و زنان یکسان است؟
الف. درست ب. غلط
13. ریزش مو غیرقابل برگشت است؟
الف. درست ب. غلط
14. برخی از داروهای ضدبارداری باعث ریزش مو می‌شوند؟
الف. درست ب. غلط
پاسخ‌ها
سؤال (1): درست است. ریزش مو هم در زنان هم در مردان می‌تواند ارثی باشد. در موارد بسیار نادر، بیماری‌های مادرزادی یا نقص در شکل‌گیری مو از دوران کودکی عامل بروز آن است. شایع‌ترین دلیل ریزش مو، ریزش موی آندروژنیک یا AAG است که در آن ارث و هورمون همراه با هم هستند. AAG عامل دوسوم ریزش‌های مو در مردان است و می‌تواند از 18 سالگی فرد را درگیر و به مرور پیشرفت کند. در زنان، ریزش مو معمولا در زمان‌هایی بیشتر دیده می‌شود که دچار اختلال‌های شدید هورمونی می‌شوند مانند بارداری یا یائسگی. البته خانم‌ها هرگز دچار طاسی نخواهند شد؛ زیرا هورمون‌های زنانه در مقابل هورمون‌های مردانه قرار می‌گیرند. نباید ریزش مو را فقط به ارث نسبت داد و به آن بی‌توجهی کرد. گاهی عفونت‌های پوستی، شوک‌های روانی یا درمان‌های دارویی عامل ریزش مو هستند. دلایل و اشکال ریزش مو بسیار متفاوت است. ریزش 100-50 عدد تار مو در روز طبیعی است؛ اما اگر دچار یزش بیش از این مقدار شدید، لازم است حتما با پزشک مشورت کنید.
سؤال (2): درست است. داروهای ضدانعقاد خون، ضدالتهاب‌ها، داروهایی که برای درمان‌های هورمونی تجویز می‌شود و... گاهی عامل ریزش مو هستند. البته عوارض دارو در هر شخص متفاوت است و به میزان حساسیت بدنی فرد بستگی دارد. در شرایطی که ریزش مو به دلیل مصرف دارو باشد، پزشک مکمل تجویز می‌کند تا جلوی ریزش را بگیرد.
سؤال (3): هم درست است هم اشتباه! سلامت مو نشانه سلامت جسم و ارگانیسم است. وقتی جسم دچار بیماری می‌شود، آثار آن بر مو نمایان خواهد شد. با این حال تاکنون مشخص نشده که رابطه‌ای میان بالابردن فشارخون و ریزش مو وجود دارد. براساس نتایج تحقیقی که در سال 2007 انجام شد، ریزش مو و افزایش فشار خون معمولا با هم همراهند؛ اما دلیل ارتباط آنها مشخص نیست.
سؤال (4): درست است. کمبود برخی ویتامین‌ها و مواد معدنی، سلامت مو را به خطر می‌اندازد. تغذیه نامناسب می‌تواند باعث نازک و سست شدن موها شود و ریزش آنها را به دنبال داشته باشد. البته این نوع ریزش معمولا موقتی و فقط هشداری است که نشان می‌دهد بدن دچار کمبود شده است. آهن، منیزیم، ویتامین‌های گروه B، ویتامین E و کلسیم نقش مهمی در این میان دارند. البته در صورتی که دچار ریزش مو شدید، قبل از مصرف هر نوع مکملی، ابتدا با پزشکان مشورت کنید. بعد از آزمایش خون، پزشک به شما خواهد گفت چه نوع مواد‌غذایی‌ای را بیشتر مصرف کنید و در صورت لزوم مکمل دارویی برایتان تجویز خواهد کرد.
سؤال (5): اشتباه است. ریزش مو در مردان شایع‌تر است. به همین دلیل در سرانه‌ها بیشتر کاشت مو برای مردان تبلیغ می‌شود؛ ولی خانم‌ها هم می‌توانند این کار را انجام دهند.
سؤال (6): اشتباه است. در گذشته چنین اعتقادی وجود داشت؛ اما این موضوع صحت ندارد. زیرا از نظر علمی به اثبات نرسیده است. کوتاه کردن مو خوب است و باعث می‌شود بخش‌های آسیب‌دیده مو جدا شود؛ ولی کوتاه کردن اثری در رشد نمی‌گذارد؛ زیرا ساقه، کاملا مرده است.
سؤال (7): درست است. پوست سر از عروق ریز خونی تشکیل شده است و استعمال دخانیات می‌تواند این عروق را تخریب کند. در افراد سیگاری، خون به اندازه کافی در عروق جریان ندارد. درنتیجه فولیکول‌های مو به خوبی تغذیه نمی‌شوند و می‌ریزند. این موضوع به خصوص اگر فرد سیگاری ذاتا موهای نازکی داشته باشد یا دچار مشکل‌های عروقی باشد، بیشتر خواهد بود. در سال 2007 تحقیقی که در آسیا انجام شد، رابطه بین ریزش مو و سیگار را نشان داد. بهترین راه برای پیشگیری از ریزش مو در این حالت، ترک سیگار است.
سؤال (8): تا حدی درست است. اختلال‌های هورمونی همیشه باعث ریزش مو نمی‌شوند، ولی شایع‌ترین دلیل آن هستند. برخی مبتلایان به بیماری‌های تیروئیدی نیز دچار اختلال هورمونی نو به دنبال آن ریزش شدید مو می‌شوند. مصرف قرص‌های ضدبارداری کنترل‌نشده و درمان‌های هورمونی نیز می‌تواند باعث ریزش مو شود. اختلال‌های هورمونی در دوران بارداری و یائسگی نیز از دلایل ریزش موی شدید است.
سؤال (9): درست است. قبل از آن‌که فردی تصمیم بگیرد عمل کاشت مو انجام دهد، بهتر است به کمک انواع لوسیون یا درمان‌های پیشنهادی از ریزش مو جلوگیری کند. اما درصورتی که دلیل ریزش آندروژنتیک باشد، گاهی جراحی تنها راه موجود است. بعد از جراحی کاشت مو، موها نمی‌ریزند.
سؤال (10): درست است. وقتی استرس داریم، میزان تولید آندروژن افزایش می‌یابد. در نتیجه عمر موها کوتاه و ریزش شدید می‌شود. گاهی دو تا چهار ماه بعد از مسائل استرس‌زا مانند مرگ نزدیکان، تصادف‌های شدید، شوک روحی، دوری از عزیزان، سقط جنین و بیماری‌هایی با تب بالای 5/39 درجه سانتی‌گراد، ریزش مو بیشتر می‌شود. در این شرایط درمان اصلی برطرف کردن استرس و عامل آن است.
سؤال (11): درست است. احتمال ریزش مو از کودکی تا 120 سالگی وجود دارد. ریزش مو به دلیل شرایط فیزیکی، ژنتیکی یا مسائلی است که در طول زندگی پیش می‌آید. در زنان ریزش مو معمولا بعد از زایمان یا در دوران یائسگی بیشتر اتفاق می‌افتد و دو تا سه سال بعد از آن از شدت آن کم می‌شود. در مردان، سرعت ریزش مو بالاست و ممکن است طی سه سال، فرد کاملا طاس شود. گاهی نیز ده‌ها سال طول می‌کشد تا موها بریزند. اما در بیشتر مردان ریزش مو از 40-35 سالگی شروع می‌شود و به ندرت از بیست سالگی نیز دیده می‌شود.
سؤال (12): اشتباه است. گرچه هم زنان و هم مردان ممکن است دچار ریزش شوند، اما شکل ریزش در آنها یکسان نیست. ریزش مو در مردان مختص جلوی سر و کناره‌هاست؛ درحالی که در زنان پراکنده است. البته برخی از انواع ریزش مو نیز به جنسیت ربطی ندارد. مثلا ریزش مو در اثر التهاب، عفونت یا ضعیف شدن سیستم ایمنی یا شوک‌های روانی، ربطی به جنسیت ندارد.
سؤال (13): اشتباه است. تمام ریزش‌ها غیرقابل برگشت نیست. ریزش موها می‌توانند برگشت‌پذیر و برگشت‌ناپذیر باشند. در موارد برگشت‌ناپذیر، ریشه مو تخریب می‌شود. در این موارد شاید به کمک داروهای درمانی بتوان میزان و شدت ریزش را کند کرد، ولی امکان قطع ریزش و رشد مجدد آن وجود ندارد. در موارد برگشت‌پذیر، فولیکول مو آسیب دیده ولی تخریب نشده است. پس امکان رشد مجدد موها وجود دارد. ریزش موی آندروژنتیک از این قاعده پیروی نمی‌کند و یک استثناست.
سؤال (14): درست است. اگر خانمی قرص ضدبارداری را به درستی مصرف نکند، در سیکل هورمونی او اختلال به وجود می‌آید و باعث ریزش مو می‌شود. ریشه موها در برابر اختلال‌های هورمونی بسیار حساس هستند. البته این موضوع گذراست و با تنظیم مجدد ترشح هورمون‌ها، ریزش مو قطع خواهد شد.
دور نرو...
بیا کنار دلم
من غیر از اینها که می نویسم
نوازش هم بلدم...
بیا کنار دلم
من غیر از اینها که می نویسم
نوازش هم بلدم...
