سالهاي گذشته كمر درد داشتم. به متخصص جراح مغز ، اعصاب، ديسك و ستون فقرات مراجعه كردم. برايم M.R.I نوشت. وقتي نتايج آزمايش را نزد دكتر بردم گفت كه ديسك دارم و بايد عمل جراحي شوم. چارهاي نداشتم. خود را به تيغ جراحي سپردم. مدتي كه در بيمارستان بستري شدم، بيماري توجهم را جلب كرد. با او در باره بيمارياش صحبت كردم. گفت "اماس" دارد. قبلاً هم برخي از اين بيماران را ديده بودم. اين بيمار ميگفت: براي تهيه دارو با مشكلات فراواني مواجه است و قيمت داروهاي "ام اس" نيز بسيار گران است و اين بيماري قابل درمان نيست. فقط با داروهاي كنترل كننده از پيشروي آن ميتوان جلوگيري كرد.
واقعيت اين است كه در تلاش محققان، هنوز درماني براي علاج كامل"ام اس" كشف نشده و درمانهاي موجود قادرند وضع بيماران را به طور نسبي كنترل كنند. اما نبايد نااميد شد چون با پيشرفتهاي سريع عرصههاي علمي به نظر ميرسد با شناخت كامل بيماري و درمان قطعي آن فاصله چنداني نداشته باشيم و از طرف ديگر با آگاهي از شيوههاي حمايتي موجود خصوصا مشورت با يك پزشك و نيز فيزيوتراپيست متبحر و دلسوز، بيماران "ام اس" ميتوانند خود را از لحاظ سلامت بدني به حدي نزديك به ساير افراد جامعه برسانند وقتي كه به دلايلي (كه هنوز كاملاً مشخص نشده) گلبولهاي سفيد اشتباها به ميليون(به جاي يك عامل بيگانه) حملهور شوند، بيماري"ام اس" آغاز ميشود و هر بار كه اين گلبولها به رشتههاي اعصاب مربوط به يكي از اندامهاي بدن حمله ميكنند، آن اندام دچار مشكل خواهد شد مثلاً زماني ممكن است در راه رفتن و زماني ديگر در بدن يا حفظ تعادل دچار مشكل شود. هنوز چگونگي شروع "ام اس" مستقيماً مشخص نشده ولي امروزه چيزهايي در اين باره ميدانيم. براي مثال شيوع اين بيماري در مناطق مختلف دنيا با هم متفاوت است .مثلا در بعضي جاها (از جمله كشورهاي شمال اروپا و آمريكا) شيوع آن بيشتر ديده ميشود مثل افرادي كه پوست، مو و چشم روشن دارند و در بعضي نژادها، مانند سياهپوستان و ژاپنيها، كمياب است.
يكي از مسائل مطرح در علت شناسي" ام اس"، تاثير عرض جغرافيايي بر گسترش بيماري در جوامع است به اين معني كه هر قدر از استوا دور ميشويم احتمال ابتلا به "ام اس" افزايش مييابد كه يك توجيه براي اين مساله، وجود كمبود ويتامين D به دليل كاهش دريافت نور آفتاب در مناطق دور از استواست.
"ام اس" در خانمها بيشتر از آقايان ديده ميشود و شروع بيماري معمولا در سنين بين بيست تا چهل سالگي است. در مورد اثر مهاجرت در ابتلا به "ام اس" ديده شده در افرادي كه قبل از پانزده سالگي به سرزمين ديگر مهاجرت كردهاند، ميزان شيوع بيماري مانند ميزان شيوع آن در مردم سرزمين جديد است. ولي در كساني كه بعد از سن پانزده سالگي مهاجرت كردهاند، ميزان ابتلاء مانند سرزمين مادري آنها است. بنابراين نتيجه گرفتهاند عاملي كه ممكن است باعث ابتلا "ام اس" شود در حدود يا قبل از پانزده سالگي به بدن منتقل ميشود.
اميدواريم بيماران ام اس بيشتر مورد حمايت مسئولان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي قرار گيرند.
علياكبر فرقاني
27/9/1390 روزنامه جمهوری اسلامی صفحه علمی
http://aliakbarforghani.blogfa.com/
واقعيت اين است كه در تلاش محققان، هنوز درماني براي علاج كامل"ام اس" كشف نشده و درمانهاي موجود قادرند وضع بيماران را به طور نسبي كنترل كنند. اما نبايد نااميد شد چون با پيشرفتهاي سريع عرصههاي علمي به نظر ميرسد با شناخت كامل بيماري و درمان قطعي آن فاصله چنداني نداشته باشيم و از طرف ديگر با آگاهي از شيوههاي حمايتي موجود خصوصا مشورت با يك پزشك و نيز فيزيوتراپيست متبحر و دلسوز، بيماران "ام اس" ميتوانند خود را از لحاظ سلامت بدني به حدي نزديك به ساير افراد جامعه برسانند وقتي كه به دلايلي (كه هنوز كاملاً مشخص نشده) گلبولهاي سفيد اشتباها به ميليون(به جاي يك عامل بيگانه) حملهور شوند، بيماري"ام اس" آغاز ميشود و هر بار كه اين گلبولها به رشتههاي اعصاب مربوط به يكي از اندامهاي بدن حمله ميكنند، آن اندام دچار مشكل خواهد شد مثلاً زماني ممكن است در راه رفتن و زماني ديگر در بدن يا حفظ تعادل دچار مشكل شود. هنوز چگونگي شروع "ام اس" مستقيماً مشخص نشده ولي امروزه چيزهايي در اين باره ميدانيم. براي مثال شيوع اين بيماري در مناطق مختلف دنيا با هم متفاوت است .مثلا در بعضي جاها (از جمله كشورهاي شمال اروپا و آمريكا) شيوع آن بيشتر ديده ميشود مثل افرادي كه پوست، مو و چشم روشن دارند و در بعضي نژادها، مانند سياهپوستان و ژاپنيها، كمياب است.
يكي از مسائل مطرح در علت شناسي" ام اس"، تاثير عرض جغرافيايي بر گسترش بيماري در جوامع است به اين معني كه هر قدر از استوا دور ميشويم احتمال ابتلا به "ام اس" افزايش مييابد كه يك توجيه براي اين مساله، وجود كمبود ويتامين D به دليل كاهش دريافت نور آفتاب در مناطق دور از استواست.
"ام اس" در خانمها بيشتر از آقايان ديده ميشود و شروع بيماري معمولا در سنين بين بيست تا چهل سالگي است. در مورد اثر مهاجرت در ابتلا به "ام اس" ديده شده در افرادي كه قبل از پانزده سالگي به سرزمين ديگر مهاجرت كردهاند، ميزان شيوع بيماري مانند ميزان شيوع آن در مردم سرزمين جديد است. ولي در كساني كه بعد از سن پانزده سالگي مهاجرت كردهاند، ميزان ابتلاء مانند سرزمين مادري آنها است. بنابراين نتيجه گرفتهاند عاملي كه ممكن است باعث ابتلا "ام اس" شود در حدود يا قبل از پانزده سالگي به بدن منتقل ميشود.
اميدواريم بيماران ام اس بيشتر مورد حمايت مسئولان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي قرار گيرند.
علياكبر فرقاني
27/9/1390 روزنامه جمهوری اسلامی صفحه علمی
http://aliakbarforghani.blogfa.com/