نقش داروی(alemtuzumab(anti-CD52 در درمان MS
با این حال آنها اخطار می دهند که مصرف این دارو می تواند عوارض جانبی نیز داشته باشد. آلمتوزوماب در دهه 1970 در کمبریج ساخته شد و مدت هاست که برای معالجه لوسمی CLL (سرطان خون) به کار می رود. این دارو WBC های سیستم ایمنی بدن را از بین می برد. در مطالعه تازه که ظرف سه سال به روی 334 فرد مبتلا به نوع شایع ام اس (نوعی که متناوبا تخفیف می یابد و عود می کند) مشاهده شد که موارد حمله بیماری در کسانی که این دارو را مصرف می کنند 74 درصد کمتر از کسانی است که از معالجه مرسوم با "اینترفرون-بتا" استفاده می کنند. آلمتوزوماب همچنین خطر افزایش تدریجی معلولیت را در مقایسه با شیوه متداول معالجه 71 درصد کاهش می دهد.
برخی از افراد تحت مطالعه که این دارو را دریافت کردند بخشی از قوای خود را که تصور می شد برای همیشه از دست داده باشند باز یافتند و در نتیجه در مقایسه با ابتدای مطالعه (یعنی سه سال پیشتر) از میزان معلولیت آنها کاسته شده بود. در مقایسه، در کسانی که اینترفرون-بتا دریافت کرده بودند نشانه های معلولیتی که با گذشت زمان بدتر می شود مشاهده شد. اسکن مغز بیماران نشان داد که آلمتوزوماب باعث شد که مغز بیماران بزرگتر شود درحالی که مغز بیمارانی که تحت معالجه دیگر قرار گرفته بودند کوچکتر شد. محققان گفتند این یافته ها حاکیست که آلمتوزوماب ممکن است زمینه مرمت بافت های صدمه دیده مغز را فراهم کند. با این حال آنها تاکید کردند که باید مطالعات بیشتری برای تایید این آثار لازم است. الستر کامپتون سرپرست ارشد این تحقیقات گفت که آلمتوزوماب نویدبخش ترین دارو برای معالجه ام اس است. وی گفت: "ما امیدواریم که آزمایش ها در مرحله سوم تایید کند که این دارو هم می تواند وضع بیمار را تثبیت کند و همچنین امکان جبران برخی از معلولیتی که قبلا غیرقابل بازگشت به نظر می رسد را فراهم کند." ام اس ناشی از نقص در سیستم ایمنی بدن است که به حملات به الیاف عصبی و روکش محافظ آنها به نام "مایلین شیت" منجر می شود.این صدمات مانع عملکرد درست عصب ها شده و به معلولیت های جسمی و ذهنی منجر می شود.
با این حال آنها اخطار می دهند که مصرف این دارو می تواند عوارض جانبی نیز داشته باشد. آلمتوزوماب در دهه 1970 در کمبریج ساخته شد و مدت هاست که برای معالجه لوسمی CLL (سرطان خون) به کار می رود. این دارو WBC های سیستم ایمنی بدن را از بین می برد. در مطالعه تازه که ظرف سه سال به روی 334 فرد مبتلا به نوع شایع ام اس (نوعی که متناوبا تخفیف می یابد و عود می کند) مشاهده شد که موارد حمله بیماری در کسانی که این دارو را مصرف می کنند 74 درصد کمتر از کسانی است که از معالجه مرسوم با "اینترفرون-بتا" استفاده می کنند. آلمتوزوماب همچنین خطر افزایش تدریجی معلولیت را در مقایسه با شیوه متداول معالجه 71 درصد کاهش می دهد.
برخی از افراد تحت مطالعه که این دارو را دریافت کردند بخشی از قوای خود را که تصور می شد برای همیشه از دست داده باشند باز یافتند و در نتیجه در مقایسه با ابتدای مطالعه (یعنی سه سال پیشتر) از میزان معلولیت آنها کاسته شده بود. در مقایسه، در کسانی که اینترفرون-بتا دریافت کرده بودند نشانه های معلولیتی که با گذشت زمان بدتر می شود مشاهده شد. اسکن مغز بیماران نشان داد که آلمتوزوماب باعث شد که مغز بیماران بزرگتر شود درحالی که مغز بیمارانی که تحت معالجه دیگر قرار گرفته بودند کوچکتر شد. محققان گفتند این یافته ها حاکیست که آلمتوزوماب ممکن است زمینه مرمت بافت های صدمه دیده مغز را فراهم کند. با این حال آنها تاکید کردند که باید مطالعات بیشتری برای تایید این آثار لازم است. الستر کامپتون سرپرست ارشد این تحقیقات گفت که آلمتوزوماب نویدبخش ترین دارو برای معالجه ام اس است. وی گفت: "ما امیدواریم که آزمایش ها در مرحله سوم تایید کند که این دارو هم می تواند وضع بیمار را تثبیت کند و همچنین امکان جبران برخی از معلولیتی که قبلا غیرقابل بازگشت به نظر می رسد را فراهم کند." ام اس ناشی از نقص در سیستم ایمنی بدن است که به حملات به الیاف عصبی و روکش محافظ آنها به نام "مایلین شیت" منجر می شود.این صدمات مانع عملکرد درست عصب ها شده و به معلولیت های جسمی و ذهنی منجر می شود.
![[تصویر: HamMihan-2015714225391134021441360320.6572.gif]](http://www.hammihan.com/users/users2015/status/original/HamMihan-2015714225391134021441360320.6572.gif)
