نظرم راجع به این بیماری اینه که خیلی بی رحمه اما غیر قابل تحمل نیست.....طی این همه سال..20 وخورده ای سختی های زیادی کشیدم فقط از اون همه برام یک خاطره مونده نه بیشتر بهترینها یادم مونده واونم پیدا کردن دوستان زیاد در شهرهای مختلف ... بعد آشنایی با سایت این مورد بیشتر شد. مشکل تهیه دارو رو به لطف همسرم ندارم. اما ملاقات دکترم سخت ترین مورد برای منه چون اون تهرانه ومن شمال و ایشون در هفته فقط یک روز وقت داره (البته در بیمارستان) من دوست دارم هر وقت لازمه دکتر اصلی خودم رو ببینم...ولی چون ایشون نیست مجبورم به پزشک شهرستان مراجعه کنم که اون هم همش میگه باید به حرف دکتر اصلیت گوش بدی... منم میمونم این وسط چی کار کنم
بهر جهت یک جورهایی بیماریمو دوست دارم چون به من دوستان زیادی داد..یاد داد تا چه جوری قدر سلامت رو بدونم و کلا تحملم رو در سختیها زیاد کنم
بهر جهت یک جورهایی بیماریمو دوست دارم چون به من دوستان زیادی داد..یاد داد تا چه جوری قدر سلامت رو بدونم و کلا تحملم رو در سختیها زیاد کنم
امارضا ممنونم که من رو طلبیدی به زیارتت اومدم وکلی با شما حرف زدم