2011/10/10, 01:22 PM
لحظه حال هديه الهي
در دنياي امروز خيلي راحت مي توان بي توجه بود چون زندگي كردن و در آرزوي فردا بودن، روش زندگي امروزي است و آن قدر در اين زمينه ماهر شده ايم كه اكثر ما بندرت در زمان حال زندگي مي كنيم، ما يا نگران آينده هستيم و يا افسوس گذشته را مي خوريم و قبل از اين كه متوجه شويم، عمرمان تمام مي شود و تازه در مي يابيم كه به قدري درگير خاطرات گذشته و يا رؤياهاي آينده بوده ايم كه فراموش كرده ايم از لحظه لحظه عمرمان لذت ببريم و از روند فعلي زندگي خويش خرسند باشيم ولي آنقدر خود را براي شغل، درآمد، فرزندان، بازنشستگي و غيره آماده مي كنيم كه اگر همه آنها را كنار هم بگذاريم، متوجه مي شويم كه در واقع هميشه خود را براي پايان زندگي خويش آماده مي كنيم.
علت اين بي توجهي به اصل زندگي، داشتن ذهنيت مصرف گرايي سرسام آور است به طوري كه باور كرده ايم اگر فلان اتومبيل، خانه، شغل، وسايل منزل و موقعيت را داشته باشيم به هدفمان رسيده ايم و لذا همواره به دنبال به دست آوردن آنها هستيم، به طوري كه هدف ما به جاي زندگي كردن، داشتن و به دست آوردن ماديات زياد و موقعيت هاي بالاتراست.
اين ذهنيت مصرف گرايي باعث شده تا شادماني خويش را به تعويق بيندازيم به تعويق انداختن شادماني يعني به منظور خوشحال بودن بايد شرايطي خاص فراهم شود.
مثلاً مي گوييم زماني خوشحال خواهم شد كه ...
-همسر مناسب پيدا كنم
- بچه هايم ازدواج كنند
- بچه هايم در تحصيل موفق شوند
-شغلي مناسب و با درآمد كافي به دست آورم
-اتومبيل داشته باشم
-خانه داشته باشيم.
ولي واقعيت نشان مي دهد ما وقتي خانه و اتومبيل خريده ايم، شغل مناسبي به دست آورده ايم و ساير موقعيت هايي كه در آرزويش بوده ايم ، رسيده ايم ولي اغلب خوشحال نيستم كه دليل اين عدم شادماني و نبودن در لحظه حال است زيرا زندگي فقط در لحظه حال يافت مي شود گذشته، گذشته و آينده هم نرسيده است و اگر مهارت حضور در زمان حال را نداشته باشيم حقيقتاً زنده نيستيم.
براي داشتن لحظات سرشار از شادماني حقيقي بايد:
- خودت باشي، سعي نكن كپي اين و آن باشي، اين تويي كه بايد براي خودت تصميم گيري
- خود را دوست بدار و به خود احترام بگذار و زندگي را ضيافتي بزرگ بدان كه خداوند تو را به آن دعوت كرده است و از اين بابت از خدا تشكر كن
- هوشيار باش به آنچه در اين لحظه برداشت يا تجربه مي كني، تمركز كن و از آن لذت ببر
- خود را از ديگران جدا ندان و با افراد و همه چيز ارتباط برقرار كن، و امروز و فردا نكن
- حرفهاي زيبا و آرامبخش به خود و ديگران بزن زيرا حروف و كلمات زيبا شفابخش هستند
- به آنچه در اختيارت هست عشق بورز
- به زيباييهاي اطرافت توجه كن
- امروز مطلب تازه اي بياموز
- به نزديكان خود محبت كن
- و آخرين كلام كه آزاد باش
زيرا آزادي حقيقي، آزاد بودن از گذشته و آينده است
خاطرات نبايد تو را به گذشته بكشانند.
برگشتن به گذشته، شيوه هستي نيست
زيرا هستي به عقب بر نمي گردد
آزاد بودن از آينده، نيز به معناي آزادبودن از خيالات و آرزوهاست
نه گذشته واقعيت دارد نه آينده
هر دوي اينها، اعتبار ذهن اند
آنچه كه واقعيت دارد و از آن توست لحظه حال است
و تنها لحظه حال است كه زندگي در آن جريان دارد
پس باور كنيم ديروز بخشي از تاريخ است.
فردا رمز و رازي بيش نيست
امروز هديه اي است
پس هديه را بپذير وگراميش بدار
تا به جاي مرگ تدريجي واقعاً زندگي كني
