2011/09/07, 09:23 PM
من چند ماه بیشتر از دوره سه سالی که حداقل مصرف داروهای اینترفرون بود باقی نمونده بود. من آونکس می زدم. چند ماه بیشتر نمونده بود که سینوکس اومد دکترم شدیدن اصرار داشت که من حتی با قرض اون چند ماه رو هم همون آونکس بزنم هیچ اصراری به رد یا قبول سینوکس نداشت. فقط می گفت من سینوکس رو نمی شناسم. اما آونکس رو کاملن می شناسم و امتحانش رو پس داده. اینکه اصرار دارم تا انتها از آونکس استفاده کنی اینه که اگه یه وقت مشکلی برات پیش اومد بدونیم که از ناحیه دارو نبوده اگه تو تو این چند ماه که از دوره سه ساله مونده داروت رو عوض کنی اینکه بفهمیم از ناحیه تغییر دارو بوده سخته بنابراین به هر شکلی شده تا پایان دوره همون آونکس رو استفاده کن. اما الان که یه چیزی حدود سه ساله که از اومدن سینوکس به بازار می گذره دکتر من معتقده که سینوکس هم خوبه و فقط شکل و فرمش متفاوته وگرنه پروتیین همون پروتیینه. و از خارج میاد. اینم بگم یک ماه به کل آونکس نبود. و همه بیمارها رو مجبور کردند که سینوکس استفاده کنند (البته استثناهایی وجود داشت که همه می دونند کیا بودند). خلاصه من چهار تا سینوکس زدم که با سرزنش شدید دکترم و انجمن ام اس مواجه شدم. دکترم می گفت من کاری ندارم که سینوکس خوبه یا بده آنچه که هست اینه که آونکس و سینوکس دو داروی متفاوت هستند. شاید اصلن سینوکس بهتر از آونکس باشه من به اینها کاری ندارم آنچه برای من مهمه اون دوره سه ساله هست. اما به نظر من سینوکس خیلی بهتر بود یعنی برای من خیلی بهتر بود. نه تبی نه دردی ولی خب به قول دوستان شکل و فرم پکش خیلی متفاوت و بی کلاس بود. آونکس کجا سینوکس کجا.
وقتی تنها شدی تنها تر از تمام غریبان روزگار
از قیل و قال حادثه باری دلت گرفت
بر خویش تکیه کن برعرش
از قیل و قال حادثه باری دلت گرفت
بر خویش تکیه کن برعرش