2011/08/25, 04:56 PM
بعد از 28 سال که این بیماری رو دارم ام اس همراه همیشگی من شده ازش نمیترسم که هیچ دوست روزای تنهائیمه
وقتی تنهام باهاش درد دل میکنم ازش گله میکتم سرش غر میزنم خلاصه باهاش سرگرمم و یه جورائی اگه نباشه دلم
براش تنگ میشه آخه بیست وهشت سال شب و روز باهم بودیم روزای خوشی و ناخوشی
مهم این نیست که در کجای این دنیا ایستاده ایم
مهم اینست که در چه راستائی گام برمیداریم.
مهم اینست که در چه راستائی گام برمیداریم.