2010/10/08, 04:42 PM
انجمن جهانی تحقیقات ام اس واثبات مراحل درستی روش دکتر زامبونی
اختصاصی ام.اس لینک - ترجمه از خانم آینا فخیمی - ( توصیه ما این است که این مقال را حتما مطالعه فرمایید ) -
خلاصه:
تازه ترین مطالعات مقدماتی حاکی از این بوده که پدیده ای بنام نارسایی مزمن وریدی نخاعی (CCSVI) _ اختلال در جریان خون از مغز به طناب نخاعی _ ممکن است منجر به آسیب سیستم عصبی در بیماران ام اس گردد. این فرضیه توسط دکتر پائولو زامبونی از دانشگاه فرارای ایتالیا مطرح شده است. بر اساس نتایج حاصل از یافته های اولیه در خصوص تعداد شصت و پنج بیمار که در ژوئن سال 2009 منتشر شد، دکتر زامبونی و همکارانش اعلام نمودند که این مطالعه اولیه در واقع آغازگر مطالعات کنترل شده و کاملتر بعدی ست که از طریق آنها می توان به طور قطع تاثیر احتمالی CCSVI را در روند بیماری ام اس ارزیابی نمود. البته مطالعات بیشتری نیز در سایر مراکز، از جمله دانشگاه ایالتی نیویورک در بوفالو، و مرکز عروقی شهر آلبانی _ مرکز ایالت نیویورک _ در جریان است.
دکتر زامبونی و همینطور سایرین، خواستار انجام مطالعاتی در مقیاس وسیعتر شده اند _ در پائین توضیح داده شده است _ تا بدینوسیله بتوانند نتیجه گیری نمایند که آیا امکان درمان CCSVI از طریق پروسه جراحی اندوواسکولار _ وارد کردن یک بالنون کوچک یا استنت درون رگ مسدود شده جهت بهبود بخشیدن به جریان خون از مغز به طناب نخاعی _ وجود دارد یا نه.
انجمن ملی ام اس، بخاطر حساسیت جامعه نسبت به درمان این بیماری، تلاش دارد روند پیشرفت هر تحقیقی را که پتانسیل توقف، درمان و پیشگیری ام اس را دارد تسریع بخشد. بر این اساس تمام تلاش خود را به کار میگیرد تا بتواند بودجه لازم برای انجام این تحقیق جدید و امیدبخش را تامین کند. در دسامبر 2009 هم از پژوهشگران سراسر جهان دعوت کرد تا در این خصوص با آنها همکاری نمایند. در پاسخ، از هفت کشور جهان پیشنهاد انجام تحقیق دریافت کرد. برنامه زمانبندی شده سرمایه گذاری روی این تحقیق ذیلاً آمده است.
چند تن از محققان ارشد انجمن ملی ام اس، با دکتر زامبونی قبل از انجام سخنرانی اش در دانشگاه نیویورک _ که به همت مرکز دولتی ام اس ترتیب داده شده بود _ ملاقاتی داشتند. دکتر زامبونی در طول جلساتش و همینطور در سخنرانی اش اعلام کرد که اگر نتایج و مدارک آتی بتواند ارتباط ام اس با CCSVI را ثابت کند در اینصورت این روش درمانی به لیست درمانهای موجود ام اس افزوده خواهد شد.
او تاکید کرد برای اثبات این فرضیه نیاز به تحقیقات بیشتر است و خاطر نشان نمود که هنوز ثابت نشده است که این بیماری باعث بروز ام اس میشود و یا با آن ارتباط مستقیم دارد. دکتر زامبونی متذکر شد بیماران بعد از انجام اعمال جراحی باید همچنان به درمان های قبلی سیستم ایمنی خود ادامه بدهند همچنان که همسرش نیز بعد از جراحی آندوواسکولار هنوز به درمانش ادامه میدهد.
گاهشمار سرمایه گذاری تحقیقات CCSVI
_ شانزدهم دسامبر 2009 : درخواست همکاری از محققان سراسر جهان
_ نهم فوریه 2010 : دریافت پیشنهادهای بین المللی برای انجام تحقیق
_ می 2010: بررسی سریع پیشنهادهای دریافت شده، توسط پانل بین المللی ام اس و همینطور متخصصان عروقی.
_ ژوئن 2010 : اعلام عمومی میزان کمکهای تخصیص داده شده برای انجام تحقیقات
_ اول جولای 2010: پیش بینی تاریخ شروع هر کدام از برنامه های پزوهشی پیشنهاد شده
البته کمک گرفتن از سازمان های بین الملی، روند بررسی برنامه های پیشنهادی پژوهشی را تسریع خواهد بخشید. این بررسی توسط پانل بین المللی _که قانع شده است برای رسیدن به جوابی سریع، مطمئن و هماهنگ، با انجمن های دیگر ام اس همکاری نمایند _ انجام میگیرد.
اثبات این فرضیه، راههای تحقیقاتی زیادی برای تشخیص علت بیماری ام اس و همینطور روشهای درمانی جدید پیش رویمان می گذارد.
گذشته :
در مطالعه اخیری که توسط دکتر زامبونی و همکارانش انجام گرفت، آنها شصت و پنج بیمار مبتلا به انواع مختلف ام اس را تحت بررسی قرار داده و اختلالات جریان خون را در رگهایی که خون را از مغز به طناب نخاعی انتقال میدهند ارزیابی نمودند. سپس به مقایسه آنها با 235 نفر که یا سالم بوده یا مبتلا به سایر اختلالات عصبی بودند پرداختند. لازم به توضیح است که این گروه برای تشخیص اختلالات وریدی از تکنیک ها اولتراساند پیشرفته استفاده کرده اند. این پژوهشگران اختلالاتی را مبنی بر انسداد وریدی و کندی حرکت خون از مغز به طناب نخاعی در بیماران مبتلا به ام اس گزارش دادند. آنها همچنین مدارکی دال بر وجود چرخه جایگزین ارائه کردند، بدین معنی که جریان خون برای دور زدن موانع، به رگهای کوچکتر تغییر مسیر داده و این عمل در اغلب موارد باعث جریان معکوس و برگشت خون به طرف مغز میگردد.
محققان این انسدادی وریدی را " نارسایی وریدی نخاغی مزمن " یا همان CCSVI نامیده اند. به نظر میرسد که درمانهای شناخته شده فعلی ام اس هیچ تاثیری در رفع این نارسایی وریدی ندارد. محققان بر این باورند که جریان معکوس خون به طرف مغز می تواند باعث التهاب و آسیب سیستم ایمنی یا همان ام اس گردد. این تحقیق در ژوئن 2009 در روزنامه عصب شناسی، جراحی اعصاب چاپ شده است.
گفته میشود که CCSVI میتواند از طریق جراحی آندوواسکولار درمان شود. تحقیقی در همین زمینه در سپتامبر گذشته در کنفرانس بین المللی تحقیقات ام اس ارائه گردید. این تحقیق نتایج حاصل از همکاری محققان در ایتالیا، بوفالو و بیرمنگام بوده است. آنها در این تحقیق از طریق بکار بردن بالون یعنی روشی که سالهاست برای درمان انسداد سرخرگی مورد استفاده قرار میگیرد به درمان شانزده بیمار ام اس پرداخته اند.
در مقاله تحقیقی که دکتر زامبونی و همکارانش در دسامبر 2009 چاپ کردند، تیم مذکور به توضیح ایمنی و نتایج مقدماتی جراحی عروق ( آنژیوپلاستی ) در سی و پنج بیمار مبتلا به ام اس عود کننده- بهبود یابنده، بیست بیمار ام اس پیشرونده ثانویه و ده بیمار ام اس پیشرونده ابتدایی پرداخت.
در این تحقیق که در روزنامه جراحی عروق نیز چاپ شده است آنها اثرات مثبتی را، عمدتا هم در کسانی که ام اس عود کننده-بهبودیابنده داشته اند، گزارش داده اند و پیشنهاد کردند که آزمایشان کنترل شده، مطمئنا بهتر می تواند میزان ایمنی و مزایای این روش را تعیین کند.
در تحقیقات کنترل شده بخاطر اینکه بیماران "بلایند" هستند یعنی نمی دانند تحت درمان قرار گرفته اند و یا فقط دارو نما دریافت کرده اند، و همینطور به علت رقابتی بودن تحقیقی که توسط گروههای مختلف انجام میشود، امیدها و انتظارات شرکت کنندگان و بیماران نمی توانند بر نتایج یا تفسیر آنها تاثیری بگذارد. قابل ذکر است که روش درمانی CCSVI تا کنون در حالت کنترل شده انجام نگرفته است.
به دنبال انتشار تحقیق دکتر زامبونی، انجمن ملی ام اس تصمیم گرفت تا با تاسیس فدراسیون ام اس (www.msif.org) ارتباط انجمن های ام اس دنیا را باهم بیشتر کرده و بدین ترتیب از تبادل منابع و اطلاعات بین آنها مطمئن شده و اجرا و ارزیابی تحقیقات بعدی درخصوص CCSVI را سرعت بخشد.
سپس این انجمن با انجام یک فراخوان جهانی تلاش کرد تا پیشنهادهایی را از جوامع علمی دنیا برای تحقیق روی CCSVI دریافت نماید. و بعد با همکاری انجمن ام اس کانادا و دیگر انجمن ها سعی کرد که هیئت بین المللی متخصصین را قانع نماید تا با سرعت بیشتری، پیشنهادات دریافتی را بررسی نمایند.
با توجه به همکاری خوب جهانی و همینطور سرعت متخصصین در بررسی پروژه های دریافتی، انتظار میرود آغاز کار پروژه های تحقیقی جدید بر روی CCSVI از تاریخ اول جولای 2010 باشد. ( برای اطلاعات بیشتر به گاهشمار سرمایه گذاری تحقیقات CCSVI که در بالا آمده است مراجعه کنید.)
در دهم فوریه 2010، دانشگاه ایالتی نیویورک در بوفالو، مقاله ای حاوی نتایج اولیه تحقیقی که در آن از [1] تست داپلر استفاده شده بود منتشر کرد. استفاده از تست داپلر توسط دکتر زامبونی پیشنهاد شده است. آنها برای ارزیابی شیوع انسداد وریدی، از تعداد 1700 نفر ثبت نام نمودند. افراد مختلفی در این گروه بودند از جمله: کسانی که به طور قطع بیماری ام اس شان تشخیص داده شده، کسانی که احتمال داده میشد که مبتلا به ام اس هستند، افرادی که به سایر بیماری های عصبی مبتلا بودند، و افراد سالم.
آنها همچنین از مغز بیماران تست ام آر آی گرفتند و در بعضی زیرگروهها حتی از رگهای گردن هم تست ام آر آی گرفتند تا به تشخیص تست داپلر کمکی شده باشد.
نتایج اعلام شده، بر اساس اولین 500 نفر ثبت نام شده بود. از میان آنها 499 نفر واجد شرایط تجزیه و تحلیلهای آماری بودند:
289 نفر ام اس داشتند که بیشترشان از نوع عود کننده- بهبود یابنده بودند.
163 نفر سالم بودند.
21 نفر مبتلا به [2](سی آی اس، CIS) بودند.
و 26 نفر هم به دیگر بیماری های عصبی دچار بودند.
نتایج تست داپلر بر اساس پنج معیار اصلی که جریان خون را تحت تاثیر قرار میدهند ارائه میشود. بیمارانی هم که دو معیار از پنج معیار را داشته باشند به CCSVI مبتلا هستند.
نتایج اولیه در نشستی که در اوایل آوریل 2010 در آکادمی آمریکائی مغز و اعصاب تشکیل شد، ارائه گردید. این نتایج، جالب اما درهم بود. حداقل 56.1 درصد از بیماران مبتلا به ام اس، دارای این معیارها بودند. البته قابل ذکر است که 22.7 از افراد سالم شرکت کننده در این آزمایش هم چند نمونه از این معیارها را داشتند. در 42.5 از کسانی که به سایر بیماری های عصبی مبتلا بودند نیز این معیارها دیده شد. و در نهایت نتیجه گیری شد که برای تعیین شیوع CCSVI در ام اس بایستی مطالعات دیگری به صورت بلایند انجام شود.
این تحقیق یکی از چندین تحقیق مربوط به CCSVI است که در نشست سالانه آکادمی آمریکائی مغز و اعصاب که از تاریخ دهم تا هفدهم آوریل در تورونتو تشکیل شده بود ارائه گردید. بعضی از این اطلاعات در فروم مشترک این آکادمی و انجمن ملی ام اس، به اشتراک گذاشته شده است. برای دیدن نسخه این اشتراکات میتوانید به این فروم مراجعه کنید:
http://hosted.mediasite.com/mediasite/Vi...ebb41a8ba6
به منظور درک منافع دراز مدت و خطرات احتمالی روش درمانی CCSVI ، بایستی اجرا کنندگان این تحقیقات، بین نیاز به حرکت رو به جلو با سرعت زیاد و نیاز به تحقیقات کنترل شده با ارائه اطلاعات کافی به شرکت کنندگان تعادل برقرار کنند. مبتلایان به ام اس بایستی تمام ابزارها و اطلاعات مربوط به این نوع تحقیقات را در دسترس داشته باشند تا بتوانند با آگاهی تمام، بهترین انتخاب را انجام دهند.
کسانی که برای شرکت در این تحقیقات دواطلب میشوند بایستی بدانند که قبلا در خصوص فرآیند درمانی CCSVI گزارشهایی مبنی بر بروز عواض جانبی از جمله یک فقره مرگ ارائه شده است. بر اساس گزارش سالنامه مغز و اعصاب، و همینطور روزنامه وال استریت، شخص مذکور به علت خونریزی مغزی فوت شده است. البته لازم به ذکر است که بیمار در این زمان، داروی ضد انعقاد مصرف میکرد. این دارو معمولا بعد از وارد کردن استنت به رگهای خونی، به بیمار داده میشود. در یک نفر دیگر هم استنت، جدا شده و به طرف قلب حرکت کرده بود که برای خارج کردن آن یک عمل جراحی باز قلب انجام گردید.
سوالهای زیادی در خصوص اینکه این پدیده چطور و در چه زمانی باعث آسیب سیستم عصبی در ام اس میشود وجود دارد. که البته پاسخگویی به آنها با پشتکار مدام، ارتباطات و تستهای دوباره و دوباره امکان پذیر است.
سوالهای متدوال در خصوص ام اس و CCSVI
_ نظر انجمن ملی ام اس در خصوص CCSVI چیست؟
این انجمن متعهد شده است که تمام تحقیقات امیدبخشی را که می توانند تبدیل به درمانهای بهبود یابنده بیماری ام اس گردند، پیگیری کند. اینکه محققان افق دید بالایی داشته و مطالعه و تحقیقات فراتری انجام دهند برای ما حائز اهمیت است و ما معتقدیم دکتر زامبونی هم جزو همین محققان است. فرضیه او در خصوص CCSVI یک درمان اصلاحی ست و بایستی مورد کاوش و بررسی بیشتری قرار گیرد. این انجمن در صدد است که بودجه مورد نیاز این تحقیق را فراهم نماید.
_آیا انجمن ملی ام اس بر روی این تحقیق سرمایه گذاری می کند؟
بله. انجمن ملی ام اس، انجمن ام اس کانادا و انجمن ام اس ایتالیا تحقیقات مبنی بر ارتباط CCSVI و ام اس را دنبال میکنند. محققان سراسر دنیا برای جامعه عمل پوشاندن به این تحقیق، درخواست کمک مالی فرستاده اند. این درخواستها توسط پانل متخصصین بین المللی ام اس و همینطور پانل متخصصین بین المللی بیماری های عروقی در حال بررسی سریع است و بودجه های اختصاص یافته در اواخر بهار امسال اعلام خواهند شد.
_ پیشنهاداتی که توسط این انجمن دریافت شده است چگونه بررسی خواهند شد؟
در دسامبر 2009، انجمن ملی ام اس از محققان سراسر دنیا دعوت کرد که درخواست های خود را برای گرفتن بودجه جهت انجام این تحقیق ارسال نمایند. در پاسخ، از هفت کشور مختلف نامه هایی دریافت شد که در آن محققان به طور خلاصه طرحها و نظراتشان را توضیح داده بودند. از محققانی که پیشنهادهایشان با دستورالعمل مشخص شده مطابقت داشت خواسته شد تا نهم فوریه 2010 طرح کامل خود را ارسال نمایند. لازم به توضیح است که پانل بین المللی ام اس و متخصصان عروقی با همکاری انجمن ام اس کانادا، طرحهای نهایی ارسال شده را بررسی خواهند کرد.
درخواستهای رسیده، از نقطه نظر ارزش علمی و مرتبط بودن با موضوع درخواستی، مورد بررسی قرار خواهند گرفت. لازم به ذکر است که درخواستهای ارسال شده بایستی طرح های تجربی دقیقی بوده و احتمال موفقیت زیادی نیز داشته باشند. تجربه و بازدهی متقاضیان، میزان همکاری و شرایط سازمانی نیز از جمله فاکتورهایی هستند که در این ارزیابی در نظر گرفته خواهد شد.
کمک های مالی، با در نظر گرفتن اولویت تعیین شده، به درخواست کنندگان تعلق خواهد گرفت. انجمن ملی ام اس با همکاری دیگر شرکای بین المللی تمام تلاشش را خواهد نمود تا به تمام طرح های توصیه شده، بودجه تحقیقاتی اختصاص داده شود.
تاریخ شروع اختصاص بودجه به طرحهای پژوهشی پذیرفته شده، اول ژوئیه 2010 خواهد بود.
_ آیا این امر که احتمال دارد بین ام اس و نارسایی وریدی ارتباطی وجود داشته باشد به این معنی است که ام اس بخاطر نارسائی وریدی ایجاد میشود؟
بر اساس یافته های منتشر شده تا به امروز، هنوز مدارک کافی برای نتیجه گیری بر اینکه نارسائی وریدی باعث بیماری ام اس می گردد، یا در چه دوره ای از بیماری خود را نشان میدهد وجود ندارد.
_ من مبتلا به بیماری ام اس هستم. آیا بایستی تستی مبنی بر اینکه آیا نارسائی وریدی دارم یا نه، انجام دهم؟
این یک تصمیم شخصی است و برای انجام آن میتوانید با پزشک معالج خود مشورت نمائید. در حال حاضر هنوز ارتباط بین CCSVI و ام اس ثابت نشده است. لازم به ذکر است که این نارسائی می تواند در خیلی از افراد دیگر که مبتلا به ام اس نیستند نیز دیده شود.
و اما سوالهایی که هنگام مشورت با پزشک خود ممکن است از او بپرسید به شرح ذیل است:
_ این تست چگونه انجام میگیرد؟
_ آیا انجام این تست ممکن است خطراتی برای من داشته باشد؟
_ هزینه انجام تست چقدر خواهد بود؟
_ با انجام دادن این تست چه چیزی مشخص خواهد شد؟
_ آیا پزشکانی که این تست را انجام میدهند بایستی مهارتهای خاصی داشته باشند؟
_ نتایج این تست تا چه حد موثق و دقیق هست؟
_ اگر تست مشخص کند که من مبتلا به CCSVI هستم آیا به این معنی است که بایستی جراحی عروقی انجام دهم؟
آیا برای درمان CCSVI نیاز به جراحی عروقی دارم؟
مثل همه تصمیم گیری های مهم پزشکی، این سوال که افراد بایستی تحت این عمل جراحی قرار گیرند یا نه، یک تصمیم شخصی است و بایستی با پزشک معالج خود در این خصوص مشورت نمایند. فوریت انجام این عمل، برای درمان موثر ام اس، خصوصاً ام اس های پیشرونده، بیشتر احساس میشود.
میزان ریسک پذیری افراد متفاوت است. مداخله کردن در تصمیم گیری کسی که با درمان های فعلی، وضعیت سلامتی نسبتا مناسبی دارد و نیاز به انجام ریسک نمی بیند، بسیار مخاطره آمیز تر از مداخله در تصمیم گیری کسی است که به رغم تلاش همگان، هنوز ام اس پیشرونده دارد. به هر حال هر کس باید این تصمیم را شخصاً و البته با مشورت پزشک معالج خود بگیرد.
جراحی آندوواسکولار مثل هر عمل جراحی دیگر دارای خطرات احتمالی ست. البته این حرف به این معنی نیست که اگر تحقیقات آتی ثابت کنند که این عمل، موثر و مفید است، نتوان از آن به عنوان درمان استفاده کرد. دانستن اینکه درمان نارسائی وریدی منجر به بهبود علائم ام اس و یا تغییر جهت بیماری خواهد شد یا نه، بسیار مهم است. به همین دلیل انجمن ملی ام اس تمام تلاش خود را میکند تا تشخیص دهد که چگونه CCSVI می تواند در روند بیماری ام اس نقش داشته باشد.
محتاطانه ترین کار، برای دریافت سریع ترین پاسخ و قابل اطمینان ترین نتایج درخصوص مزایا و خطرات هر گونه عمل جراحی که ممکن است روی جریان خونی که به مغز داخل و یا از آن خارج میشود تاثیر بگذارد، اینست که این عمل به عنوان بخشی از آزمایشات کنترل شده و با در نظر گرفتن تمام عوارض جانبی اعلام شده انجام شود.
کسانی که برای شرکت در این تحقیقات داوطلب میشوند بایستی بدانند که قبلا در خصوص فرآیند درمانی CCSVI گزارشهایی مبنی بر بروز عواض جانبی از جمله یک فقره مرگ ارائه شده است. بر اساس گزارش سالنامه مغز و اعصاب، و همینطور روزنامه وال استریت، شخص مذکور به علت خونریزی مغزی فوت شده است. البته لازم به ذکر است که بیمار در این زمان داروی ضد انعقاد مصرف میکرد. این دارو معمولا بعد از وارد کردن استنت به رگهای خونی، به بیمار داده میشود. در یک نفر دیگر هم استنت جدا شده و به طرف قلب حرکت کرده بود که برای خارج کردن آن یک عمل جراحی باز قلب انجام گردید.
بعد از رخ دادن این دو عارضه جانبی، جراحی آندوواسکولار ام اس در دانشگاه استنفورد متوقف گردید. سایر خطرات احتمالی عبارتند از: عفونت در محل سوراخ، صدمه به عروق خونی که ممکن است باعث تشکیل لخته خون گردد، خونریزی داخلی و خارجی در صورت استفاده از ماده ضد انعقاد.
عملا تمام درمانهایی تائید شده برای بیماری ام اس، خطرات و مزایای خاص خود را دارند. تنها تفاوت در این است که این درمانها در مقیاس بزرگ و تحت آزمایشات بالینی کنترل شده، ثابت کرده اند که می توانند به طور قابل توجهی فعالیت بیماری را در افراد خاص کمتر کنند.
دکتر زامبونی که فرضیه CCSVI را مطرح کرده ، تاکید نموده است که تحقیقات کنترل شده ی دقیقتر و بیشتری جهت اثبات این فرضیه بایستی انجام گیرد. او خاطر نشان کرده است که مبتلایان به ام اس بایستی حتما درمانهای قبلی خود را ادامه دهند همچنان که همسرش نیز بعد از انجام عمل جراحی هنوز درمان قبلی اش را ادامه میدهد.
_ چگونه می توانم در تحقیقات CCSVI مربوط به ام اس مشارکت داشته باشم؟
در حال حاضر یک مطالعه بالینی در مقیاس بزرگتر در بوفالوی نیویورک در حال انجام است. آنها در حال جذب شرکت کنندگان از سراسر کشور با هدف ارزیابی میزان شیوع نارسائی وریدی در افراد مبتلا به ام اس هستند. لازم به ذکر است که این مطالعه، شامل درمان نمیشود و فقط جهت ارزیابی ست.
_ اگر مشخص شود که CCSVI در بیماری ام اس نقش مهمی دارد، آیا در این صورت این بیماری قابل درمان خواهد بود؟
انجام عمل جراحی برای درمان CCSVI در بیماری ام اس هنوز در حال تجربی و آزمایشی است. شرط احتیاط این است که چنین جراحی هایی ابتدا در قالب آزمایشات بالینی رسمی انجام گردند تا اطمینان حاصل شود که تمام تدابیر ایمنی سختگیرانه و استانداردهای نظارت طولانی مدت روی آنها اعمال شده است.
_ آیا فرضیه CCSVI ، درمان های استاندارد ام اس را بی معنی میکند؟
خیر. شواهد کافی و مستدلی در دست داریم که ثابت میکند درمانهای فعلی تائید شده برای ام اس، برای درصد قابل توجهی از بیماران که به نوع رایج آن مبتلا هستند، موثر و مفید است.
_ انجمن ملی ام اس چگونه از کار دکتر زامبونی و دیگرانی چون ایشان در خصوص CCSVI حمایت میکند؟
از دکتر زامبونی دعوت شده تا برای تکمیل و اثبات فرضیه خود، تحقیقات بیشتری انجام دهد و انجمن نیز تمام تلاش خود را برای رسیدن به این هدف بکار میگیرد. ما پانل تخصصی ویژه برای CCSVI تشکیل داده ایم _ هم در خصوص عروق و هم در خصوص ام اس _ تا بتوانیم تمام تحقیقات مربوطه را از سراسر جهان پوشش دهیم. متخصصان بین المللی را گرد هم آورده ایم و با سازمان های بین المللی همکاری میکنیم تا با اشتراک سریع اطلاعات و منابع، روند پروژه را سرعت ببخشیم.
مثل تمام تحقیقاتی که در مراحل اولیه هستند، کار دکتر زامبونی نیز باعث مطرح شدن سوالهایی زیادی شده است که بالقوه پاسخ داده شده اند. نقش انجمن اینست که اطمینان حاصل کند به اینکه چه شخصی که امروز به ام اس مبتلا می شود و چه ده سال بعد، انتخابهای موثر و بی خطر متفاوتی در دسترس داشته باشد.
_کدامیک از سوالاتی که در خصوص تحقیق دکتر زامبونی و یا دیگران مطرح شده است نیازمند بررسی و تحقیق بیشتر است؟
_ چرا انسداد وریدی در درصد قابل توجهی از بیمارانی که تحت عمل جراحی آندوواسکولار بوده اند دوباره اتفاق می افتد و معنی آن برای بیمار چیست؟
_ آیا انسداد غیر طبیعی وریدی در همه مبتلایان به ام اس وجود دارد؟
_ چگونه می توان تعیین کرد که چه کسی بیشترین فایده را از جراحی آندوواسکولار می برد؟
_ آیا این مزایا، طولانی مدت هستند یا موقت؟
_ آیا ممکن است نتایج به دست آمده توسط دکتر زامبونی، در تحقیقات کنترل شده و بلایند هم حاصل شود؟
_ اگر چنین است، CCSVI در چه مرحله ای از بیماری رخ میدهد؟
_ آیا CCSVI باعث بیماری ام اس میشود یا خود در نتیجه بیماری ام اس ایجاد میشود؟
_ چگونه می توانیم از خطرات شناخته شده جراحی آندوواسکولاری مطلع شویم؟
سوالهایی هم که در ذهن خود دکتر زامبونی مطرح می شوند مطمئنا می توانند به طراحی تحقیقاتی که در مقابل این سوالها ایمن بوده و پاسخی برایشان داشته باشد، کمک نماید.
_ طبق آنچه که بعضی ها می گویند آیا واقعیت دارد که انجمن ملی ام اس بخاطر وابستگی مالی اش به شرکت های داروسازی، از تحقیق دکتر زامبونی حمایت نمیکند؟
خیر. سال گذشته 95 درصد بودجه انجمن از مشارکت فردی تامین شده است. اکثر کمکهایی که به ما می شود معمولا کمتر از صد دلار هستند. با این حال ما مشارکت تمام کسانی را که می خواهند کاری برای بیماری ام اس انجام دهند می پذیریم از جمله: شرکتهای داروسازی (4%) وتشکل های مستقل خیّرین (1%+).
_ چگونه می توانم به تحقیقات CCSVI کمک مالی کنم؟
کمک کنندگان شخصی، می توانند مشخص کنند که از پول اهدائی آنها در تحقیقات CCSVI استفاده شود. آنها بایستی همراه مبلغی که اهدا میکنند نامه ای نوشته و این درخواست را متذکر گردند. لازم به توضیح است که دست اندرکاران این تحقیق نمی توانند چنین درخواستی را از طرف اهدا کنندگان مطرح کنند.
_ چگونه می توانم از آخرین اخبار مربوط به CCSVI و ام اس مطلع شوم؟
اطلاعات جدید در خصوص CCSVI در وب سایت انجمن ملی ام اس در آدرس ذیل در دسترس خواهد بود:
www.nationalMSsociety.org/CCSVI
اختصاصی ام.اس لینک - ترجمه از خانم آینا فخیمی - ( توصیه ما این است که این مقال را حتما مطالعه فرمایید ) -
خلاصه:
تازه ترین مطالعات مقدماتی حاکی از این بوده که پدیده ای بنام نارسایی مزمن وریدی نخاعی (CCSVI) _ اختلال در جریان خون از مغز به طناب نخاعی _ ممکن است منجر به آسیب سیستم عصبی در بیماران ام اس گردد. این فرضیه توسط دکتر پائولو زامبونی از دانشگاه فرارای ایتالیا مطرح شده است. بر اساس نتایج حاصل از یافته های اولیه در خصوص تعداد شصت و پنج بیمار که در ژوئن سال 2009 منتشر شد، دکتر زامبونی و همکارانش اعلام نمودند که این مطالعه اولیه در واقع آغازگر مطالعات کنترل شده و کاملتر بعدی ست که از طریق آنها می توان به طور قطع تاثیر احتمالی CCSVI را در روند بیماری ام اس ارزیابی نمود. البته مطالعات بیشتری نیز در سایر مراکز، از جمله دانشگاه ایالتی نیویورک در بوفالو، و مرکز عروقی شهر آلبانی _ مرکز ایالت نیویورک _ در جریان است.
دکتر زامبونی و همینطور سایرین، خواستار انجام مطالعاتی در مقیاس وسیعتر شده اند _ در پائین توضیح داده شده است _ تا بدینوسیله بتوانند نتیجه گیری نمایند که آیا امکان درمان CCSVI از طریق پروسه جراحی اندوواسکولار _ وارد کردن یک بالنون کوچک یا استنت درون رگ مسدود شده جهت بهبود بخشیدن به جریان خون از مغز به طناب نخاعی _ وجود دارد یا نه.
انجمن ملی ام اس، بخاطر حساسیت جامعه نسبت به درمان این بیماری، تلاش دارد روند پیشرفت هر تحقیقی را که پتانسیل توقف، درمان و پیشگیری ام اس را دارد تسریع بخشد. بر این اساس تمام تلاش خود را به کار میگیرد تا بتواند بودجه لازم برای انجام این تحقیق جدید و امیدبخش را تامین کند. در دسامبر 2009 هم از پژوهشگران سراسر جهان دعوت کرد تا در این خصوص با آنها همکاری نمایند. در پاسخ، از هفت کشور جهان پیشنهاد انجام تحقیق دریافت کرد. برنامه زمانبندی شده سرمایه گذاری روی این تحقیق ذیلاً آمده است.
چند تن از محققان ارشد انجمن ملی ام اس، با دکتر زامبونی قبل از انجام سخنرانی اش در دانشگاه نیویورک _ که به همت مرکز دولتی ام اس ترتیب داده شده بود _ ملاقاتی داشتند. دکتر زامبونی در طول جلساتش و همینطور در سخنرانی اش اعلام کرد که اگر نتایج و مدارک آتی بتواند ارتباط ام اس با CCSVI را ثابت کند در اینصورت این روش درمانی به لیست درمانهای موجود ام اس افزوده خواهد شد.
او تاکید کرد برای اثبات این فرضیه نیاز به تحقیقات بیشتر است و خاطر نشان نمود که هنوز ثابت نشده است که این بیماری باعث بروز ام اس میشود و یا با آن ارتباط مستقیم دارد. دکتر زامبونی متذکر شد بیماران بعد از انجام اعمال جراحی باید همچنان به درمان های قبلی سیستم ایمنی خود ادامه بدهند همچنان که همسرش نیز بعد از جراحی آندوواسکولار هنوز به درمانش ادامه میدهد.
گاهشمار سرمایه گذاری تحقیقات CCSVI
_ شانزدهم دسامبر 2009 : درخواست همکاری از محققان سراسر جهان
_ نهم فوریه 2010 : دریافت پیشنهادهای بین المللی برای انجام تحقیق
_ می 2010: بررسی سریع پیشنهادهای دریافت شده، توسط پانل بین المللی ام اس و همینطور متخصصان عروقی.
_ ژوئن 2010 : اعلام عمومی میزان کمکهای تخصیص داده شده برای انجام تحقیقات
_ اول جولای 2010: پیش بینی تاریخ شروع هر کدام از برنامه های پزوهشی پیشنهاد شده
البته کمک گرفتن از سازمان های بین الملی، روند بررسی برنامه های پیشنهادی پژوهشی را تسریع خواهد بخشید. این بررسی توسط پانل بین المللی _که قانع شده است برای رسیدن به جوابی سریع، مطمئن و هماهنگ، با انجمن های دیگر ام اس همکاری نمایند _ انجام میگیرد.
اثبات این فرضیه، راههای تحقیقاتی زیادی برای تشخیص علت بیماری ام اس و همینطور روشهای درمانی جدید پیش رویمان می گذارد.
گذشته :
در مطالعه اخیری که توسط دکتر زامبونی و همکارانش انجام گرفت، آنها شصت و پنج بیمار مبتلا به انواع مختلف ام اس را تحت بررسی قرار داده و اختلالات جریان خون را در رگهایی که خون را از مغز به طناب نخاعی انتقال میدهند ارزیابی نمودند. سپس به مقایسه آنها با 235 نفر که یا سالم بوده یا مبتلا به سایر اختلالات عصبی بودند پرداختند. لازم به توضیح است که این گروه برای تشخیص اختلالات وریدی از تکنیک ها اولتراساند پیشرفته استفاده کرده اند. این پژوهشگران اختلالاتی را مبنی بر انسداد وریدی و کندی حرکت خون از مغز به طناب نخاعی در بیماران مبتلا به ام اس گزارش دادند. آنها همچنین مدارکی دال بر وجود چرخه جایگزین ارائه کردند، بدین معنی که جریان خون برای دور زدن موانع، به رگهای کوچکتر تغییر مسیر داده و این عمل در اغلب موارد باعث جریان معکوس و برگشت خون به طرف مغز میگردد.
محققان این انسدادی وریدی را " نارسایی وریدی نخاغی مزمن " یا همان CCSVI نامیده اند. به نظر میرسد که درمانهای شناخته شده فعلی ام اس هیچ تاثیری در رفع این نارسایی وریدی ندارد. محققان بر این باورند که جریان معکوس خون به طرف مغز می تواند باعث التهاب و آسیب سیستم ایمنی یا همان ام اس گردد. این تحقیق در ژوئن 2009 در روزنامه عصب شناسی، جراحی اعصاب چاپ شده است.
گفته میشود که CCSVI میتواند از طریق جراحی آندوواسکولار درمان شود. تحقیقی در همین زمینه در سپتامبر گذشته در کنفرانس بین المللی تحقیقات ام اس ارائه گردید. این تحقیق نتایج حاصل از همکاری محققان در ایتالیا، بوفالو و بیرمنگام بوده است. آنها در این تحقیق از طریق بکار بردن بالون یعنی روشی که سالهاست برای درمان انسداد سرخرگی مورد استفاده قرار میگیرد به درمان شانزده بیمار ام اس پرداخته اند.
در مقاله تحقیقی که دکتر زامبونی و همکارانش در دسامبر 2009 چاپ کردند، تیم مذکور به توضیح ایمنی و نتایج مقدماتی جراحی عروق ( آنژیوپلاستی ) در سی و پنج بیمار مبتلا به ام اس عود کننده- بهبود یابنده، بیست بیمار ام اس پیشرونده ثانویه و ده بیمار ام اس پیشرونده ابتدایی پرداخت.
در این تحقیق که در روزنامه جراحی عروق نیز چاپ شده است آنها اثرات مثبتی را، عمدتا هم در کسانی که ام اس عود کننده-بهبودیابنده داشته اند، گزارش داده اند و پیشنهاد کردند که آزمایشان کنترل شده، مطمئنا بهتر می تواند میزان ایمنی و مزایای این روش را تعیین کند.
در تحقیقات کنترل شده بخاطر اینکه بیماران "بلایند" هستند یعنی نمی دانند تحت درمان قرار گرفته اند و یا فقط دارو نما دریافت کرده اند، و همینطور به علت رقابتی بودن تحقیقی که توسط گروههای مختلف انجام میشود، امیدها و انتظارات شرکت کنندگان و بیماران نمی توانند بر نتایج یا تفسیر آنها تاثیری بگذارد. قابل ذکر است که روش درمانی CCSVI تا کنون در حالت کنترل شده انجام نگرفته است.
به دنبال انتشار تحقیق دکتر زامبونی، انجمن ملی ام اس تصمیم گرفت تا با تاسیس فدراسیون ام اس (www.msif.org) ارتباط انجمن های ام اس دنیا را باهم بیشتر کرده و بدین ترتیب از تبادل منابع و اطلاعات بین آنها مطمئن شده و اجرا و ارزیابی تحقیقات بعدی درخصوص CCSVI را سرعت بخشد.
سپس این انجمن با انجام یک فراخوان جهانی تلاش کرد تا پیشنهادهایی را از جوامع علمی دنیا برای تحقیق روی CCSVI دریافت نماید. و بعد با همکاری انجمن ام اس کانادا و دیگر انجمن ها سعی کرد که هیئت بین المللی متخصصین را قانع نماید تا با سرعت بیشتری، پیشنهادات دریافتی را بررسی نمایند.
با توجه به همکاری خوب جهانی و همینطور سرعت متخصصین در بررسی پروژه های دریافتی، انتظار میرود آغاز کار پروژه های تحقیقی جدید بر روی CCSVI از تاریخ اول جولای 2010 باشد. ( برای اطلاعات بیشتر به گاهشمار سرمایه گذاری تحقیقات CCSVI که در بالا آمده است مراجعه کنید.)
در دهم فوریه 2010، دانشگاه ایالتی نیویورک در بوفالو، مقاله ای حاوی نتایج اولیه تحقیقی که در آن از [1] تست داپلر استفاده شده بود منتشر کرد. استفاده از تست داپلر توسط دکتر زامبونی پیشنهاد شده است. آنها برای ارزیابی شیوع انسداد وریدی، از تعداد 1700 نفر ثبت نام نمودند. افراد مختلفی در این گروه بودند از جمله: کسانی که به طور قطع بیماری ام اس شان تشخیص داده شده، کسانی که احتمال داده میشد که مبتلا به ام اس هستند، افرادی که به سایر بیماری های عصبی مبتلا بودند، و افراد سالم.
آنها همچنین از مغز بیماران تست ام آر آی گرفتند و در بعضی زیرگروهها حتی از رگهای گردن هم تست ام آر آی گرفتند تا به تشخیص تست داپلر کمکی شده باشد.
نتایج اعلام شده، بر اساس اولین 500 نفر ثبت نام شده بود. از میان آنها 499 نفر واجد شرایط تجزیه و تحلیلهای آماری بودند:
289 نفر ام اس داشتند که بیشترشان از نوع عود کننده- بهبود یابنده بودند.
163 نفر سالم بودند.
21 نفر مبتلا به [2](سی آی اس، CIS) بودند.
و 26 نفر هم به دیگر بیماری های عصبی دچار بودند.
نتایج تست داپلر بر اساس پنج معیار اصلی که جریان خون را تحت تاثیر قرار میدهند ارائه میشود. بیمارانی هم که دو معیار از پنج معیار را داشته باشند به CCSVI مبتلا هستند.
نتایج اولیه در نشستی که در اوایل آوریل 2010 در آکادمی آمریکائی مغز و اعصاب تشکیل شد، ارائه گردید. این نتایج، جالب اما درهم بود. حداقل 56.1 درصد از بیماران مبتلا به ام اس، دارای این معیارها بودند. البته قابل ذکر است که 22.7 از افراد سالم شرکت کننده در این آزمایش هم چند نمونه از این معیارها را داشتند. در 42.5 از کسانی که به سایر بیماری های عصبی مبتلا بودند نیز این معیارها دیده شد. و در نهایت نتیجه گیری شد که برای تعیین شیوع CCSVI در ام اس بایستی مطالعات دیگری به صورت بلایند انجام شود.
این تحقیق یکی از چندین تحقیق مربوط به CCSVI است که در نشست سالانه آکادمی آمریکائی مغز و اعصاب که از تاریخ دهم تا هفدهم آوریل در تورونتو تشکیل شده بود ارائه گردید. بعضی از این اطلاعات در فروم مشترک این آکادمی و انجمن ملی ام اس، به اشتراک گذاشته شده است. برای دیدن نسخه این اشتراکات میتوانید به این فروم مراجعه کنید:
http://hosted.mediasite.com/mediasite/Vi...ebb41a8ba6
به منظور درک منافع دراز مدت و خطرات احتمالی روش درمانی CCSVI ، بایستی اجرا کنندگان این تحقیقات، بین نیاز به حرکت رو به جلو با سرعت زیاد و نیاز به تحقیقات کنترل شده با ارائه اطلاعات کافی به شرکت کنندگان تعادل برقرار کنند. مبتلایان به ام اس بایستی تمام ابزارها و اطلاعات مربوط به این نوع تحقیقات را در دسترس داشته باشند تا بتوانند با آگاهی تمام، بهترین انتخاب را انجام دهند.
کسانی که برای شرکت در این تحقیقات دواطلب میشوند بایستی بدانند که قبلا در خصوص فرآیند درمانی CCSVI گزارشهایی مبنی بر بروز عواض جانبی از جمله یک فقره مرگ ارائه شده است. بر اساس گزارش سالنامه مغز و اعصاب، و همینطور روزنامه وال استریت، شخص مذکور به علت خونریزی مغزی فوت شده است. البته لازم به ذکر است که بیمار در این زمان، داروی ضد انعقاد مصرف میکرد. این دارو معمولا بعد از وارد کردن استنت به رگهای خونی، به بیمار داده میشود. در یک نفر دیگر هم استنت، جدا شده و به طرف قلب حرکت کرده بود که برای خارج کردن آن یک عمل جراحی باز قلب انجام گردید.
سوالهای زیادی در خصوص اینکه این پدیده چطور و در چه زمانی باعث آسیب سیستم عصبی در ام اس میشود وجود دارد. که البته پاسخگویی به آنها با پشتکار مدام، ارتباطات و تستهای دوباره و دوباره امکان پذیر است.
سوالهای متدوال در خصوص ام اس و CCSVI
_ نظر انجمن ملی ام اس در خصوص CCSVI چیست؟
این انجمن متعهد شده است که تمام تحقیقات امیدبخشی را که می توانند تبدیل به درمانهای بهبود یابنده بیماری ام اس گردند، پیگیری کند. اینکه محققان افق دید بالایی داشته و مطالعه و تحقیقات فراتری انجام دهند برای ما حائز اهمیت است و ما معتقدیم دکتر زامبونی هم جزو همین محققان است. فرضیه او در خصوص CCSVI یک درمان اصلاحی ست و بایستی مورد کاوش و بررسی بیشتری قرار گیرد. این انجمن در صدد است که بودجه مورد نیاز این تحقیق را فراهم نماید.
_آیا انجمن ملی ام اس بر روی این تحقیق سرمایه گذاری می کند؟
بله. انجمن ملی ام اس، انجمن ام اس کانادا و انجمن ام اس ایتالیا تحقیقات مبنی بر ارتباط CCSVI و ام اس را دنبال میکنند. محققان سراسر دنیا برای جامعه عمل پوشاندن به این تحقیق، درخواست کمک مالی فرستاده اند. این درخواستها توسط پانل متخصصین بین المللی ام اس و همینطور پانل متخصصین بین المللی بیماری های عروقی در حال بررسی سریع است و بودجه های اختصاص یافته در اواخر بهار امسال اعلام خواهند شد.
_ پیشنهاداتی که توسط این انجمن دریافت شده است چگونه بررسی خواهند شد؟
در دسامبر 2009، انجمن ملی ام اس از محققان سراسر دنیا دعوت کرد که درخواست های خود را برای گرفتن بودجه جهت انجام این تحقیق ارسال نمایند. در پاسخ، از هفت کشور مختلف نامه هایی دریافت شد که در آن محققان به طور خلاصه طرحها و نظراتشان را توضیح داده بودند. از محققانی که پیشنهادهایشان با دستورالعمل مشخص شده مطابقت داشت خواسته شد تا نهم فوریه 2010 طرح کامل خود را ارسال نمایند. لازم به توضیح است که پانل بین المللی ام اس و متخصصان عروقی با همکاری انجمن ام اس کانادا، طرحهای نهایی ارسال شده را بررسی خواهند کرد.
درخواستهای رسیده، از نقطه نظر ارزش علمی و مرتبط بودن با موضوع درخواستی، مورد بررسی قرار خواهند گرفت. لازم به ذکر است که درخواستهای ارسال شده بایستی طرح های تجربی دقیقی بوده و احتمال موفقیت زیادی نیز داشته باشند. تجربه و بازدهی متقاضیان، میزان همکاری و شرایط سازمانی نیز از جمله فاکتورهایی هستند که در این ارزیابی در نظر گرفته خواهد شد.
کمک های مالی، با در نظر گرفتن اولویت تعیین شده، به درخواست کنندگان تعلق خواهد گرفت. انجمن ملی ام اس با همکاری دیگر شرکای بین المللی تمام تلاشش را خواهد نمود تا به تمام طرح های توصیه شده، بودجه تحقیقاتی اختصاص داده شود.
تاریخ شروع اختصاص بودجه به طرحهای پژوهشی پذیرفته شده، اول ژوئیه 2010 خواهد بود.
_ آیا این امر که احتمال دارد بین ام اس و نارسایی وریدی ارتباطی وجود داشته باشد به این معنی است که ام اس بخاطر نارسائی وریدی ایجاد میشود؟
بر اساس یافته های منتشر شده تا به امروز، هنوز مدارک کافی برای نتیجه گیری بر اینکه نارسائی وریدی باعث بیماری ام اس می گردد، یا در چه دوره ای از بیماری خود را نشان میدهد وجود ندارد.
_ من مبتلا به بیماری ام اس هستم. آیا بایستی تستی مبنی بر اینکه آیا نارسائی وریدی دارم یا نه، انجام دهم؟
این یک تصمیم شخصی است و برای انجام آن میتوانید با پزشک معالج خود مشورت نمائید. در حال حاضر هنوز ارتباط بین CCSVI و ام اس ثابت نشده است. لازم به ذکر است که این نارسائی می تواند در خیلی از افراد دیگر که مبتلا به ام اس نیستند نیز دیده شود.
و اما سوالهایی که هنگام مشورت با پزشک خود ممکن است از او بپرسید به شرح ذیل است:
_ این تست چگونه انجام میگیرد؟
_ آیا انجام این تست ممکن است خطراتی برای من داشته باشد؟
_ هزینه انجام تست چقدر خواهد بود؟
_ با انجام دادن این تست چه چیزی مشخص خواهد شد؟
_ آیا پزشکانی که این تست را انجام میدهند بایستی مهارتهای خاصی داشته باشند؟
_ نتایج این تست تا چه حد موثق و دقیق هست؟
_ اگر تست مشخص کند که من مبتلا به CCSVI هستم آیا به این معنی است که بایستی جراحی عروقی انجام دهم؟
آیا برای درمان CCSVI نیاز به جراحی عروقی دارم؟
مثل همه تصمیم گیری های مهم پزشکی، این سوال که افراد بایستی تحت این عمل جراحی قرار گیرند یا نه، یک تصمیم شخصی است و بایستی با پزشک معالج خود در این خصوص مشورت نمایند. فوریت انجام این عمل، برای درمان موثر ام اس، خصوصاً ام اس های پیشرونده، بیشتر احساس میشود.
میزان ریسک پذیری افراد متفاوت است. مداخله کردن در تصمیم گیری کسی که با درمان های فعلی، وضعیت سلامتی نسبتا مناسبی دارد و نیاز به انجام ریسک نمی بیند، بسیار مخاطره آمیز تر از مداخله در تصمیم گیری کسی است که به رغم تلاش همگان، هنوز ام اس پیشرونده دارد. به هر حال هر کس باید این تصمیم را شخصاً و البته با مشورت پزشک معالج خود بگیرد.
جراحی آندوواسکولار مثل هر عمل جراحی دیگر دارای خطرات احتمالی ست. البته این حرف به این معنی نیست که اگر تحقیقات آتی ثابت کنند که این عمل، موثر و مفید است، نتوان از آن به عنوان درمان استفاده کرد. دانستن اینکه درمان نارسائی وریدی منجر به بهبود علائم ام اس و یا تغییر جهت بیماری خواهد شد یا نه، بسیار مهم است. به همین دلیل انجمن ملی ام اس تمام تلاش خود را میکند تا تشخیص دهد که چگونه CCSVI می تواند در روند بیماری ام اس نقش داشته باشد.
محتاطانه ترین کار، برای دریافت سریع ترین پاسخ و قابل اطمینان ترین نتایج درخصوص مزایا و خطرات هر گونه عمل جراحی که ممکن است روی جریان خونی که به مغز داخل و یا از آن خارج میشود تاثیر بگذارد، اینست که این عمل به عنوان بخشی از آزمایشات کنترل شده و با در نظر گرفتن تمام عوارض جانبی اعلام شده انجام شود.
کسانی که برای شرکت در این تحقیقات داوطلب میشوند بایستی بدانند که قبلا در خصوص فرآیند درمانی CCSVI گزارشهایی مبنی بر بروز عواض جانبی از جمله یک فقره مرگ ارائه شده است. بر اساس گزارش سالنامه مغز و اعصاب، و همینطور روزنامه وال استریت، شخص مذکور به علت خونریزی مغزی فوت شده است. البته لازم به ذکر است که بیمار در این زمان داروی ضد انعقاد مصرف میکرد. این دارو معمولا بعد از وارد کردن استنت به رگهای خونی، به بیمار داده میشود. در یک نفر دیگر هم استنت جدا شده و به طرف قلب حرکت کرده بود که برای خارج کردن آن یک عمل جراحی باز قلب انجام گردید.
بعد از رخ دادن این دو عارضه جانبی، جراحی آندوواسکولار ام اس در دانشگاه استنفورد متوقف گردید. سایر خطرات احتمالی عبارتند از: عفونت در محل سوراخ، صدمه به عروق خونی که ممکن است باعث تشکیل لخته خون گردد، خونریزی داخلی و خارجی در صورت استفاده از ماده ضد انعقاد.
عملا تمام درمانهایی تائید شده برای بیماری ام اس، خطرات و مزایای خاص خود را دارند. تنها تفاوت در این است که این درمانها در مقیاس بزرگ و تحت آزمایشات بالینی کنترل شده، ثابت کرده اند که می توانند به طور قابل توجهی فعالیت بیماری را در افراد خاص کمتر کنند.
دکتر زامبونی که فرضیه CCSVI را مطرح کرده ، تاکید نموده است که تحقیقات کنترل شده ی دقیقتر و بیشتری جهت اثبات این فرضیه بایستی انجام گیرد. او خاطر نشان کرده است که مبتلایان به ام اس بایستی حتما درمانهای قبلی خود را ادامه دهند همچنان که همسرش نیز بعد از انجام عمل جراحی هنوز درمان قبلی اش را ادامه میدهد.
_ چگونه می توانم در تحقیقات CCSVI مربوط به ام اس مشارکت داشته باشم؟
در حال حاضر یک مطالعه بالینی در مقیاس بزرگتر در بوفالوی نیویورک در حال انجام است. آنها در حال جذب شرکت کنندگان از سراسر کشور با هدف ارزیابی میزان شیوع نارسائی وریدی در افراد مبتلا به ام اس هستند. لازم به ذکر است که این مطالعه، شامل درمان نمیشود و فقط جهت ارزیابی ست.
_ اگر مشخص شود که CCSVI در بیماری ام اس نقش مهمی دارد، آیا در این صورت این بیماری قابل درمان خواهد بود؟
انجام عمل جراحی برای درمان CCSVI در بیماری ام اس هنوز در حال تجربی و آزمایشی است. شرط احتیاط این است که چنین جراحی هایی ابتدا در قالب آزمایشات بالینی رسمی انجام گردند تا اطمینان حاصل شود که تمام تدابیر ایمنی سختگیرانه و استانداردهای نظارت طولانی مدت روی آنها اعمال شده است.
_ آیا فرضیه CCSVI ، درمان های استاندارد ام اس را بی معنی میکند؟
خیر. شواهد کافی و مستدلی در دست داریم که ثابت میکند درمانهای فعلی تائید شده برای ام اس، برای درصد قابل توجهی از بیماران که به نوع رایج آن مبتلا هستند، موثر و مفید است.
_ انجمن ملی ام اس چگونه از کار دکتر زامبونی و دیگرانی چون ایشان در خصوص CCSVI حمایت میکند؟
از دکتر زامبونی دعوت شده تا برای تکمیل و اثبات فرضیه خود، تحقیقات بیشتری انجام دهد و انجمن نیز تمام تلاش خود را برای رسیدن به این هدف بکار میگیرد. ما پانل تخصصی ویژه برای CCSVI تشکیل داده ایم _ هم در خصوص عروق و هم در خصوص ام اس _ تا بتوانیم تمام تحقیقات مربوطه را از سراسر جهان پوشش دهیم. متخصصان بین المللی را گرد هم آورده ایم و با سازمان های بین المللی همکاری میکنیم تا با اشتراک سریع اطلاعات و منابع، روند پروژه را سرعت ببخشیم.
مثل تمام تحقیقاتی که در مراحل اولیه هستند، کار دکتر زامبونی نیز باعث مطرح شدن سوالهایی زیادی شده است که بالقوه پاسخ داده شده اند. نقش انجمن اینست که اطمینان حاصل کند به اینکه چه شخصی که امروز به ام اس مبتلا می شود و چه ده سال بعد، انتخابهای موثر و بی خطر متفاوتی در دسترس داشته باشد.
_کدامیک از سوالاتی که در خصوص تحقیق دکتر زامبونی و یا دیگران مطرح شده است نیازمند بررسی و تحقیق بیشتر است؟
_ چرا انسداد وریدی در درصد قابل توجهی از بیمارانی که تحت عمل جراحی آندوواسکولار بوده اند دوباره اتفاق می افتد و معنی آن برای بیمار چیست؟
_ آیا انسداد غیر طبیعی وریدی در همه مبتلایان به ام اس وجود دارد؟
_ چگونه می توان تعیین کرد که چه کسی بیشترین فایده را از جراحی آندوواسکولار می برد؟
_ آیا این مزایا، طولانی مدت هستند یا موقت؟
_ آیا ممکن است نتایج به دست آمده توسط دکتر زامبونی، در تحقیقات کنترل شده و بلایند هم حاصل شود؟
_ اگر چنین است، CCSVI در چه مرحله ای از بیماری رخ میدهد؟
_ آیا CCSVI باعث بیماری ام اس میشود یا خود در نتیجه بیماری ام اس ایجاد میشود؟
_ چگونه می توانیم از خطرات شناخته شده جراحی آندوواسکولاری مطلع شویم؟
سوالهایی هم که در ذهن خود دکتر زامبونی مطرح می شوند مطمئنا می توانند به طراحی تحقیقاتی که در مقابل این سوالها ایمن بوده و پاسخی برایشان داشته باشد، کمک نماید.
_ طبق آنچه که بعضی ها می گویند آیا واقعیت دارد که انجمن ملی ام اس بخاطر وابستگی مالی اش به شرکت های داروسازی، از تحقیق دکتر زامبونی حمایت نمیکند؟
خیر. سال گذشته 95 درصد بودجه انجمن از مشارکت فردی تامین شده است. اکثر کمکهایی که به ما می شود معمولا کمتر از صد دلار هستند. با این حال ما مشارکت تمام کسانی را که می خواهند کاری برای بیماری ام اس انجام دهند می پذیریم از جمله: شرکتهای داروسازی (4%) وتشکل های مستقل خیّرین (1%+).
_ چگونه می توانم به تحقیقات CCSVI کمک مالی کنم؟
کمک کنندگان شخصی، می توانند مشخص کنند که از پول اهدائی آنها در تحقیقات CCSVI استفاده شود. آنها بایستی همراه مبلغی که اهدا میکنند نامه ای نوشته و این درخواست را متذکر گردند. لازم به توضیح است که دست اندرکاران این تحقیق نمی توانند چنین درخواستی را از طرف اهدا کنندگان مطرح کنند.
_ چگونه می توانم از آخرین اخبار مربوط به CCSVI و ام اس مطلع شوم؟
اطلاعات جدید در خصوص CCSVI در وب سایت انجمن ملی ام اس در آدرس ذیل در دسترس خواهد بود:
www.nationalMSsociety.org/CCSVI
